Autariatae
http://dbpedia.org/resource/Autariatae an entity of type: WikicatAncientPeoples
Les Autariates ou Autariatae (en grec ancien : Αὐταριάται) sont l'une des principales tribus illyrienne de l'Antiquité.
rdf:langString
Gli Autariati, Autariatae o Autariates (greco: Αὐταριάται) furono una popolazione che, per un certo periodo, divenne la più potente delle tribù illiriche. Il loro territorio veniva chiamato in lingua greca Αὐταριατῶν χώρα. In seguito la tribù fu .
rdf:langString
Die Autariaten waren einer der größten illyrischen Stämme. Sie siedelten nordöstlich der Prokletije, im heutigen Grenzgebiet zwischen Bosnien, Serbien, Kosovo und Montenegro, und wurden gegen Ende ihrer Geschichte keltisiert. Die Führerklasse der Autariaten hinterließ große Hügelgräber, die im 5. Jahrhundert v. Chr. entstanden. Der römische Geschichtsschreiber Appian schrieb, dass die Ardianen geschwächt wurden, da ihnen, im Gegensatz zu den Autariaten, keine Flotte zur Verfügung stand.
rdf:langString
Οι Αυταριάται ήταν Ιλλυρική φυλή που ζούσε ανάμεσα στις κοιλάδες των ποταμών Λιμ και Τάρα, πέρα από το Προκλέτιγιε και στην κοιλάδα του ποταμού Δυτικού Μοράβα. Στα δυτικά τους βρίσκονταν οι Αρδιαίοι, στα ανατολικά η Λίμνη Σκόδρας και οι Δάρδανοι και στα βορειοανατολικά οι Τριβαλλοί. Ο Στράβων στο έργο του Γεωγραφικά καταγράφει τους Αυταριάται σαν έναν από τους τρεις ισχυρότερους Ιλλυρικούς πληθυσμούς μαζί με τους Δάρδανους και τους Αρδιαίους. Όταν ακολούθησε τον 4ο αιώνα π.Χ. η Γαλατικές επιδρομές στην Νοτιοανατολική Ευρώπη πολλοί από αυτούς που ζούσαν στην Βοσνία έγιναν Κέλτες. Οι υπόλοιποι 20.000 μετά από συμφωνία τους με το Βασίλειο της Μακεδονίας εγκαταστάθηκαν στην οροσειρά Μπέλλες που αποτελούσε το φυσικό σύνορο ανάμεσα στην Μακεδονία με την σημερινή Βόρεια Μακεδονία και την νοτιοδυτ
rdf:langString
The Autariatae or Autariatai (alternatively, Autariates; Ancient Greek: Αὐταριᾶται, Autariatai; Latin: Autariatae) were an Illyrian people that lived between the valleys of the Lim and the Tara, beyond the Accursed Mountains, and the valley of West Morava. Their territory was located inland from the Ardiaei and the Lake Skodra, extending east to the Dardani and north or northeast to the Triballi.
rdf:langString
Autariaci (gr.: Αὐταριάται, Aútariátai) – starożytne plemię iliryjskie zamieszkujące tereny między terytoriami Ardiajów i , a na północy graniczące z i leżące blisko Dardanów. Mieszkali na terytorium obecnej środkowej Bośni. Antygon III Doson, król Macedonii, dowiedział się kilka dni po bitwie ze Spartą, że Ilirowie (zapewne Autariaci) najechali i pustoszą jego ojczyznę. Postanowił szybko powrócić. Po dogonieniu wrogów, którzy nadal przebywali w jego kraju, wydał im krwawą bitwę. Król nadwyrężając swe siły, zaczął wymiotować krwią, po czym zmarł niebawem na początku r. 221 p.n.e.
rdf:langString
rdf:langString
Autariaten
rdf:langString
Αυταριάται
rdf:langString
Autariatae
rdf:langString
Autariates
rdf:langString
Autariati
rdf:langString
Autariaci
xsd:integer
2426510
xsd:integer
1101365020
rdf:langString
Οι Αυταριάται ήταν Ιλλυρική φυλή που ζούσε ανάμεσα στις κοιλάδες των ποταμών Λιμ και Τάρα, πέρα από το Προκλέτιγιε και στην κοιλάδα του ποταμού Δυτικού Μοράβα. Στα δυτικά τους βρίσκονταν οι Αρδιαίοι, στα ανατολικά η Λίμνη Σκόδρας και οι Δάρδανοι και στα βορειοανατολικά οι Τριβαλλοί. Ο Στράβων στο έργο του Γεωγραφικά καταγράφει τους Αυταριάται σαν έναν από τους τρεις ισχυρότερους Ιλλυρικούς πληθυσμούς μαζί με τους Δάρδανους και τους Αρδιαίους. Όταν ακολούθησε τον 4ο αιώνα π.Χ. η Γαλατικές επιδρομές στην Νοτιοανατολική Ευρώπη πολλοί από αυτούς που ζούσαν στην Βοσνία έγιναν Κέλτες. Οι υπόλοιποι 20.000 μετά από συμφωνία τους με το Βασίλειο της Μακεδονίας εγκαταστάθηκαν στην οροσειρά Μπέλλες που αποτελούσε το φυσικό σύνορο ανάμεσα στην Μακεδονία με την σημερινή Βόρεια Μακεδονία και την νοτιοδυτική Βουλγαρία. Ο Περίπλους του Ψευδοσκύλακα καταγράφει την Ιλλυρική φυλή των Αυταριάτων τον 4ο αιώνα π.Χ. Σύμφωνα με την μυθολογική παράδοση που καταγράφει ο Αππιανός γενάρχης τους ήταν ο Αυταριεύς, ένας από τους γιους του Ιλλυριού, του γενάρχη όλων των Ιλλυρικών φυλών. Το όνομα "Αυταριάται" συνδέεται επίσης με το Υδρωνύμιο και τοπωνύμιο "Τάρα" αφού την περιοχή τους διασχίζει ο Τάρα ποταμός και βρίσκεται το Τάρα όρος.
