Antibody opsonization
http://dbpedia.org/resource/Antibody_opsonization an entity of type: Election
Opsonizace je imunologický proces, při kterém jsou na částici navázány látky, které usnadňují vazbu této částice na fagocytující buňky a zvyšují efektivitu jejich fagocytózy. Látky, jež se na povrch antigenů váží, se nazývají opsoniny. Mezi nejčastější opsoniny patří protilátky (imunoglobuliny, zvláště IgG) a částice komplementu (C3b, C4b a C1q). Opsonizovány mohou být například bakterie či jiné patogenní organizmy, apoptotické, maligní a jiné abnormální buňky. Když jsou navázané opsoniny rozpoznány Fc receptorem na povrchu fagocytů (např. makrofág, neutrofil), dojde k jejich fagocytóze a zneškodnění.
rdf:langString
L'opsonizzazione è un fenomeno indotto dalle opsonine durante una risposta immunitaria in cui vi è l'attivazione del sistema del complemento.
rdf:langString
Опсонизация (от др.-греч. ὀψώνιον — снабжение пищей) — процесс адсорбции опсонинов на поверхности микроорганизмов и других инородных частиц, который стимулирует и облегчает фагоцитоз данных частиц. Функцию опсонинов могут выполнять антитела или комплемент. Антитела связывают патоген фрагментами Fab, а фрагмент Fc может быть связан специфическими рецепторами фагоцитов. Кроме фагоцитов такие рецепторы имеют лейкоциты (моноциты, нейтрофилы, эозинофилы, естественные киллеры), которые не фагоцитируют патоген, а, в ответ на связывание патогена, синтезируют цитокины или выделяют токсичные вещества, убивающие опсонизированные клетки. Этот процесс вызывает воспаление и повреждает соседние здоровые клетки.
rdf:langString
Opsonizacja – w immunologii, zjawisko odporności nieswoistej polegające na tym, że określone cząsteczki mogą przyłączać się do powierzchni patogenu i przez to ułatwiać fagocytozę przez komórki żerne. Cząsteczki te nazywamy opsoninami. Są to przede wszystkim przeciwciała i składowe dopełniacza, a także inne białka, np. fibronektyna, fibrynogen czy białko wiążące mannozę (MBL).
rdf:langString
Opsonisering betyder att immunförsvarets proteiner, främst antikroppar och (främst C3b), fästs på en patogens (eller annan strukturs) yta i syfte att göra det lättare för immunförsvarets fagocyter (t.ex. makrofager) att fagocytera patogenen.
rdf:langString
Опсонізація (від дав.-гр. ὀψώνιον.дав.-гр. ὀψώνιον. ὀψώνιον — постачання їжі) — процес адсорбції опсонінів на поверхні мікроорганізмів і інших інородних часток, котрий стимулює і полегшує фагоцитоз даних часток. Функцію опсонінів можуть виконувати антитіла або комплемент. Антитіла зв'язують патоген фрагментами Fab, а фрагмент Fc може бути зв'язаним специфічними рецепторами фагоцитів. Окрім фагоцитів такі рецептори мають лейкоцити (моноцити, нейтрофіли, еозинофіли, натуральні кілери), котрі не фагоцитують патоген, а, у відповідь на зв'язування патогену, синтезують цитокіни або виділяють токсичні речовини, котрі вбивають опсонізовані клітини. Цей процес викликає запалення і пошкоджує сусідні здорові клітини.
rdf:langString
L'opsonització per anticossos és el procés pel qual es marca a un agent patogen per la seva posterior ingestió i destrucció per un fagòcit. L'opsonització implica la unió d'una opsonina, en especial, un anticòs, a un receptor en la membrana cel·lular del patogen. Després de la unió de l'opsonina a la membrana, els fagòcits són atrets cap al patogen. La porció Fab de l'anticòs s'uneix a l'antigen, en tant que la porció Fc de l'anticòs s'uneix al receptor Fc del fagòcit, facilitant la fagocitosi. El complex receptor-opsina també pot crear altres productes com les proteïnes del sistema del complement i . Aquests components es dipositen en la superfície cel·lular del patogen i contribueix a la seva destrucció.
