Aristobulus I
http://dbpedia.org/resource/Aristobulus_I an entity of type: Thing
Ο Αριστόβουλος Α΄ ή Ιούδας Αριστόβουλος διαδέχτηκε τον πατέρα του Ιωάννη Υρκανό (104 π.Χ.) και ανακηρύχθηκε βασιλιάς.
rdf:langString
Aristóbulo I (c. 140 a. C. - 103 a. C.), rey y sumo sacerdote de Judea, de la dinastía de los asmoneos, hijo y sucesor de Juan Hircano, reinó solo un año entre 104 a. C. y 103 a. C., habiendo sido el primero en la familia asmonea en asumir el título real.
rdf:langString
아리스토불로스 1세(Aristobulus I, 재위: 기원전 104년 - 기원전 103년)는 고대 이스라엘을 통치한 하스몬 왕조의 국왕이다.요한 히르카노스 1세의 다섯 자녀 중 장자였다.
rdf:langString
アリストブロス1世（Aristobulus I, 在位：紀元前104年 - 紀元前103年）は、古代イスラエルを統治したハスモン朝の王。ヨハネ・ヒルカノス1世の5人の子のうちの長子であった。
rdf:langString
Aristobulo (latino: Aristobulus; ... – 103 a.C.) è stato un sovrano e sacerdote ebreo antico, fu Re di Giudea e Sommo sacerdote dal 104 al 103 a.C., appartenente alla dinastia degli Asmonei e primo tra loro a farsi riconoscere come re.
rdf:langString
Judas, filho mais velho de João Hircano, que assumiu o nome de Aristóbulo e foi cognominado Filo-heleno, foi um dos governadores hasmoneus da Judeia, governando por um breve período. Existem controvérsias entre os historiadores sobre se foi Aristóbulo ou seu irmão e sucessor, Alexandre Janeu, quem primeiro adotou o título de rei dos judeus, um título que estava reservado apenas para a .
rdf:langString
Арістобул I (Єгуда, івр. יהודה, грец. Ἀριστόβουλος) — цар Юдеї у 104−103 роках до н. е., старший син Йоханана Гіркана I.
rdf:langString
阿里斯托布魯斯一世也翻译为亚里士多德一世（Aristobulus I，？－前103年，希臘語：Ἀριστόβουλος，羅馬化：Aristóboulos，直译：最佳建议）或犹太的亚里士多德一世（Judah Aristobulus I）希伯來人，犹太国家哈斯蒙尼王朝的第一任国王(公元前104年-前103年)，在位僅一年后隨即因病去世。 他是约翰·海卡努斯五个儿子中的长子。亚里士多德希伯来语的名字为犹大。他也被称为“”，这意味着他是希腊文化的仰慕者。约瑟夫斯说，他是“四百八十三年三个月”以来从巴比伦之囚返回以来建立君主专制的第一位犹太人。 亚里士多德不仅是哈斯蒙尼王朝马加比家族第一位犹太国王，而且也是犹太国王中首位同时获得大祭司和王权头衔的国王。撒都该人和艾赛尼派不管亚里士多德用王的称号，但法利赛人愤怒了，他们认为王权只能由大卫王的后裔掌握。于是法利赛人开始大规模的叛乱，但是在亚里士多德死后叛乱者才被处置。亚里士多德一生的历史来源于弗拉维奥·约瑟夫斯的《犹太古史》和《犹太战史》。亚里士多德的统治特別注意对犹太文化的加利利以及本地的闪米特人称为“”。
rdf:langString
يهوذا أرسطوبولس أو أرسطوبولس الأول (باليونانية: Ἀριστόβουλος) كان أول ملك حشموني فعلي، حكم من 104 ق م حتى وفاته في 103 ق م. كان الأكبر بين أبناء يوحنا هيركانوس الخمسة. كان معجباً بالثقافة الهلينية. يذكر يوسيفوس فلافيوس أنه كان أول يهودي منذ «أربعمائة وثلاثة وثمانين عامًا وثلاثة أشهر» يؤسس نظامًا ملكيًا منذ عودة اليهود من الأسر البابلي.
