Apostolic Tradition
http://dbpedia.org/resource/Apostolic_Tradition an entity of type: Thing
LaTradition apostolique ou la Diataxeis des saints apôtres Apôtres (en grec Diataxeis tôn hagiôn apostolôn) est un traité chrétien du début du IIIe siècle qui témoigne de la formation d'un droit canonique dans le christianisme ancien. Présentant les règles concernant les clercs et les laïcs, ainsi que les pratiques religieuses de son temps, il a longtemps été attribué à Hippolyte de Rome, une attribution désormais sujette à caution.
rdf:langString
Tradycja apostolska (łac. Traditio Apostolica, gr. Αποστολική Παράδοση) lub Konstytucja Kościoła egipskiego – dokument przypisywany Hipolitowi Rzymskiemu z początku III w., należący do gatunku tzw. wczesnochrześcijańskich kanonów kościelnych. Jest wczesnym świadectwem chrześcijańskiej liturgii Eucharystii, będący początkową formą maszłu. Księga zwiera opis tradycji apostolskich, sakry biskupiej.
rdf:langString
Die Traditio Apostolica (griechisch: Αποστολικὴ παράδοσις; deutsch: Apostolische Überlieferung) ist eine Kirchenordnung aus den Jahren 210–235. Sie wird dem hl. Hippolyt von Rom zugeschrieben; diese Zuschreibung gilt jedoch mittlerweile als unsicher. Es handelt sich dabei um ein kirchenrechtlich-liturgisches Werk.
rdf:langString
The Apostolic Tradition (or Egyptian Church Order) is an early Christian treatise which belongs to the genre of the ancient Church Orders. It has been described to be of "incomparable importance as a source of information about church life and liturgy in the third century".
rdf:langString
Fonto: [1] La Apostola Tradicio estas manlonga antikva kristana verko en kiu oni referencas al kompendio de principoj, reguloj kaj instruaĵoj temantaj pri eklezieca ordinigo, praktikoj, liturgiaĵoj kaj komunuman vivo.kiuj reprezentas la strukturon kaj la formon per kiuj la antikva eklezio realigis, fakte kaj konkrete, la “instrukciaron” (latine: traditio) de la Apostolo]]j, por la bono kaj edifo de ĉiuj kredantoj. Tradicie datita ĉirkaŭ la 215 kaj atribuita al Hipolito el Romo (170?-235?), estas nun konsiderata ĉe studuloj agregaĵo de materio devenanta el diversaj fontoj, tre probable origininta en diversaj geografiaj regionoj kaj probable en diversaj historiaj epokoj, eble datebla ekde la duono de la 2-a jarcento ĝis la 4-a; tamen neniu de la tekstaj atestaĵoj povas estis kun certeco loki
rdf:langString
La Tradición Apostólica (en griego 'Αποστολικὴ παράδοσις) es una obra atribuida a Hipólito de Roma, escrita allí en el siglo III. Ahora varios especialistas datan el texto más tarde, sugiriendo que es una redacción de varios escritos de épocas que oscilan entre la mitad del siglo II y la mitad del siglo III, sin representar la práctica de ninguna comunidad cristiana particular. El texto contiene valiosas explicaciones de la liturgia sacramental cristiana y de las costumbres de las comunidades del período.
rdf:langString
La Tradizione Apostolica è un breve scritto cristiano antico in cui si fa riferimento a un compendio di princìpi, regolamenti e istruzioni in materia di ordinamento ecclesiastico, prassi liturgica e vita comunitaria, che rappresentano la struttura e la forma con cui la Chiesa antica ha tradotto normativamente la "consegna" (traditio) degli apostoli, per il bene e l'edificazione di tutti i credenti. Viene considerato d'incomparabile importanza dagli storici, in quanto è una preziosa fonte di informazioni riguardo alla vita comunitaria e alla liturgia cristiane del III secolo.
rdf:langString
Den apostoliska traditionen (lat. Traditio apostolica) är en skrift, av de flesta forskare tidigare tillskriven Hippolytos, från 200-talets första hälft som tar upp ämnen som hur kyrkolivet, gudstjänster och sakrament ska vara utformade. Dokumentet skrevs på grekiska. Det finns inte bevarat i original utan endast i senare översättningar och bearbetningar på olika språk.
