Arrudatitan

rdf:langString Arrudatitan

rdf:langString Arrudatitan – rodzaj wymarłego dinozaura, zauropoda z kladu Titanosauria. Skamieniałości zaliczane później do rodzaju Arrudatitan umieszczono najpierw w rodzaju Aeolosaurus. Rodzaj ten, kreowany przez Powella w 1987, był jednym z nielicznych niemonotypowych rodzajów wśród Titanosauria. Obejmował wpierw gatunek typowy Ae. rionegrinus, kreowany przez rzeczonego Powella w 1987 na podstawie argentyńskiego szkieletu z późnokredowej formacji , następnie zaliczono doń bez wyszczególniania gatunku pozostałości opisane przez . W 2007 Casal et al. utworzyli kolejny gatunek Aeolosaurus colhuehuapensis z leżącej w środkowej Patagonii kampańsko-mastrychckiej . Z upływem lat kolejne prace wskazywały szczątki zaliczane do nieokreślonego gatunku z rodzaju Aeolosaurus, z czym polemizowali pojedynczy autorzy, wskazując fragmentaryczność i brak cech diagnostycznych dyskutowanych skamieniałości. Martinelli et al. (2011) postulowali uznać je za nieokreślone bliżej . Do rzeczonych problematycznych pozostałości należą też znalezione w brazylijskim stanie São Paulo, wśród skał formacji Adamantina grupy Bauru szczątki skatalogowane potem jako MPMA 12–0001/97. Kości te, obejmujące zarówno pozostałości szkieletu osiowego, jak i kończyn, zostały opisane przez Bertiniego w 1999. Jednak Santucci i Arruda-Campos postąpili wbrew sugestiom Martinellego et al., w 2011 kreując na podstawie wspomnianych kości nowy gatunek Aeolosaurus. Opublikowali w Zootaxa pracę zatytułowaną A new sauropod (Macronaria, Titanosauria) from the Adamantina Formation, Bauru Group, Upper Cretaceous of Brazil and the phylogenetic relationships of Aeolosaurini. Badacze zauważyli pewne cechy wspólne z innymi szczątkami Aeolosaurus, wymieniając zakrzywione do dołu wyrostki stawowe przednie proksymalnych kręgów ogonowych oraz o podwójnych powierzchniach stawowych na wklęsłej powierzchni tylko-grzbietowej. Co więcej, cechy te uznali za synapomorfie rodzaju Aeolosaurus. Wskazawszy cechy pozwalające w ich mniemaniu na zaliczenie szkieletu do rzeczonego rodzaju, odnaleźli też cechy odróżniające znalezisko od gatunku typowego. Nowy gatunek ochrzcili nazwą Aeolosaurus maximus. Przeprowadzili zarazem analizę filogenetyczną, wedle której gatunki Ae. rionegrinus i Ae. colhuehuapensis stanowią grupy siostrzane, a Ae. maximus i Gondwanatitan stanowią ich kolejne najbliższe grupy zewnętrzne. Z czasem dochodziło jednak do kolejnych odkryć, które zmieniały ogląd. Bandeira et al. w 2016 opisali kolejnego tytanozaura z Bauru nazwanego Austroposeidon, przeprowadzając zarazem analizę filogenetyczną, która podważała bliskie pokrewieństwo Ae. maximus z pozostałymi dwoma gatunkami Aeolosaurus. Podobny wynik przedstawili kreatorzy neuqueńskiego z koniaku, a potem i kolejni autorzy. W efekcie w 2021 ukazała się praca autorstwa Juliana C.G. Silvy Juniora, Agustína G. Martinelliego, Fabiano V. Ioriego, Thiago S. Marinho, E. Martína Hechenleitnera oraz Maxa C. Langera tytułem Reassessment of Aeolosaurus maximus, a titanosaur dinosaur from the Late Cretaceous of Southeastern Brazil, w której przenieśli Ae. maximus do nowego rodzaju Arrudatitan. Nazwę rodzajową utworzyli, upamiętniając profesora Antonio de Celso Arrudę Camposa, w uznaniu jego pracy jako poszukiwacza skamieniałości, popularyzatora nauki i pierwszego kuratora zbioru, do którego należał holotyp nowego rodzaju.