Bagyidaw

rdf:langString Bagyidaw

rdf:langString Bagyidaw (birm. ဘကြီးတော်, /ba̰dʑídɔ̀/; znany też jako Sagaing Min (birm. စစ်ကိုင်း မင်း), /zəɡáiɴ mɪ́ɴ/; imię nadane przy narodzinach: Maung Sein (မောင်စိန်); pełne imię sanskryckie: Siri Tribhavanaditya Pavarapandita Mahadhammarazadhiraza (သီရိ တြိဘဝနာဒိတျ ပဝရပဏ္ဍိတ မဟာဓမ္မရာဇာဓိရာဇာ); 23 lipca 1784 – 15 października 1846) – siódmy król birmańskiej dynastii Konbaumg panujący od roku 1819, aż do swej abdykacji w roku 1837. Książę Sikongu, pod którym to tytułem był w tym czasie powszechnie znany, wybrany został na księcia koronnego przez swego dziadka, króla Bodawpayę w roku 1808, a tron objął w roku 1819, po śmierci Bodawpayi. W 1823 roku Bagyidaw przeniósł stolicę królestwa z Amarapury z powrotem do Ava. Na panowanie Bagyidawa przypadła I wojna brytyjsko-birmańska (1824–1826), od której rozpoczął się upadek dynastii Konbaung. Bagyidaw odziedziczył po swym poprzedniku największe niemal z birmańskich imperiów, mniejsze jedynie od tego stworzonego przez Bayinnaunga, ale za to dzielące nieprecyzyjnie wytyczoną granicę z Indiami Brytyjskimi. W latach poprzedzających wojnę król zmuszony był tłumić wspierane przez Brytyjczyków rebelie na terenie zachodnich nabytków terytorialnych dziadka (Arakanu, Manipuru i Asamu), ale nie był w stanie powstrzymać najazdów zza granic brytyjskich terytoriów i protektoratów. Jego oparta na złych radach decyzja, by pozwolić birmańskiej armii na ściganie buntowników bez zważania na niedokładnie określoną granicę, doprowadziła do wojny. Wynik tej najdłuższej i najkosztowniejszej ze wszystkich wojen w historii Indii Brytyjskich był zdecydowanie korzystny dla Brytyjczyków, Birmańczycy byli więc zmuszeni przyjąć warunki zwycięzców bez dyskusji. Bagyidaw został zmuszony do oddania Brytyjczykom wszystkich zdobyczy swego dziadka na zachodzie oraz prowincji Taninthayi, a także do zapłacenia olbrzymiej kontrybucji w wysokości miliona funtów szterlingów, co na lata sparaliżowało kraj. Zrujnowany Bagyidaw przez kilka lat żywił nadzieję, że Taninthayi zostanie mu zwrócone i w 1832 roku kosztem wielkich wyrzeczeń zapłacił ratę kontrybucji. W roku 1830 Brytyjczycy wyznaczyli na nowo granicę z Manipurem, ale w 1833 roku stało się już jasne, że nie zwrócą oni Birmie żadnego z jej dawnych terytoriów. Król wiódł życie pustelnika, a władza przeszła w ręce królowej i jej brata. W lutym 1837 roku brat króla, książę koronny , wzniecił bunt, w wyniku którego w kwietniu 1837 roku Bagyidaw został zmuszony do abdykacji. Król Tharrawaddy stracił królową Me Nu i jej brata, a Bagyidawa umieścił w areszcie domowym. Bagyidaw umarł 15 października 1846 roku w wieku 62 lat.