Assyrian statue (BM 124963)
http://dbpedia.org/resource/Assyrian_statue_(BM_124963) an entity of type: WikicatMiddleEasternObjectsInTheBritishMuseum
The Assyrian statue (British Museum number 124963) was originally set up near the temple of Ishtar in Nineveh (near the modern city of Mosul in northern Iraq). The statue remains the only known Assyrian statue of a naked woman. The inscription shows it was intended "for titillation" or "to be alluring", and may represent an attendant of Ishtar, or Ishtar herself in her role as the goddess of love. The statue was first dated by E. A. Wallis Budge as being c.1080 BCE.
rdf:langString
Estatua de una mujer desnuda de Nínive es una estatua de piedra caliza, originalmente policromada, encontrada en 1853 por Hormuz Rassam en Nínive, una de las antiguas capitales de Asiria. La pieza que representa a una mujer desnuda no está completa: faltan la cabeza, los brazos y los pies, y el cuerpo conservado está algo dañado (especialmente en la espalda). Algunos detalles, como el vello púbico cuidadosamente cincelado, aún son visibles. Algo menor del tamaño natural, el torso mide 97 cm de altura y su ancho varía de 46 cm (a la altura de los hombros) a 25 cm (por encima de la rodilla). Actualmente, se encuentra en la colección del Museo Británico (en el inventario, BM 124963). Su singularidad radica en el hecho de que es la única estatua asiria conocida de una mujer desnuda.
rdf:langString
Posąg nagiej kobiety z Niniwy – kamienny posąg odnaleziony w 1853 roku przez Hormuzda Rassama w Niniwie, jednej z dawnych stolic Asyrii. Przedstawiający nagą kobietę zabytek nie jest kompletny - brakuje głowy, rąk i stóp, a zachowane torso jest w wielu miejscach uszkodzone.(szczególnie jego tył). Pewne szczegóły, jak np. starannie wyrzeźbione włosy łonowe, są wciąż widoczne. Torso ma wysokość 93 cm, a jego szerokość waha się od 46 cm (na wysokości ramion) do 25 cm (powyżej kolan). Obecnie zabytek znajduje się w zbiorach British Museum (BM 124963). Jego unikatowość polega na tym, iż jest jedynym znanym asyryjskim posągiem przedstawiającym nagą kobietę.
rdf:langString
rdf:langString
Assyrian statue (BM 124963)
rdf:langString
Mujer desnuda de Nínive
rdf:langString
Posąg nagiej kobiety z Niniwy
xsd:integer
41555302
xsd:integer
1074531503
rdf:langString
The Assyrian statue (British Museum number 124963) was originally set up near the temple of Ishtar in Nineveh (near the modern city of Mosul in northern Iraq). The statue remains the only known Assyrian statue of a naked woman. The inscription shows it was intended "for titillation" or "to be alluring", and may represent an attendant of Ishtar, or Ishtar herself in her role as the goddess of love. The statue was first dated by E. A. Wallis Budge as being c.1080 BCE.
rdf:langString
Estatua de una mujer desnuda de Nínive es una estatua de piedra caliza, originalmente policromada, encontrada en 1853 por Hormuz Rassam en Nínive, una de las antiguas capitales de Asiria. La pieza que representa a una mujer desnuda no está completa: faltan la cabeza, los brazos y los pies, y el cuerpo conservado está algo dañado (especialmente en la espalda). Algunos detalles, como el vello púbico cuidadosamente cincelado, aún son visibles. Algo menor del tamaño natural, el torso mide 97 cm de altura y su ancho varía de 46 cm (a la altura de los hombros) a 25 cm (por encima de la rodilla). Actualmente, se encuentra en la colección del Museo Británico (en el inventario, BM 124963). Su singularidad radica en el hecho de que es la única estatua asiria conocida de una mujer desnuda. La estatua fue encontrada cerca de las ruinas del Templo de Ishtar, en la misma zanja donde se encontró otro importante monumento asirio, el llamado obelisco roto. Es muy probable que la estatua en sí represente a Ishtar en su papel de diosa del amor y originalmente podría haber estado en el templo dedicado a ella. En la parte posterior de la estatua hay una breve inscripción cuneiforme que indica que la estatua fue construida durante el reinado del rey asirio Ashur-bel-kala (1073-1056 a. C.). El texto también menciona que este rey hizo erigir tales estatuas en provincias, ciudades y guarniciones ina mu-ḫi ṣi-a-ḫi - "para despertar entusiasmo" o "por placer". La palabra ṣâḫu usada aquí también puede significar "el que atrae / seduce", por lo que según otra interpretación, el rey pondría estas estatuas "para atraer / seducir". Según Julia Assante, se suponía que tales estatuas estimulaban sexualmente a los soldados, aumentando así su moral y su voluntad de luchar. La inscripción termina con una advertencia para quienes intenten eliminar el nombre del rey de la estatua: "En cuanto al que quite mi inscripción y mi nombre, los dioses Sebittu lo aflijan con mordedura de serpiente".
rdf:langString
Posąg nagiej kobiety z Niniwy – kamienny posąg odnaleziony w 1853 roku przez Hormuzda Rassama w Niniwie, jednej z dawnych stolic Asyrii. Przedstawiający nagą kobietę zabytek nie jest kompletny - brakuje głowy, rąk i stóp, a zachowane torso jest w wielu miejscach uszkodzone.(szczególnie jego tył). Pewne szczegóły, jak np. starannie wyrzeźbione włosy łonowe, są wciąż widoczne. Torso ma wysokość 93 cm, a jego szerokość waha się od 46 cm (na wysokości ramion) do 25 cm (powyżej kolan). Obecnie zabytek znajduje się w zbiorach British Museum (BM 124963). Jego unikatowość polega na tym, iż jest jedynym znanym asyryjskim posągiem przedstawiającym nagą kobietę. Posąg znaleziony został w pobliżu ruin świątyni Isztar, w tym samym wykopie, w którym znaleziono inny ważny asyryjski zabytek, tzw. złamany obelisk. Sam posąg przedstawia najprawdopodobniej Isztar w jej roli jako bogini miłości i pierwotnie stać mógł w poświęconej jej świątyni. Z tyłu posągu znajduje się krótka inskrypcja klinowa z której wynika, iż posąg powstał za panowania asyryjskiego króla Aszur-bel-kala (1073-1056 p.n.e.). Tekst wspomina też o tym, iż król ten kazał stawiać tego rodzaju posągi w prowincjach, miastach i garnizonach ina muḫ-ḫi ṣi-a-ḫi - „dla wzbudzenia podniecenia” lub „dla przyjemności”. Użyte tu słowo ṣâḫu może też znaczyć „być przyciągającym, takim który wabi/nęci”, więc według innej interpretacji król miałby stawiać te posągi po to, „aby wabiły/nęciły”. Zgodnie z opinią Julii Assante tego rodzaju posągi miały pobudzać seksualnie żołnierzy, zwiększając tym samym ich morale i wolę walki. Inskrypcja kończy się przestrogą dla tych, którzy próbowaliby usunąć imię króla z posągu: „Co zaś się tyczy tego, który usunie mą inskrypcję i me imię, to bogowie Sebittu sprawią, iż pokąsi go wąż”.
xsd:nonNegativeInteger
5253
