ApoA-1 Milano
http://dbpedia.org/resource/ApoA-1_Milano an entity of type: Agent109190918
Apolipoprotein A-1 Milano (also ETC-216, now MDCO-216) is a naturally occurring mutated variant of the apolipoprotein A1 protein found in human HDL, the lipoprotein particle that carries cholesterol from tissues to the liver and is associated with protection against cardiovascular disease. ApoA1 Milano was first identified by Dr. Cesare Sirtori in Milan, who also demonstrated that its presence significantly reduced cardiovascular disease, even though it caused a reduction in HDL levels and an increase in triglyceride levels.
rdf:langString
La Apo A-1 Milano (Apo-A1, ARG173CYS, ETC-216, MDCO-216) è una forma mutata di apolipoproteina umana chiamata Apo A-1. L'Apo A-1 Milano è codificata dal gene Limone mappato nel locus: 11q23, il quale avendo subito una mutazione ereditaria autosomica dominante ha prodotto il differenziamento di questa variante rispetto all'Apo A-1. La principale differenza fra Apo A-1 ed Apo A-1 Milano si ritiene essere dovuta alla sostituzione dell'amminoacido arginina con l'amminoacido cisteina in posizione 173 della catena polipeptidica dell'apolipoproteina; tale sostituzione permette all'Apo A-1 Milano di mobilitare rapidamente il colesterolo, sottraendolo dai tessuti periferici e trasportandolo ai tessuti responsabili del suo smaltimento, e riducendo così la placca arteriosclerotica ed il suo contenuto
rdf:langString
Apolipoproteina A-I Milano, apoA-IM, ApoA-1 Milano – polipeptyd, naturalny wariant apolipoproteiny A-I, w którym w pozycji 173 arginina została zastąpiona przez cysteinę. Jej występowanie zostało opisane u 50 osób pochodzących z Limone sul Garda we Włoszech. Cysteina zwykle nie jest składnikiem apoA-I i jej pojawienie prowadzi do tworzenia cząsteczek dimerów – homodimerów składających się z 2 łańcuchów apoA-I M(apoA-IM/apoA-IM), lub heterodimerów zbudowanych z jednego łańcucha apoA-IM) i jednego apolipoproteiny-II (apoA-IM/apo-II). Sytuacja ta powoduje, że u osób z tym wariantem apoliporoteiny stwierdza się niskie poziomy HDL i podwyższony poziom trójglicerydów, co uważane jest podnoszące ryzyko rozwoju miażdżycy. Jednakże u tych osób nie stwierdzano rozwoju miażdżycy, a nawet okazało się,
rdf:langString
rdf:langString
ApoA-1 Milano
rdf:langString
Apo A-1 Milano
rdf:langString
Apolipoproteina A-I Milano
xsd:integer
5209859
xsd:integer
1109048139
xsd:date
2019-06-20
rdf:langString
Apolipoprotein A-1 Milano (also ETC-216, now MDCO-216) is a naturally occurring mutated variant of the apolipoprotein A1 protein found in human HDL, the lipoprotein particle that carries cholesterol from tissues to the liver and is associated with protection against cardiovascular disease. ApoA1 Milano was first identified by Dr. Cesare Sirtori in Milan, who also demonstrated that its presence significantly reduced cardiovascular disease, even though it caused a reduction in HDL levels and an increase in triglyceride levels.
rdf:langString
La Apo A-1 Milano (Apo-A1, ARG173CYS, ETC-216, MDCO-216) è una forma mutata di apolipoproteina umana chiamata Apo A-1. L'Apo A-1 Milano è codificata dal gene Limone mappato nel locus: 11q23, il quale avendo subito una mutazione ereditaria autosomica dominante ha prodotto il differenziamento di questa variante rispetto all'Apo A-1. La principale differenza fra Apo A-1 ed Apo A-1 Milano si ritiene essere dovuta alla sostituzione dell'amminoacido arginina con l'amminoacido cisteina in posizione 173 della catena polipeptidica dell'apolipoproteina; tale sostituzione permette all'Apo A-1 Milano di mobilitare rapidamente il colesterolo, sottraendolo dai tessuti periferici e trasportandolo ai tessuti responsabili del suo smaltimento, e riducendo così la placca arteriosclerotica ed il suo contenuto in macrofagi. Per tali motivi Apo A-1 Milano è ritenuta in grado di contrastare le patologie a carico delle arterie coronarie.
rdf:langString
Apolipoproteina A-I Milano, apoA-IM, ApoA-1 Milano – polipeptyd, naturalny wariant apolipoproteiny A-I, w którym w pozycji 173 arginina została zastąpiona przez cysteinę. Jej występowanie zostało opisane u 50 osób pochodzących z Limone sul Garda we Włoszech. Cysteina zwykle nie jest składnikiem apoA-I i jej pojawienie prowadzi do tworzenia cząsteczek dimerów – homodimerów składających się z 2 łańcuchów apoA-I M(apoA-IM/apoA-IM), lub heterodimerów zbudowanych z jednego łańcucha apoA-IM) i jednego apolipoproteiny-II (apoA-IM/apo-II). Sytuacja ta powoduje, że u osób z tym wariantem apoliporoteiny stwierdza się niskie poziomy HDL i podwyższony poziom trójglicerydów, co uważane jest podnoszące ryzyko rozwoju miażdżycy. Jednakże u tych osób nie stwierdzano rozwoju miażdżycy, a nawet okazało się, że ryzyko jej rozwoju jest mniejsze. Dało to asumpt do dalszych badań, które wyjaśniły ten pozorny paradoks. Stwierdzono bowiem w badaniach in vitro, że obecność apoA-IM umożliwia tak samo skuteczne usuwanie cholesterolu z komórek i jednocześnie jest skuteczniejsze, niż apo-I, jeśli chodzi o zwiększenie wydalania cholesterolu z makrofagów. Obserwacje te zostały wykorzystane następnie w badaniach nad nowymi lekami przeciwmiażdżycowymi. Obecnie trwają badania, będące w fazie przedklinicznej, nad syntetycznymi cząsteczkami HDL (sHDL).Syntetyczną cząsteczkę HDL tworzy się z oczyszczonych apolipoprotein oraz fosfolipidów. Z uwagi, że najważniejszą i najskuteczniejszą w prewencji miażdżycy są cząsteczki apolipoproteiny A-I do tworzenia sHDL właśnie te cząsteczki najlepiej nadają się do stworzenia leku przeciwmiażdżycowego. Skoro jednak apoA-IM ma silniejsze działanie niż apoA-I do dalszych badań stworzono sHDL zawierające rekombinowane apoA-IM/apoA-IM (postać homodimeru), które znane jako ETC-216. ETC-216 jest więc syntetycznym HDL (sHDL) zawierającym rekombinowane homodimery apolipoproteiny A-I Milano. Część fosfolipidowa została stworzona przez POPC (palmitoil-oleoilfosfatydylcholina).Obecnie ETC-216 jest w fazie badań przedklinicznych i do tej pory wykazano korzystne jej działanie w zmniejszeniu progresji zmian miażdżycowych w aorcie i tętnicach szyjnych u myszy i królików. Wykazano także jego skuteczność w zapobieganiu w tętnicach biodrowych i udowych. Korzystne badania nad zwierzętami spowodowało, że ETC-216 został dopuszczony do I fazy badań klinicznych, w których wykazano regresję zmian miażdżycowych potwierdzanych ultrasonografią wewnątrznaczyniową.
xsd:nonNegativeInteger
14320