rdf:langString
Aristobul I de Judea, de naixement Judà ben Joan (llatí: Aristobūlus, en grec antic: Ἀριστόβουλος, «Aristóboulos») fou un príncep de Judea, el fill gran de Joan Hircà. L'any 110 aC se l'esmenta juntament amb el seu germà Antígon, dirigint el setge de Samaria que va ser destruïda el 109 aC. L'any 107 aC (o potser el 104 aC) Hircà va morir i Aristobul es va proclamar rei de Judea, essent la primera vegada que un dirigent jueu prenia aquest títol des de la captivitat de Babilònia.
rdf:langString
Aristobulos I. (hebräischer Name wohl יהודה Jehudah, altgriechisch Ἀριστόβουλος) war König von Judäa 104 bis 103 v. Chr. Nach dem Tod seines Vaters, des Hohepriesters Johannes Hyrkanos I., wurde Aristobulos im Jahr 104 v. Chr. sein Nachfolger. Als erster judäischer Herrscher seit dem Babylonischen Exil nahm er den Königstitel an und regierte offiziell als König und Hohepriester.
rdf:langString
Judah Aristobulus I or Aristobulus I (/ˌærɪstəˈbjuːləs/; Greek: Ἀριστόβουλος, romanized: Aristóboulos) was the first Hasmonean king of Judaea from 104 BCE until his death in 103 BCE. He was the eldest of the five sons of John Hyrcanus, the previous leader. Josephus states that he was the first Jew in "four hundred and eighty three years and three months" to have established a monarchy since the return from the Babylonian Captivity. Aristobulus was not only the first king from the Hasmonean lineage, but the first of any Hebrew king to claim both the high priesthood and kingship title. The Sadducees and the Essenes were not concerned about Aristobulus taking the title of king, but the Pharisees were infuriated; They felt that the kingship could only be held by the descendants of the Davidic
rdf:langString
Aristobule Ier, dit Philhellène (Ami des Grecs) est un roi hasmonéen. Fils de Jean Hyrcan Ier, de la dynastie des rois-prêtres hasmonéens, son père lui confia le siège de Samarie où il vaincra Antiochus VIII Grypos, fils de Démétrios II Nicator venu à son secours. Il succéda à son père Jean Hyrcan comme Grand Prêtre et prit le titre de roi. Il soumit une partie de l’Iturée, et mit à mort sur de faux soupçons son frère , à qui il devait cette conquête. Son règne ne dura qu’un an entre 104 et 103 av. J.-C.
rdf:langString
Yudas Aristoboulos I /ˌærɪstəˈbjuːləs/ (bahasa Yunani: Ἰούδας Ἀριστόβουλος Ioúdās Aristóboulos, julukan yang berarti "nasihat terbaik"; bertakhta skt. 104 – 103 SM) merupakan penguasa pertama Hashmonayim yang menyatakan dirinya sendiri "raja". Ia merupakan putra sulung dari kelima putra Yohanes Hyrkanos, pemimpin terdahulu.
rdf:langString
Aristobulus I volgde in 104 v.Chr. zijn vader Johannes Hyrcanus op als koning en hogepriester van de Joodse Hasmonese staat. Zijn Hebreeuwse naam is Juda of Judas, maar in de geschiedenis is hij vrijwel uitsluitend onder zijn Griekse naam Aristobulus bekend. Hij was getrouwd met Salome Alexandra. Aristobulus was de eerste van de Hasmonese vorsten die, naar hellenistisch voorbeeld, de titel koning aannam. Hij zag Alexander de Grote als zijn voorbeeld.