rdf:langString
rdf:langString
Traditio Apostolica
rdf:langString
Apostola Tradicio
rdf:langString
Apostolic Tradition
rdf:langString
Tradición apostólica (Hipólito de Roma)
rdf:langString
Tradition apostolique
rdf:langString
Tradizione Apostolica
rdf:langString
Tradycja apostolska Hipolita
rdf:langString
Den apostoliska traditionen
xsd:integer
3086849
xsd:integer
1117419005
rdf:langString
Die Traditio Apostolica (griechisch: Αποστολικὴ παράδοσις; deutsch: Apostolische Überlieferung) ist eine Kirchenordnung aus den Jahren 210–235. Sie wird dem hl. Hippolyt von Rom zugeschrieben; diese Zuschreibung gilt jedoch mittlerweile als unsicher. Es handelt sich dabei um ein kirchenrechtlich-liturgisches Werk. In der „Apostolischen Überlieferung“ werden die Aufgaben und Funktionen des Bischofs, Presbyters, Diakons in der christlichen Gemeinde und deren Weihe geschildert. Es behandelt die Stände der Witwen, Lektoren, Jungfrauen, Subdiakone und Exorzisten, die Vorbereitung und Durchführung der christlichen Initiation, sowie der Eucharistie. So befindet sich in diesem Werk auch die Schilderung der Bischofsweihe, wobei erstmals ein Hochgebet schriftlich formuliert ist. Bei der Ausarbeitung der Liturgiereform nach dem Zweiten Vatikanischen Konzil wurde auch auf dieses Werk zurückgegriffen. Der griechische Urtext ist bis auf Bruchstücke verloren, es existieren jedoch sehr frühe lateinische, koptische, arabische und äthiopische Übersetzungen. Außerdem ist der Urtext in teilweise recht freier Bearbeitung in die Apostolischen Konstitutionen bzw. in deren Kurzfassung, sowie in das apokryphe Testament unseres Herrn und in Hippolyts Canones eingegangen.
rdf:langString
The Apostolic Tradition (or Egyptian Church Order) is an early Christian treatise which belongs to the genre of the ancient Church Orders. It has been described to be of "incomparable importance as a source of information about church life and liturgy in the third century". Rediscovered in the 19th century, it was given the name of "Egyptian Church Order". In the first half of the 20th century this text was commonly identified with the lost Apostolic Tradition presumed to have been written by Hippolytus of Rome. Due to this attribution, and the apparent early date of the text, Apostolic Tradition played a crucial role in the liturgical reforms of many mainstream Christian bodies. The attribution of the text to Hippolytus has since become a subject of continued debate in recent scholarship. If the Apostolic Tradition is the work of Hippolytus of Rome, it would be dated before 235 AD (when Hippolytus is believed to have suffered martyrdom) and its origin would be Rome; this date has been defended by scholars such as Brent and Stewart in recent debates over its authorship. Against this view, some scholars (see Bradshaw) believe that the key liturgical sections incorporate material from separate sources, some Roman and some not, ranging from the middle second to the fourth century, being gathered and compiled from about 375-400 AD, probably in Egypt or even Syria. Other scholars have suggested that the Apostolic Tradition portrays a liturgy that was never celebrated.
rdf:langString
Fonto: [1] La Apostola Tradicio estas manlonga antikva kristana verko en kiu oni referencas al kompendio de principoj, reguloj kaj instruaĵoj temantaj pri eklezieca ordinigo, praktikoj, liturgiaĵoj kaj komunuman vivo.kiuj reprezentas la strukturon kaj la formon per kiuj la antikva eklezio realigis, fakte kaj konkrete, la “instrukciaron” (latine: traditio) de la Apostolo]]j, por la bono kaj edifo de ĉiuj kredantoj. Tradicie datita ĉirkaŭ la 215 kaj atribuita al Hipolito el Romo (170?-235?), estas nun konsiderata ĉe studuloj agregaĵo de materio devenanta el diversaj fontoj, tre probable origininta en diversaj geografiaj regionoj kaj probable en diversaj historiaj epokoj, eble datebla ekde la duono de la 2-a jarcento ĝis la 4-a; tamen neniu de la tekstaj atestaĵoj povas estis kun certeco lokigita antaŭ la 4-a jarcento. Fakte la origina greka teksto estas konata nur per maloftaj fragmentoj tiel ke la textus receptus “akceptita teksto) estas la rezulto de kolekto de partaj atestaĵoj inter kiuj latina versio, konstituata de palimpsesto de la Codex veronensis (LV 53) de la kapitula biblioteko de Verono, kiu konservas ekzempleron de la 8-a jarcento de la tria libro de la Sententiae de Isidoro de Sevilo. Tamen, en 1999, estis trovita etiopalingva versio kopiita el manuskripto de la 14-a jarcento siavice tradukita el greka teksto de egipta kanona-liturgia kolekto referencanta al la Patriarkejo de Aleksandrio, dirita kaj datebla je la fino de la [[5-a jarcento. Tiu nova kodekso transdonas version proksiman al tiu latina kaj akreditas la hipotezon de greka arketipo. Sen ignori la tezon de la agregaĵo, la lasta malkovvita etiopa dokumento helpas la subtenantojn de la tezo pri la ekzisto de aŭtenta kanona-liturgio kodekso.
