Antonio Bernacchi

http://dbpedia.org/resource/Antonio_Bernacchi an entity of type: Thing

أنطونيو برناكي (بالإيطالية: Antonio Bernacchi)‏ (ولد عام 1690 في بولونيا –ومات عام 1756) كان من أشهر المغنيين الإيطاليين في عصره، وقد عمل في عدة مدن أهمها لندن وميونخ وفيينا. وكان مخصيًا. تتلمذ على يد . وتطور أسلوبه حتى ارتبط باسمه مدرسة في الأداء الموسيقي والغنائي. rdf:langString
Antonio Maria Bernacchi (23 June 1685 – 1 March 1756) was an Italian castrato, composer, and teacher of singing. He studied with Francesco Antonio Pistocchi. His pupils included Farinelli, for a brief period during 1727, and the tenor Anton Raaff. Nowadays Bernacchi is best remembered for his association with the composer George Frideric Handel, in six of whose operas he sang. rdf:langString
Antonio Maria Bernacchi (* 23. Juni 1685 in Bologna; † 13. März 1756 ebenda) war ein italienischer Kastrat, Gesangslehrer und Komponist. Er war zu seiner Zeit einer der berühmtesten italienischen Sänger. Seine Stimmlage war Alt. rdf:langString
Antonio Maria Bernacchi (né le 23 juin 1685 à Bologne et mort le 1er mars 1756 dans la même ville) est un chanteur classique castrat, un compositeur et un professeur de chant italien du XVIIIe siècle. rdf:langString
アントニオ・マリア・ベルナッキ(Antonio Maria Bernacchi、1685年6月23日 - 1756年3月1日)は、イタリアのカストラート歌手。 rdf:langString
Antonio Maria Bernacchi (Bologna, 23 giugno 1685 – Bologna, 16 marzo 1756) è stato un cantante castrato italiano. rdf:langString
Antonio Maria Bernacchi, född den 23 juni 1690 i Bologna, död där den 16 mars 1756, var en italiensk kastratsångare. Bernacchi, som var lärjunge av Pistocchi, grundlade 1736 i sin hemstad en mycket berömd sångskola. Han anses inte av naturen ha varit begåvad med någon skön stämma, men förstod att med konst dölja denna brist. Han gäller som upphovsman till ruladerna i den italienska sången. rdf:langString
Antonio Maria Bernacchi (ochrzczony 23 czerwca 1685 w Bolonii, zm. 16 marca 1756 tamże) – włoski śpiewak, kastrat (alt). rdf:langString
Antonio Maria Bernachi (1685-1756) nació en 1685 en Bolonia, cuna de los grandes castrati. Su figura y su voz causaron reacciones opuestas a lo largo de toda su carrera, al parecer poseía una voz de un timbre para nada especial pero manejada con una técnica que lo elevaban a un nivel de virtuosísimo superior entre mucho de sus colegas. Sus detractores lo acusaban de, aparte de no tener una voz especial, ser un mal actor y un intérprete inexpresivo.Poseía un registro de contralto con una emisión de pecho sonora y vibrante que luego caracterizó a Farinelli y Carestini.La característica más sobresaliente del canto de Bernacchi era su tendencia a usar su voz como instrumento, en sus cadencias con frecuencia imitaba el sonido del oboe o la flauta con gran facilidad como también sonidos no human rdf:langString
Antonio Maria Bernacchi (Bologna, 1690 – 1756) was een Italiaanse altocastraat, met een zeer lange carrière. Hij was een van de beroemdste Italiaanse zangers van zijn tijd en zelfs een van de favoriete zangers van Händel. Hij trad onder andere op in Londen, München en Wenen. Zijn leermeester was . Pistocchi zei over zijn beste leerling: "Mijn grootste droefenis is dat ik jou heb leren zingen en jij alleen maar wil spelen". "Hij imiteert fluiten en oboes en andere behendige maar onmenselijke eigenschappen van instrumenten." rdf:langString
Антонио Мария Бернакки (итал. Antonio Maria Bernacchi; 23 июня 1685, Болонья ― 1 марта 1756, там же) ― итальянский оперный певец-кастрат (сопранист). Пению учился у и , брал уроки контрапункта у в Мюнхене. На оперной сцене дебютировал в 1703 году в Генуе, затем много выступал практически во всех крупнейших городах Италии, исполняя партии в операх ведущих композиторов: Алессандро Скарлатти, Гаспарини, Орландини, , . С 1720 по 1727 был придворным певцом при баварском дворе. rdf:langString
rdf:langString أنطونيو برناكي
rdf:langString Antonio Bernacchi
rdf:langString Antonio Bernacchi
rdf:langString Antonio Maria Bernacchi
rdf:langString Antonio Maria Bernacchi
rdf:langString Antonio Bernacchi
rdf:langString アントニオ・ベルナッキ
rdf:langString Antonio Bernacchi
rdf:langString Antonio Bernacchi
rdf:langString Бернакки, Антонио Мария
rdf:langString Antonio Bernacchi
xsd:integer 12003834
xsd:integer 1084034496
rdf:langString أنطونيو برناكي (بالإيطالية: Antonio Bernacchi)‏ (ولد عام 1690 في بولونيا –ومات عام 1756) كان من أشهر المغنيين الإيطاليين في عصره، وقد عمل في عدة مدن أهمها لندن وميونخ وفيينا. وكان مخصيًا. تتلمذ على يد . وتطور أسلوبه حتى ارتبط باسمه مدرسة في الأداء الموسيقي والغنائي.