rdf:langString
The Autariatae or Autariatai (alternatively, Autariates; Ancient Greek: Αὐταριᾶται, Autariatai; Latin: Autariatae) were an Illyrian people that lived between the valleys of the Lim and the Tara, beyond the Accursed Mountains, and the valley of West Morava. Their territory was located inland from the Ardiaei and the Lake Skodra, extending east to the Dardani and north or northeast to the Triballi. Along with the Ardiaei and the Dardani, the Autariatae are mentioned by Strabo in his Geographica as one of the three strongest Illyrian peoples in the pre-Roman Balkans. Following defeat during the Celtic invasions of the Balkans in the 4th century, a part of the Autariatae who remained in Bosnia adopted Celtic culture later in their history. Another part moved southwards and after an agreement with the Kingdom of Macedonia, 20,000 settled in the Parorbelian mountain range, in the borderlands between modern southeastern North Macedonia, northern Greece and southwestern Bulgaria.
rdf:langString
Die Autariaten waren einer der größten illyrischen Stämme. Sie siedelten nordöstlich der Prokletije, im heutigen Grenzgebiet zwischen Bosnien, Serbien, Kosovo und Montenegro, und wurden gegen Ende ihrer Geschichte keltisiert. Die Führerklasse der Autariaten hinterließ große Hügelgräber, die im 5. Jahrhundert v. Chr. entstanden. Ende des 6. Jahrhunderts v. Chr. formten die Autariaten eine politische Einheit. Sie dehnten sich östlich in triballisches Territorium aus und verdrängten die Triballer bis an die südlichen Ufer der Donau. Zudem drangen sie nach Süden vor und besiegten ihre ewigen Rivalen, die , um deren Weiden und Salzquellen zu annektieren. Diese wanderten daraufhin nach Süden zur Adria ab. Infolge der Expansion erreichten die Autariaten eine hegemonische Kontrolle über das Innere der Balkanhalbinsel. Der römische Geschichtsschreiber Appian schrieb, dass die Ardianen geschwächt wurden, da ihnen, im Gegensatz zu den Autariaten, keine Flotte zur Verfügung stand.
rdf:langString
Les Autariates ou Autariatae (en grec ancien : Αὐταριάται) sont l'une des principales tribus illyrienne de l'Antiquité.
rdf:langString
Gli Autariati, Autariatae o Autariates (greco: Αὐταριάται) furono una popolazione che, per un certo periodo, divenne la più potente delle tribù illiriche. Il loro territorio veniva chiamato in lingua greca Αὐταριατῶν χώρα. In seguito la tribù fu .
rdf:langString
Autariaci (gr.: Αὐταριάται, Aútariátai) – starożytne plemię iliryjskie zamieszkujące tereny między terytoriami Ardiajów i , a na północy graniczące z i leżące blisko Dardanów. Mieszkali na terytorium obecnej środkowej Bośni. Strabon, geograf grecki, wśród plemion iliryjskich wymienił Autariatów obok Ardiajów i Dardanów. Przez pewien czas Autariaci byli najpotężniejszym plemieniem z nich. Z nimi zapewne walczył Filip II, król Macedonii pod koniec r. 337 lub w pierwszych miesiącach 336 p.n.e. Ten bowiem chciał zabezpieczyć front bałkański przed wyruszeniem na wyprawę celem obalenia króla perskiego. W tej bitwie zginął Pauzaniasz, chłopiec królewski, wysuwając się przed króla Filipa i zasłaniając go przed pociskami. Filip zapewne uderzył na Autariatów zapobiegawczo, bowiem nie podbił ich. Podboju krainy dokonał dopiero król na rozkaz Aleksandra III Macedońskiego w r. 335 p.n.e. W r. 310 p.n.e. Macedonii groził masowy najazd Autariatów, którzy zalali dolinę górnego Aksiosu, w szczególności . Macedończykom udało się ich odeprzeć oraz przywrócić władzę królowi Pajonii. Regent Kassander chcąc uniknąć starcia, zawarł z nimi przymierze. Osadził liczne ich rzesze (ok. 20 tysięcy) w Parorbelli na terenach wschodniej Macedonii. Dał im ziemie w zamian za służbę w obronie granic państwa. Autariaci od tej pory służyli w armii macedońskiej. W r. 302 p.n.e. król Kassander wysłał Lizymachowi, królowi Tracji, pomoc wojskową obejmującą prawdopodobnie pięciotysięczny oddział Autariatów. Ci bowiem służyli w Lampsakos, które oblegał Demetriusz pod koniec tego roku. Antygon III Doson, król Macedonii, dowiedział się kilka dni po bitwie ze Spartą, że Ilirowie (zapewne Autariaci) najechali i pustoszą jego ojczyznę. Postanowił szybko powrócić. Po dogonieniu wrogów, którzy nadal przebywali w jego kraju, wydał im krwawą bitwę. Król nadwyrężając swe siły, zaczął wymiotować krwią, po czym zmarł niebawem na początku r. 221 p.n.e.
xsd:nonNegativeInteger
15197