rdf:langString
Arystobul I zwany Filhellenem (zm. 103 p.n.e.) – władca Judei i arcykapłan od 104 p.n.e. z dynastii Hasmoneuszy, przybrał tytuł królewski jako pierwszy z dynastii hasmonejskiej – jego poprzednicy posługiwały się tytułem etnarszym, gdyż zgodnie z Biblią na tronie królewskim Izraela mogli zasiadać tylko potomkowie króla Dawida. Był najstarszym synem Jana Hirkana I, który umierając uznał swoją żonę, a matkę Arystobula I za prawowitą władczynię. Niezadowolony z takiego obrotu spraw Arystobul I uwięził ją i głodził, a sam ogłosił się władcą. Jednak w 104 r. p. n. e. ciężko zachorował w efekcie czego umarł. Arystobul I był wrogo usposobiony do faryzeuszy i prześladował ich. Po jego śmierci na tron wstąpił jego brat Aleksander Jannaj, który razem ze swoimi braćmi został wypuszczony z więzienia pr
rdf:langString
Аристобул I (Иегуда, ивр. יהודה, греч. Ἀριστόβουλος) — царь Иудеи в 104 и 103 годах до н. э. После смерти своего отца Йоханана Гиркана I Аристобул I стал наследником его престола и первосвященником. Аристобул I стал первым еврейским правителем после вавилонского изгнания, принял царский титул и официально правил как царь и первосвященник. Для этого он поместил свою мать в тюрьму, потому что она препятствовала ему взять власть. Трёх младших братьев он также заключил в тюрьму. Из них известен только царь Александр Яннай, который взял власть в 103 г. до н. э., при этом убив одного из братьев, а другой ушел из светской жизни. Четвёртый брат Антигон был дружественным к Аристобулу. Во время болезни Аристобула Антигон замещал его и в войнах, и как первосвященник, и тем самым снискал немалый успех
rdf:langString
rdf:langString
Aristobulus I
rdf:langString
أرسطوبولس الأول
rdf:langString
Aristobul I de Judea
rdf:langString
Aristobulos I.
rdf:langString
Αριστόβουλος Α΄
rdf:langString
Aristóbulo I
rdf:langString
Yudas Aristoboulos
rdf:langString
Aristobule Ier
rdf:langString
Aristobulo I
rdf:langString
아리스토불로스 1세
rdf:langString
アリストブロス1世
rdf:langString
Aristobulus I
rdf:langString
Arystobul I
rdf:langString
Aristóbulo (filho de João Hircano)
rdf:langString
Аристобул I
rdf:langString
Арістобул I
rdf:langString
阿里斯托布魯斯一世
rdf:langString
Aristobulus I
rdf:langString
Aristobulus I
xsd:integer
1298343
xsd:integer
1123233662
rdf:langString
Aristobulus I, woodcut designed by Guillaume Rouillé. From Promptuarii Iconum Insigniorum.
rdf:langString
c. 103 BCE
rdf:langString
John Hyrcanus
rdf:langString
Monarchy established
rdf:langString
c. 104–103 BCE
xsd:integer
2
rdf:langString
Alexander Jannaeus
rdf:langString
King and High Priest of Judaea
xsd:integer
104
rdf:langString
Aristobul I de Judea, de naixement Judà ben Joan (llatí: Aristobūlus, en grec antic: Ἀριστόβουλος, «Aristóboulos») fou un príncep de Judea, el fill gran de Joan Hircà. L'any 110 aC se l'esmenta juntament amb el seu germà Antígon, dirigint el setge de Samaria que va ser destruïda el 109 aC. L'any 107 aC (o potser el 104 aC) Hircà va morir i Aristobul es va proclamar rei de Judea, essent la primera vegada que un dirigent jueu prenia aquest títol des de la captivitat de Babilònia. Per assegurar el seu poder va empresonar tots els seus germans menys Antígon, i va matar també la seva mare a la qual el difunt Hircà havia encomanat el govern en testament. Encara que Antígon era el seu germà preferit no va trigar a matar-lo també en sospitar que conspirava contra ell, instigat per la reina i els seus partidaris. Després es va posar malalt segons sembla pels remordiments que tenia pels seus crims. La malaltia es va considerar un càstig diví. La malaltia es va agreujar fins a causar-li la mort l'any 106 aC (o potser el 103 aC). En el seu breu regnat va sotmetre els itureus als que va obligar a adoptar la llei jueva. Per la seva proximitat als grecs fou conegut com a Filohel·len (Φιλέλλην). Es va casar amb Salomé Alexandra, germana de Simeó ben Shetach, cap del Sanedrí, que a la mort d'Aristobul es va casar amb el seu germà Alexandre Janeu.