rdf:langString
Antibody opsonization is a process by which a pathogen is marked for phagocytosis. Given normal inflammatory circumstances, microbial pathogen-associated molecular patterns (PAMPs) bind with the endocytic pattern recognition receptors (PRRs) of phagocytes, which mediates neutrophil mediation or macrophage phagocytosis. As well as endocytic PRRs, phagocytes furthermore express opsonin receptors such as Fc receptor and complement receptor 1 (CR1). Should the microbe be coated with opsonising antibodies or C3b complement, the co-stimulation of endocytic PRR and opsonin receptor increases the efficacy of the phagocytic process, enhancing the lysosomal elimination of the infective agent. This mechanism of antibody-mediated increase in phagocytic efficacy is named opsonization.
rdf:langString
Opsonisierung oder auch Opsonierung (von altgriechisch ὄψον ‚Würze‘, ‚Zuspeise‘) bezeichnet den Mechanismus, durch den die Oberfläche von in den Körper eingedrungenen Fremdzellen (z. B. Bakterien, Viren) mit Antikörpern und Faktoren des Komplementsystems bedeckt wird. Nach der Opsonisierung können die Fremdzellen von phagozytierenden Zellen des angeborenen Immunsystems, wie z. B. Makrophagen und neutrophilen Granulozyten aufgenommen und eliminiert werden.
rdf:langString
Opsonizazioa antigorputzek eta immunitate-sistemaren beste eragile batzuek fagozitoei eragiten dieten bizkortze-prozesua da. Prozesu honen bitartez fagozitoak aktibatzen dira, eta eragile patogenoak azkarrago suntsitzen dituzte. Opsonizatzeko gaitasuna duten substantziei opsonina deritze. Immunitate-sistemaren opsoninak honako hauek dira:
* aglutinatzeko gaitasuna duten antigorputzak
* konplementu sistema (zehazki, sistema horren C3 proteina)
* linfokinak Immunitate-sistemaren fagozito nagusiak leukozito neutrofiloak, makrofagoak eta monozitoak dira.
rdf:langString
La opsonización por anticuerpos es el proceso por el que se marca a un patógeno para su ingestión y destrucción por un fagocito. La opsonización implica la unión de una opsonina, en especial, un anticuerpo, a un receptor en la membrana celular del patógeno. Tras la unión de la opsonina a la membrana, los fagocitos son atraídos hacia el patógeno. La porción Fab del anticuerpo se une al antígeno, en tanto que la porción Fc del anticuerpo se une al receptor Fc del fagocito, facilitando la fagocitosis. El complejo receptor-opsina también puede crear otros productos como las proteínas del sistema del complemento y . Estos componentes se depositan en la superficie celular del patógeno y contribuyen a su destrucción.
rdf:langString
L'opsonisation est un processus biochimique par lequel une molécule (alors qualifiée d'opsonine) recouvre la membrane d'une cellule cible (une bactérie ou une cellule du corps infectée par un agent pathogène) pour favoriser sa phagocytose par une cellule dotée de récepteurs pour les opsonines. On distingue deux types d'opsonines qui agissent de façon synergique : Ce processus fait partie de l'immunité innée et est réalisé principalement par les cellules présentatrices d'antigènes (cellule dendritique, macrophage et lymphocyte B).
rdf:langString
Opsonisatie is de aanpassing van het oppervlak van een pathogeen of ander partikel zodat het opgenomen kan worden door fagocyten. Een voorbeeld hiervan is de hechting van Immunoglobuline G (IgG) antilichamen aan het membraan van een pathogene bacterie. De gebonden IgG antilichamen passen met hun vrije Fc gedeelte op de Fc (of IgG) receptoren op het membraan van een fagocyt. Een ander voorbeeld is onderdeel uit het complement-systeem. Wanneer complement geactiveerd wordt en complement C3b hecht aan de celwand van de bacterie kunnen eveneens de fagocyten dit herkennen door met hun CR1 receptoren te hechten aan het gebonden C3b complement.
