Aonio Paleario

http://dbpedia.org/resource/Aonio_Paleario an entity of type: Thing

Aonio Paleario (c. 1500 – July 3, 1570) was an Italian Christian termed a reformer. rdf:langString

Aonio Paleario, eigentlich Aonio della Pagliara (* 1503 in Veroli; † 3. Juli 1570 in Rom) war ein italienischer Humanist, Rhetoriker und Reformator, der von der Inquisition als Ketzer angeklagt, verurteilt und erhängt wurde. rdf:langString

Aonio Paleario dit aussi Aonius Palearius est un humaniste italien du XVIe siècle, né à Veroli (États romains), pendu à Rome en 1570. Il fut professeur à Lucques, à Sienne et à Milan. Persécuté par Pie V parce qu’on le soupçonnait d’être favorable à la réforme de Luther, il dut surtout sa perte à la hardiesse avec laquelle il manifesta sa pensée sur l’inquisition, qu’il appelait un poignard dirigé contre tous les écrivains. Jeté dans les prisons pontificales, il fut condamné à mort, puis son cadavre fut livré aux flammes (1570). rdf:langString

Antonio della Pagliara, o Antonio Della Paglia, latinizzato in Aonio Paleario (Veroli, 1503 – Roma, 3 luglio 1570), è stato un umanista italiano.Noto come riformatore religioso, fu impiccato e bruciato sul rogo come eretico. rdf:langString

Аонио Палеарио (ит. Антонио делла Палья, Antonio della Paglia, латинизированное имя — Аоний Палеарий, Aonius Palearius; «Аонио Палеарио» — вторичная итальянизация латинского имени; 1503, Вероли — 3 июля 1570, Рим) — итальянский гуманист, педагог и религиозный реформатор. Был казнён инквизицией. rdf:langString

Aonio Paleario (także: Antonio Della Paglia, A. Degli Pagliaricciur, ur. około 1500 w Veroli, zm. w lipcu 1570 w Rzymie) – włoski działacz reformacyjny, teolog luterański, pisarz, skazany na śmierć przez Inkwizycję. W 1520 osiadł w Rzymie, gdzie działał w grupie wybitnych literatów, skupionych wokół papieża Leona X. Kiedy Karol III de Burbon-Montpensier zaatakował Rzym w 1527, Paleario wyjechał do Perugii, a potem do Sieny, gdzie został nauczycielem greckiego i hebrajskiego. Prawdopodobnie tam zapoznał się z pismami Lutra i pod ich wpływem zaczął popierać doktrynę protestancką. rdf:langString

Aonio Paleario, född omkring 1500 i Veroli, död 1570 i Rom, var en italiensk humanist, även kallad Aonius Palearius. Högt uppburen för sin omfattande lärdom och vältalighet, meddelade Paleario på flera olika ställen, företrädesvis i Siena, undervisning i retorik och filologi. Under 1530-talet synes hans religiösa åskådning ha undergått en genomgripande förändring, som trädde i dagen 1542, då han i samband med det stora angreppet på den italienska protestantismen anklagades för kätteri. rdf:langString

rdfs:label

rdf:langString Aonio Paleario

rdf:langString Палеарио, Аонио

dbpedia-owl:wikiPageID

xsd:integer 618036

dbpedia-owl:wikiPageRevisionID

xsd:integer 1068448298

dbpedia-owl:abstract

rdf:langString Aonio Paleario (c. 1500 – July 3, 1570) was an Italian Christian termed a reformer.

rdf:langString Aonio Paleario, eigentlich Aonio della Pagliara (* 1503 in Veroli; † 3. Juli 1570 in Rom) war ein italienischer Humanist, Rhetoriker und Reformator, der von der Inquisition als Ketzer angeklagt, verurteilt und erhängt wurde.

rdf:langString Aonio Paleario dit aussi Aonius Palearius est un humaniste italien du XVIe siècle, né à Veroli (États romains), pendu à Rome en 1570. Il fut professeur à Lucques, à Sienne et à Milan. Persécuté par Pie V parce qu’on le soupçonnait d’être favorable à la réforme de Luther, il dut surtout sa perte à la hardiesse avec laquelle il manifesta sa pensée sur l’inquisition, qu’il appelait un poignard dirigé contre tous les écrivains. Jeté dans les prisons pontificales, il fut condamné à mort, puis son cadavre fut livré aux flammes (1570).