rdf:langString
يهوذا أرسطوبولس أو أرسطوبولس الأول (باليونانية: Ἀριστόβουλος) كان أول ملك حشموني فعلي، حكم من 104 ق م حتى وفاته في 103 ق م. كان الأكبر بين أبناء يوحنا هيركانوس الخمسة. كان معجباً بالثقافة الهلينية. يذكر يوسيفوس فلافيوس أنه كان أول يهودي منذ «أربعمائة وثلاثة وثمانين عامًا وثلاثة أشهر» يؤسس نظامًا ملكيًا منذ عودة اليهود من الأسر البابلي. لم يكن أرسطوبولس الملك الأول من سلالة الحشمونين فحسب، بل كان أول ملك عبري يجمع بين رئاسته للكهنة والملكية. كان مُؤيدًا من قبل الصدوقيين والأسينيين، ومرفوضًا من الفريسيين الذين كانوا يعتقدون أن الملك يجب أن يكون من سلالة داود. بدأ الفريسيون تمردًا ضخمًا، لكن أرسطوبولس مات قبل أن تحدث أي محاولة لإطاحته. حاول خلال عهده تهويد الجليل.
rdf:langString
Ο Αριστόβουλος Α΄ ή Ιούδας Αριστόβουλος διαδέχτηκε τον πατέρα του Ιωάννη Υρκανό (104 π.Χ.) και ανακηρύχθηκε βασιλιάς.
rdf:langString
Judah Aristobulus I or Aristobulus I (/ˌærɪstəˈbjuːləs/; Greek: Ἀριστόβουλος, romanized: Aristóboulos) was the first Hasmonean king of Judaea from 104 BCE until his death in 103 BCE. He was the eldest of the five sons of John Hyrcanus, the previous leader. Josephus states that he was the first Jew in "four hundred and eighty three years and three months" to have established a monarchy since the return from the Babylonian Captivity. Aristobulus was not only the first king from the Hasmonean lineage, but the first of any Hebrew king to claim both the high priesthood and kingship title. The Sadducees and the Essenes were not concerned about Aristobulus taking the title of king, but the Pharisees were infuriated; They felt that the kingship could only be held by the descendants of the Davidic line. The Pharisees began a massive rebellion, but Aristobulus died before any attempt to depose of him could occur. The major historical sources of his life are Josephus's Wars of the Jews and Antiquities of the Jews. Aristobulus's reign is particularly noted for the Judaization of Galilee as well as the native Semitic people called Ituraeans. An account originally by Timagenes, Josephus quotes from Strabo's describing Aristobulus's regime as kindly and "very serviceable to the Jews" on account of the significantly expanded territory and the integration of "a portion of Ituraean nation whom he joined to them by the bond of circumcision".
