Arawn

rdf:langString Arawn

rdf:langString W mitologii walijskiej, Arawn był Panem Zaświatów zwanych Annwn (wymowa Annun). Niektóre spośród najważniejszych mitów o Arawnie opisują incydent, w którym Amaethon ukradł mu psa, czajkę i białego kozła sarny, co doprowadziło do (Wojny Drzew), którą Arawn przegrał, a zwycięzcą, oprócz Amaethona, był jego brat, Gwydion. Według jednej opowieści Arawn poznał Pwylla, swojego późniejszego wiernego przyjaciela gdy ten omyłkowo wysłał swoje psy w pogoń za jeleniem, którego ścigała już sfora Arawna. Jeleń właśnie został schwytany przez Pwylla gdy pojawiła się odziana na szaro postać, zwracając się do niego z pretensjami o pierwszeństwo złowienia zwierzęcia. Owa postać okazała się być Panem Zaświatów. W formie rekompensaty Pwyll miał zamienić się z nim miejscami na rok i jeden dzień, a zadaniem jego miało być zabicie wroga Arawna, . W czasie tym miał również dzielić łoże z żoną Avarna, nie zbliżają się jednak do niej. Avarn ostrzegł Pwylla, aby ten zabił Havgana jednym ciosem, bo w przeciwnym wypadku kolejny cios spowoduje, że Havgan będzie się ciągle odradzał. W czasie walki Pwyll postąpił w zgodzie z otrzymanymi wskazówkami i był głuchy na prośby Havgana o dobicie go. Od tamtej pory Arawn i Pwyll zostali wiernymi przyjaciółmi. W folklorze walijskim, Arawn pędzi przez jesienny, zimowy i wczesnowiosenny nieboskłon ze sforą swoich białych, czerwonouchych ogarów, zwanych Cwn Annwn (Ogary z Annwn, wym. Cun Annun). Szczekanie psów jest postrzegane jako gęganie dzikich gęsi w czasie ich wędrówki, a łupem ogarów są potępione dusze, gnane z powrotem do Annwn (czasami do siedziby Szarego Króla ). Arawn to również istotna (choć najczęściej niedostrzegana) postać z cyklu toczących się w świecie walijskich mitów opowieści fantasy pod tytułem , których autorem jest Lloyd Alexander. Jednakże, w tych utworach Arawn przedstawiany jest jako postać dobitnie i ostatecznie zła.