rdf:langString
LaTradition apostolique ou la Diataxeis des saints apôtres Apôtres (en grec Diataxeis tôn hagiôn apostolôn) est un traité chrétien du début du IIIe siècle qui témoigne de la formation d'un droit canonique dans le christianisme ancien. Présentant les règles concernant les clercs et les laïcs, ainsi que les pratiques religieuses de son temps, il a longtemps été attribué à Hippolyte de Rome, une attribution désormais sujette à caution.
rdf:langString
La Tradición Apostólica (en griego 'Αποστολικὴ παράδοσις) es una obra atribuida a Hipólito de Roma, escrita allí en el siglo III. Ahora varios especialistas datan el texto más tarde, sugiriendo que es una redacción de varios escritos de épocas que oscilan entre la mitad del siglo II y la mitad del siglo III, sin representar la práctica de ninguna comunidad cristiana particular. El texto contiene valiosas explicaciones de la liturgia sacramental cristiana y de las costumbres de las comunidades del período. Es la fuente de un buen grupo de constituciones con indicaciones análogas elaboradas por otras iglesias de Oriente.
rdf:langString
La Tradizione Apostolica è un breve scritto cristiano antico in cui si fa riferimento a un compendio di princìpi, regolamenti e istruzioni in materia di ordinamento ecclesiastico, prassi liturgica e vita comunitaria, che rappresentano la struttura e la forma con cui la Chiesa antica ha tradotto normativamente la "consegna" (traditio) degli apostoli, per il bene e l'edificazione di tutti i credenti. Viene considerato d'incomparabile importanza dagli storici, in quanto è una preziosa fonte di informazioni riguardo alla vita comunitaria e alla liturgia cristiane del III secolo. Tradizionalmente datato verso il 215 ed attribuito a Ippolito di Roma (170?-235?), è ormai considerato dagli studiosi Infatti, il testo originale greco è noto solo per scarsi frammenti sicché il textus receptus è il risultato di una collazione di testimoni parziali tra cui una versione latina, databile tra il 375 e il 400, costituita da un palinsesto del Codex veronensis LV (53) della Biblioteca capitolare di Verona, che raccoglie una copia dell'VIII secolo del libro terzo delle Sententiae di Isidoro di Siviglia. Tuttavia, nel 1999, è stata rinvenuta una nuova versione etiopica tratta da un manoscritto del XIV secolo, traduzione dal greco di una raccolta canonico-liturgica egiziana facente capo al Patriarcato di Alessandria, detta e risalente alla fine del V secolo. Questo nuovo codice tramanda una versione molto vicina a quella latina ed accredita l'ipotesi di un archetipo greco. Senza sovvertire la tesi dell'aggregazione, il nuovo testimone etiopico tende ad avvalorare l'esistenza di un autentico codice canonico-liturgico.
rdf:langString
Tradycja apostolska (łac. Traditio Apostolica, gr. Αποστολική Παράδοση) lub Konstytucja Kościoła egipskiego – dokument przypisywany Hipolitowi Rzymskiemu z początku III w., należący do gatunku tzw. wczesnochrześcijańskich kanonów kościelnych. Jest wczesnym świadectwem chrześcijańskiej liturgii Eucharystii, będący początkową formą maszłu. Księga zwiera opis tradycji apostolskich, sakry biskupiej.
rdf:langString
Den apostoliska traditionen (lat. Traditio apostolica) är en skrift, av de flesta forskare tidigare tillskriven Hippolytos, från 200-talets första hälft som tar upp ämnen som hur kyrkolivet, gudstjänster och sakrament ska vara utformade. Dokumentet skrevs på grekiska. Det finns inte bevarat i original utan endast i senare översättningar och bearbetningar på olika språk. Skriften ger en rad exempel på yrken som är förbjudna för kristna och som måste avvisas hos katekumenerna, dvs. dem som undervisas i kristen tro före sitt dop. Exempel på sådana yrken är prostituerad, gladiator och även soldat, vilket antyder drag av pacifism inom fornkyrkan. ”Den som är soldat och står under befäl får inte döda någon. Om han får order att döda, skall han inte utföra den, och han får inte avlägga soldated. Om han inte är beredd till detta, skall han avvisas [från dop]. Den som har rätt att utdöma dödsstraff och den som är stadsmagistrat och bär purpurklädnaden skall lämna sin post eller avvisas. De katekumener eller troende som vill bli soldater skall av
xsd:nonNegativeInteger
27671