rdf:langString
Aristobulos I. (hebräischer Name wohl יהודה Jehudah, altgriechisch Ἀριστόβουλος) war König von Judäa 104 bis 103 v. Chr. Nach dem Tod seines Vaters, des Hohepriesters Johannes Hyrkanos I., wurde Aristobulos im Jahr 104 v. Chr. sein Nachfolger. Als erster judäischer Herrscher seit dem Babylonischen Exil nahm er den Königstitel an und regierte offiziell als König und Hohepriester. Alle Informationen über Aristobulos I. stammen aus den Werken des Flavius Josephus. Dieser interessiert sich besonders für die innerfamiliären Auseinandersetzungen am Hof des Königs. So soll Aristobulos seine Mutter gefangengesetzt haben, da sie vor dem Tod des Hyrkanos I. von diesem die Befehlsgewalt über das Reich erhalten und folglich mit ihm konkurriert habe. Sie starb in der Gefangenschaft. Ebenfalls problematisch gestaltete sich das Verhältnis zu seinen vier Brüdern. Die drei jüngeren ließ er gefangen nehmen. Von ihnen ist namentlich nur der spätere König Alexander Jannaios bekannt, der 103 v. Chr. den Thron bestieg und einen Bruder tötete, während der andere sich ins Privatleben zurückzog. Den älteren Bruder Antigonos behandelte Aristobulos offenbar zunächst freundlich. Nachdem Antigonos den erkrankten Aristobulos jedoch bei einem offiziellen Anlass als Hohepriester vertreten und auch militärische Erfolge errungen hatte, ließ Aristobulos ihn umbringen. Aristobulos soll diese Tat laut Josephus so sehr bereut haben, dass er nur wenig später starb. Trotz der nur einjährigen Regierungszeit hat Josephus einige Informationen über politische Entscheidungen des Aristobulos. Neben der Annahme des Königstitels nennt er als einen Titel des Aristobulos Philhellen („Griechenfreund“). Auch andere orientalische Könige nannten sich Philhellen; damit wurde keine persönliche Einstellung zur hellenischen Kultur, sondern eine diplomatische Einordnung in die hellenistische Staatenwelt der Zeit ausgedrückt. Ferner berichtet Josephus von der Eroberung und „Judaisierung“ der von den Ituräern besetzten Teile Galiläas. Er soll die Einwohner gezwungen haben, die Beschneidung und die übrigen judäischen Gesetze anzunehmen oder das Land zu verlassen, wie es auch Johannes Hyrkanos I. bei der Eroberung Idumäas gefordert haben soll. Die Forschung hat hier allerdings teilweise andere Hypothesen entwickelt, da davon auszugehen ist, dass ein Großteil der Einwohner Galiläas ohnehin beschnitten war.
rdf:langString
Aristóbulo I (c. 140 a. C. - 103 a. C.), rey y sumo sacerdote de Judea, de la dinastía de los asmoneos, hijo y sucesor de Juan Hircano, reinó solo un año entre 104 a. C. y 103 a. C., habiendo sido el primero en la familia asmonea en asumir el título real.
rdf:langString
Aristobule Ier, dit Philhellène (Ami des Grecs) est un roi hasmonéen. Fils de Jean Hyrcan Ier, de la dynastie des rois-prêtres hasmonéens, son père lui confia le siège de Samarie où il vaincra Antiochus VIII Grypos, fils de Démétrios II Nicator venu à son secours. Il succéda à son père Jean Hyrcan comme Grand Prêtre et prit le titre de roi. Il soumit une partie de l’Iturée, et mit à mort sur de faux soupçons son frère , à qui il devait cette conquête. Son règne ne dura qu’un an entre 104 et 103 av. J.-C. Il fit enchaîner aussi sa mère, qui lui disputait le pouvoir et à qui Jean Hyrcan Ier avait tout légué par testament ; il poussa la cruauté jusqu’à la faire mourir de faim dans sa prison. Il meurt un an après avoir fait emprisonner sa mère et ses frères. Sa veuve, Salomé Alexandra, libère ses frères emprisonnés et épouse Alexandre Jannée.
* Notices d'autorité :
* Fichier d’autorité international virtuel
* Gemeinsame Normdatei
* WorldCat
* Portail Israël antique et Juifs dans l’Antiquité
rdf:langString
Yudas Aristoboulos I /ˌærɪstəˈbjuːləs/ (bahasa Yunani: Ἰούδας Ἀριστόβουλος Ioúdās Aristóboulos, julukan yang berarti "nasihat terbaik"; bertakhta skt. 104 – 103 SM) merupakan penguasa pertama Hashmonayim yang menyatakan dirinya sendiri "raja". Ia merupakan putra sulung dari kelima putra Yohanes Hyrkanos, pemimpin terdahulu. Aristoboulos bukan hanya raja pertama dari garis Hashmonayim, tetapi yang pertama dari semua raja Ibrani yang mendapatkan baik gelar imamat dan raja. Saduki dan Eseni tidak peduli dengan Aristoboulos yang memegang gelar raja, tetapi Farisi tidak senang: mereka merasa bahwa kerajaan itu hanya dapat dipegang oleh keturunan Daud (orang-orang Hashmonayim adalah Suku Lewi). Orang-orang Farisi memulai pemberontakan besar-besaran, tetapi Aristoboulos meninggal sebelum usaha untuk menggulingkannya terjadi.