rdf:langString Antonio Maria Bernacchi (23 June 1685 – 1 March 1756) was an Italian castrato, composer, and teacher of singing. He studied with Francesco Antonio Pistocchi. His pupils included Farinelli, for a brief period during 1727, and the tenor Anton Raaff. Nowadays Bernacchi is best remembered for his association with the composer George Frideric Handel, in six of whose operas he sang.
rdf:langString Antonio Maria Bernacchi (* 23. Juni 1685 in Bologna; † 13. März 1756 ebenda) war ein italienischer Kastrat, Gesangslehrer und Komponist. Er war zu seiner Zeit einer der berühmtesten italienischen Sänger. Seine Stimmlage war Alt.
rdf:langString Antonio Maria Bernacchi (né le 23 juin 1685 à Bologne et mort le 1er mars 1756 dans la même ville) est un chanteur classique castrat, un compositeur et un professeur de chant italien du XVIIIe siècle.
rdf:langString Antonio Maria Bernachi (1685-1756) nació en 1685 en Bolonia, cuna de los grandes castrati. Su figura y su voz causaron reacciones opuestas a lo largo de toda su carrera, al parecer poseía una voz de un timbre para nada especial pero manejada con una técnica que lo elevaban a un nivel de virtuosísimo superior entre mucho de sus colegas. Sus detractores lo acusaban de, aparte de no tener una voz especial, ser un mal actor y un intérprete inexpresivo.Poseía un registro de contralto con una emisión de pecho sonora y vibrante que luego caracterizó a Farinelli y Carestini.La característica más sobresaliente del canto de Bernacchi era su tendencia a usar su voz como instrumento, en sus cadencias con frecuencia imitaba el sonido del oboe o la flauta con gran facilidad como también sonidos no humanos como el canto de los pájaros. Fue instruido desde pequeño por el maestro también castrati Pistocchi.La influencia de Bernacchi en sus coetáneos y en la evolución del canto es enorme. Históricamente es uno de los cantantes más notables que ha existido y los estudios que él mismo elaboró para afinar la gracia y la agilidad vocal, contribuyeron a perfeccionar el arte del belcanto. Uno de sus aspectos más particulares era su fuerte inclinación por la ornamentación, cadencias elaboradas, gorjeos y trinos que lo ubican como uno de los cantantes más barrocos de su tipo.
rdf:langString アントニオ・マリア・ベルナッキ(Antonio Maria Bernacchi、1685年6月23日 - 1756年3月1日)は、イタリアのカストラート歌手。
rdf:langString Antonio Maria Bernacchi (Bologna, 23 giugno 1685 – Bologna, 16 marzo 1756) è stato un cantante castrato italiano.
rdf:langString Antonio Maria Bernacchi (Bologna, 1690 – 1756) was een Italiaanse altocastraat, met een zeer lange carrière. Hij was een van de beroemdste Italiaanse zangers van zijn tijd en zelfs een van de favoriete zangers van Händel. Hij trad onder andere op in Londen, München en Wenen. Zijn leermeester was . Pistocchi zei over zijn beste leerling: "Mijn grootste droefenis is dat ik jou heb leren zingen en jij alleen maar wil spelen". Toch stond Bernacchi bekend om zijn uitstekende techniek en de mogelijkheid om vocale acrobatische toeren uit te voeren als geen ander. Zijn leermeester zou ongetwijfeld enige trots voor hem gevoeld hebben wanneer hij zijn leerling in de zomer van 1727 had kunnen horen in het duel dat Bernacchi zong met de beroemde soprano castrato Farinelli. De twee voerden een muzikaal duel op in de opera (door ). Bernacchi was tweeënveertig, Farinelli twintig jaar jonger. Eerst imiteerde hij Farinelli zijn ornamentaties waarna hij zijn eigen veel verbazingwekkendere ornamentatie toevoegde - en dit was vijf jaar nadat Farinelli zijn even beroemde wedstrijd met de Duitse trompetspeler in Rome had gewonnen.De twee castraten werden goede vrienden; een vriendschap die tot aan het eind van Bernacchi's leven duurde. Bernacchi werd voor het nieuwe operaseizoen van 1729 naar Londen gehaald om voor Händel te zingen. Bernacchi had in Italië wel de erkenning gewonnen als goede zanger maar trok in het publiek in Londen niet zo goed aan. Hij had een lage altostem met een bereik van ongeveer twee octaven. Niemand schijnt de stem in elk geval als opmerkelijk beschouwd te hebben -zeker niet toen hij met Senesino werd vergeleken, die een beetje lager was en van veel grotere natuurlijke schoonheid. Maar bijna iedereen gaf commentaar op zijn techniek en niet altijd met bewondering. Sommigen beweerden