rdf:langString Antonio della Pagliara, o Antonio Della Paglia, latinizzato in Aonio Paleario (Veroli, 1503 – Roma, 3 luglio 1570), è stato un umanista italiano.Noto come riformatore religioso, fu impiccato e bruciato sul rogo come eretico.

rdf:langString Aonio Paleario (także: Antonio Della Paglia, A. Degli Pagliaricciur, ur. około 1500 w Veroli, zm. w lipcu 1570 w Rzymie) – włoski działacz reformacyjny, teolog luterański, pisarz, skazany na śmierć przez Inkwizycję. W 1520 osiadł w Rzymie, gdzie działał w grupie wybitnych literatów, skupionych wokół papieża Leona X. Kiedy Karol III de Burbon-Montpensier zaatakował Rzym w 1527, Paleario wyjechał do Perugii, a potem do Sieny, gdzie został nauczycielem greckiego i hebrajskiego. Prawdopodobnie tam zapoznał się z pismami Lutra i pod ich wpływem zaczął popierać doktrynę protestancką. W 1536 opublikował w Lyonie poemat dydaktyczny, pisany heksametrem po łacinie De immortalitate animarum. W 1542 opublikował traktat Della Pienezza, sufficienza, et satisfazione della passione di Christo lub Libellus de morte Christi (Korzyści, jakie przyniosła śmierć Chrystusa), który spowodował oskarżenie Palearia przez Inkwizycję o herezję. Proces zakończył się uniewinnieniem pisarza. W Sienie napisał Actio in pontifices romanos et eorum asseclas, traktat ostro atakujący „błędy i wypaczenia” katolicyzmu (m.in. dawanie prymatu tradycji przed Biblią, stworzenie pojęcia „czyściec”). To dzieło wydano w Lipsku dopiero po śmierci autora w 1606. W 1546 mianowano go profesorem na uniwersytecie w Lukka, następnie w 1555 został wykładowcą greki i łaciny w Mediolanie. Tu w 1567 został oskarżony przez – inkwizytora Mediolanu. Podczas procesu w Rzymie skazano Palearia na śmierć w październiku 1569 i wyrok wykonano w następnym roku. Większość dzieł Palearia wydano w krajach protestanckich po jego śmierci (np. Ant. Palearii Verulani Opera (Amsterdam, 1696)).

rdf:langString Aonio Paleario, född omkring 1500 i Veroli, död 1570 i Rom, var en italiensk humanist, även kallad Aonius Palearius. Högt uppburen för sin omfattande lärdom och vältalighet, meddelade Paleario på flera olika ställen, företrädesvis i Siena, undervisning i retorik och filologi. Under 1530-talet synes hans religiösa åskådning ha undergått en genomgripande förändring, som trädde i dagen 1542, då han i samband med det stora angreppet på den italienska protestantismen anklagades för kätteri. Anklagelsen grundades mest på hans skrift Della pienezza sufficienza, et satisfazione della passione di Christo, eller Libellus de morte Christi (1542), som visade frändskap med de tyska reformatorernas evangeliska uppfattning (den blev sedan förväxlad med den italienska protestantismens berömdaste alster, Del benefizio di Gesù Cristo crocefisso, som inte har Paleario till författare). Det mästerliga försvarstal, som han höll, skaffade honom den gången friheten, även om han måste lämna Siena. Paleario blev 1546 professor i Lucca och 1555 i Milano. Här blev han för andra gången ställd inför inkvisitionen, men frigavs även nu (1560). Då hans evangeliska åskådning och kritik av inkvisitionens förfarande allt tydligare framträdde, greps han ånyo 1567. Han släpades till Rom, där han tre år fick försmäkta i fängelse; under förhören bragtes den försvagade gamle delvis till återkallelse, vilken han emellertid gottgjorde genom en modig martyrdöd på bålet som evangelisk kristen. "Hans bref visa en alltigenom ädel karaktär", skriver Hjalmar Holmquist i Nordisk Familjebok.

rdf:langString Аонио Палеарио (ит. Антонио делла Палья, Antonio della Paglia, латинизированное имя — Аоний Палеарий, Aonius Palearius; «Аонио Палеарио» — вторичная итальянизация латинского имени; 1503, Вероли — 3 июля 1570, Рим) — итальянский гуманист, педагог и религиозный реформатор. Был казнён инквизицией.

data from the linked data cloud