rdf:langString
아리스토불로스 1세(Aristobulus I, 재위: 기원전 104년 - 기원전 103년)는 고대 이스라엘을 통치한 하스몬 왕조의 국왕이다.요한 히르카노스 1세의 다섯 자녀 중 장자였다.
rdf:langString
Aristobulus I volgde in 104 v.Chr. zijn vader Johannes Hyrcanus op als koning en hogepriester van de Joodse Hasmonese staat. Zijn Hebreeuwse naam is Juda of Judas, maar in de geschiedenis is hij vrijwel uitsluitend onder zijn Griekse naam Aristobulus bekend. Hij was getrouwd met Salome Alexandra. Eigenlijk was het de bedoeling van zijn vader geweest dat hij na zijn dood door zijn vrouw opgevolgd zou worden en dat Aristobulus (de oudste van Hyrcanus' vijf zonen) alleen het ambt van hogepriester zou bekleden. Aristobulus nam daar echter geen genoegen mee en zette zijn moeder en drie van zijn broers gevangen. Zijn moeder overleed tijdens deze gevangenschap. Alleen zijn broer Antigonus, de oudste van zijn vier jongere broers, op wie hij zeer gesteld was, behield zijn vrijheid. Aristobulus legde zich, evenals zijn vader gedaan had, toe op de uitbreiding van het Hasmonese rijk. Hij voegde Galilea en Iturea toe aan de Joodse staat. Voor zover de bevolking van deze gebieden uit heidenen bestond, dwong hij hen zich te laten besnijden zo het Jodendom aan te hangen. Ook hierin volgde hij het voorbeeld van zijn vader, hoewel een dergelijk optreden in de Joodse geschiedenis niet eerder was voorgekomen (en ook later niet meer zou voorkomen). Aristobulus bouwde verschillende nederzettingen in de door hem veroverde gebieden en liet daar Joden wonen die afkomstig waren uit Judea. Volgens sommige geleerden is Nazareth een van deze nederzettingen. Aristobulus was de eerste van de Hasmonese vorsten die, naar hellenistisch voorbeeld, de titel koning aannam. Hij zag Alexander de Grote als zijn voorbeeld. Na de dood van Aristobulus' moeder rees bij zijn lijfwacht het vermoeden dat Antigonus bezig was uit wraak een aanslag op hem te beramen. Daarom brachten zij hem met een list om het leven. Aristobulus was hierdoor zozeer aangeslagen, dat hij in een zware depressie terechtkwam, die een zodanige weerslag had op zijn lichaam, dat hij daaraan overleed (103 v.Chr.). Na zijn dood liet zijn weduwe Salome Alexandra de broers van Aristobulus vrij. Zij trouwde met Alexander Janneüs, de oudste van de drie nog levende broers, en deze volgde Aristobulus op.
rdf:langString
アリストブロス1世（Aristobulus I, 在位：紀元前104年 - 紀元前103年）は、古代イスラエルを統治したハスモン朝の王。ヨハネ・ヒルカノス1世の5人の子のうちの長子であった。
rdf:langString
Aristobulo (latino: Aristobulus; ... – 103 a.C.) è stato un sovrano e sacerdote ebreo antico, fu Re di Giudea e Sommo sacerdote dal 104 al 103 a.C., appartenente alla dinastia degli Asmonei e primo tra loro a farsi riconoscere come re.