dat hij zijn stem op een instrumentale manier gebruikte, "Hij imiteert fluiten en oboes en andere behendige maar onmenselijke eigenschappen van instrumenten." Volgens deze critici was Bernacchi een acrobaat en geen artistieke zanger. Hij was iemand die zijn publiek opwekte en oppepte maar zelden zijn publiek kon raken. Uiteindelijk, na een dertigjarige carrière als een van de beste castraten in Europa (en dit tijdens de glorieperiode van Senesino, Farinelli, en ), besloot hij om in de voetstappen van zijn leraar Pistocchi te treden en zijn eigen zangschool in Bologna op te richten. Zijn bekendste leerlingen waren gerenommeerd voor verfijning in plaats van explosieve kracht. Een van hen, de castraat , werd bewonderend beschreven door Charles Burney als "De meest duidelijke en eenvoudigste zanger van de eerste klasse die ik ooit gehoord heb". De grote Duitse tenor , waarvoor, in zijn zevenenzestigste jaar, Mozart de titelrol in Idomeneo zou schrijven, was bekend door de zachtheid van zijn legatotechniek -en het legato, schijnt het, was het centrale onderwijs thema van Bernacchi. Legato betekent "samengebonden" of "verbonden". Een zanger bereikt het door portamento - de mogelijkheid om het geluid van noot tot noot, zonder enige onderbreking regelmatig uit te voeren. Bernacchi was ongeveer even oud als Senesino, twintig jaar ouder dan Farinelli en , vijfentwintig jaar ouder dan . Zijn carrière overlapte elk van hen en er is bewijsmateriaal dat hij lessen gaf aan zowel Farinelli als Carestini.
rdf:langString Antonio Maria Bernacchi, född den 23 juni 1690 i Bologna, död där den 16 mars 1756, var en italiensk kastratsångare. Bernacchi, som var lärjunge av Pistocchi, grundlade 1736 i sin hemstad en mycket berömd sångskola. Han anses inte av naturen ha varit begåvad med någon skön stämma, men förstod att med konst dölja denna brist. Han gäller som upphovsman till ruladerna i den italienska sången.
rdf:langString Antonio Maria Bernacchi (ochrzczony 23 czerwca 1685 w Bolonii, zm. 16 marca 1756 tamże) – włoski śpiewak, kastrat (alt).
rdf:langString Антонио Мария Бернакки (итал. Antonio Maria Bernacchi; 23 июня 1685, Болонья ― 1 марта 1756, там же) ― итальянский оперный певец-кастрат (сопранист). Пению учился у и , брал уроки контрапункта у в Мюнхене. На оперной сцене дебютировал в 1703 году в Генуе, затем много выступал практически во всех крупнейших городах Италии, исполняя партии в операх ведущих композиторов: Алессандро Скарлатти, Гаспарини, Орландини, , . С 1720 по 1727 был придворным певцом при баварском дворе. В 1716 Бернакки впервые выступил в Лондоне в опере Алессандро Скарлатти «Пирр и Деметрий». Восхищённый его мастерством Георг Фридрих Гендель, работавший в то время в Англии, написал специально для него три дополнительных арии, а уже в следующем году Бернакки спел в операх самого Генделя «Ринальдо» и «Амадис». В 1729 по приглашению Генделя Бернакки вновь приехал в Лондон, где участвовал в премьерах опер «Лотарь» и «Партенопа». Несмотря на то, что английская публика с бо́льшим восторгом относилась к Сенезино, Бернакки также пользовался успехом. В 1738 он покинул сцену, основав в Болонье певческую школу, в которой среди его учеников в разное время были и . В 1727 некоторое время уроки у Бернакки брал Фаринелли. С 1722 Бернакки был членом Филармонической академии Болоньи, в поздние годы изредка выступал в частных концертах в этом городе. Сохранилось несколько его сочинений: арии, дуэты, церковная музыка. Партии в операх Генделя, написанные для Бернакки, предполагают наличие диапазона голоса от a (ля малой октавы) до f² (фа второй октавы), что говорит о том, что Бернакки мог брать более высокие ноты, чем Сенезино. Не обладая от природы исключительными способностями, он длительными упражнениями смог придать своему голосу гибкость и техническую виртуозность. Он часто украшал своё пение различной орнаментикой и фиоритурами, за что современниками подвергался критике. Это полезно, чтобы отметить, что, несмотря на мнение многих авторов, которые приписывают ему изобретение roulades и трели, он не сделал, что вернуть в моду орнаменты, уже используемые в шестнадцатом веке. Бернакки был также опытный композитор: у него есть его арии и дуэты для голоса и инструментов.
xsd:nonNegativeInteger 4096

data from the linked data cloud