rdf:langString
Arystobul I zwany Filhellenem (zm. 103 p.n.e.) – władca Judei i arcykapłan od 104 p.n.e. z dynastii Hasmoneuszy, przybrał tytuł królewski jako pierwszy z dynastii hasmonejskiej – jego poprzednicy posługiwały się tytułem etnarszym, gdyż zgodnie z Biblią na tronie królewskim Izraela mogli zasiadać tylko potomkowie króla Dawida. Był najstarszym synem Jana Hirkana I, który umierając uznał swoją żonę, a matkę Arystobula I za prawowitą władczynię. Niezadowolony z takiego obrotu spraw Arystobul I uwięził ją i głodził, a sam ogłosił się władcą. Jednak w 104 r. p. n. e. ciężko zachorował w efekcie czego umarł. Arystobul I był wrogo usposobiony do faryzeuszy i prześladował ich. Po jego śmierci na tron wstąpił jego brat Aleksander Jannaj, który razem ze swoimi braćmi został wypuszczony z więzienia przez Aleksandrę – wdowę po Arystobulu I.
rdf:langString
Judas, filho mais velho de João Hircano, que assumiu o nome de Aristóbulo e foi cognominado Filo-heleno, foi um dos governadores hasmoneus da Judeia, governando por um breve período. Existem controvérsias entre os historiadores sobre se foi Aristóbulo ou seu irmão e sucessor, Alexandre Janeu, quem primeiro adotou o título de rei dos judeus, um título que estava reservado apenas para a .
rdf:langString
Арістобул I (Єгуда, івр. יהודה, грец. Ἀριστόβουλος) — цар Юдеї у 104−103 роках до н. е., старший син Йоханана Гіркана I.
rdf:langString
Аристобул I (Иегуда, ивр. יהודה, греч. Ἀριστόβουλος) — царь Иудеи в 104 и 103 годах до н. э. После смерти своего отца Йоханана Гиркана I Аристобул I стал наследником его престола и первосвященником. Аристобул I стал первым еврейским правителем после вавилонского изгнания, принял царский титул и официально правил как царь и первосвященник. Для этого он поместил свою мать в тюрьму, потому что она препятствовала ему взять власть. Трёх младших братьев он также заключил в тюрьму. Из них известен только царь Александр Яннай, который взял власть в 103 г. до н. э., при этом убив одного из братьев, а другой ушел из светской жизни. Четвёртый брат Антигон был дружественным к Аристобулу. Во время болезни Аристобула Антигон замещал его и в войнах, и как первосвященник, и тем самым снискал немалый успех. Этот успех стал фатальным для Антигона. Аристобул приказал убить его, о чём позже очень жалел. И в течение незначительного времени он и сам умер от тоски по брату, как пишет Иосиф Флавий. Иосиф Флавий сообщает об Аристобуле, что кроме принятия царского престола, он также носил титул Philhellen — дружелюбный к грекам. Аристобул продолжал политику своего отца в обращении в иудаизм покорённых частей Галилеи, так же, как проводил её Йоханан Гиркан в завоёванных землях Идумеи.
rdf:langString
阿里斯托布魯斯一世也翻译为亚里士多德一世（Aristobulus I，？－前103年，希臘語：Ἀριστόβουλος，羅馬化：Aristóboulos，直译：最佳建议）或犹太的亚里士多德一世（Judah Aristobulus I）希伯來人，犹太国家哈斯蒙尼王朝的第一任国王(公元前104年-前103年)，在位僅一年后隨即因病去世。 他是约翰·海卡努斯五个儿子中的长子。亚里士多德希伯来语的名字为犹大。他也被称为“”，这意味着他是希腊文化的仰慕者。约瑟夫斯说，他是“四百八十三年三个月”以来从巴比伦之囚返回以来建立君主专制的第一位犹太人。 亚里士多德不仅是哈斯蒙尼王朝马加比家族第一位犹太国王，而且也是犹太国王中首位同时获得大祭司和王权头衔的国王。撒都该人和艾赛尼派不管亚里士多德用王的称号，但法利赛人愤怒了，他们认为王权只能由大卫王的后裔掌握。于是法利赛人开始大规模的叛乱，但是在亚里士多德死后叛乱者才被处置。亚里士多德一生的历史来源于弗拉维奥·约瑟夫斯的《犹太古史》和《犹太战史》。亚里士多德的统治特別注意对犹太文化的加利利以及本地的闪米特人称为“”。
xsd:nonNegativeInteger
15845
xsd:gYear
0104
rdf:langString
King and High Priest of Judaea