rdf:langString
Opsonização, em imunologia, é o processo que consiste em fixar opsoninas, e.g. imunoglobulinas, em epítopes do antígeno, facilitando a fagocitose. Opson (ὄψον) é a transliteração de uma palavra grega que significa condimento, tempero, molho, ou seja, algo que facilite a digestão. Uma das mais importantes opsoninas provém do sistema complemento: a C3b.
rdf:langString
rdf:langString
Opsonització
rdf:langString
Opsonizace
rdf:langString
Opsonisierung
rdf:langString
Antibody opsonization
rdf:langString
Opsonización
rdf:langString
Opsonizazio
rdf:langString
Opsonisation
rdf:langString
Opsonizzazione
rdf:langString
Opsonisatie
rdf:langString
Opsonizacja
rdf:langString
Opsonização
rdf:langString
Опсонизация
rdf:langString
Opsonisering
rdf:langString
Опсонізація
xsd:integer
2992440
xsd:integer
1108428782
rdf:langString
L'opsonització per anticossos és el procés pel qual es marca a un agent patogen per la seva posterior ingestió i destrucció per un fagòcit. L'opsonització implica la unió d'una opsonina, en especial, un anticòs, a un receptor en la membrana cel·lular del patogen. Després de la unió de l'opsonina a la membrana, els fagòcits són atrets cap al patogen. La porció Fab de l'anticòs s'uneix a l'antigen, en tant que la porció Fc de l'anticòs s'uneix al receptor Fc del fagòcit, facilitant la fagocitosi. El complex receptor-opsina també pot crear altres productes com les proteïnes del sistema del complement i . Aquests components es dipositen en la superfície cel·lular del patogen i contribueix a la seva destrucció. També es pot destruir la cèl·lula per un procés denominat citotoxicitat depenent de l'anticòs en el qual el patogen no necessita ser fagocitat per la seva destrucció. Durant aquest procés, el patogen és opsonitzat en unir-se un anticòs IgG. L'anticòs desencadena l'alliberació de productes de lisis de cèl·lules com els monòcits, neutròfils, eosinòfils i cèl·lules assassines naturals. Aquest procés pot provocar la inflamació dels teixits circumdants i malmetre les cèl·lules sanes.
rdf:langString
Opsonizace je imunologický proces, při kterém jsou na částici navázány látky, které usnadňují vazbu této částice na fagocytující buňky a zvyšují efektivitu jejich fagocytózy. Látky, jež se na povrch antigenů váží, se nazývají opsoniny. Mezi nejčastější opsoniny patří protilátky (imunoglobuliny, zvláště IgG) a částice komplementu (C3b, C4b a C1q). Opsonizovány mohou být například bakterie či jiné patogenní organizmy, apoptotické, maligní a jiné abnormální buňky. Když jsou navázané opsoniny rozpoznány Fc receptorem na povrchu fagocytů (např. makrofág, neutrofil), dojde k jejich fagocytóze a zneškodnění.
rdf:langString
Opsonisierung oder auch Opsonierung (von altgriechisch ὄψον ‚Würze‘, ‚Zuspeise‘) bezeichnet den Mechanismus, durch den die Oberfläche von in den Körper eingedrungenen Fremdzellen (z. B. Bakterien, Viren) mit Antikörpern und Faktoren des Komplementsystems bedeckt wird. Nach der Opsonisierung können die Fremdzellen von phagozytierenden Zellen des angeborenen Immunsystems, wie z. B. Makrophagen und neutrophilen Granulozyten aufgenommen und eliminiert werden. Das wichtigste Opsonin ist C3b, welches sich an den CR1-Rezeptor auf Phagozyten, Monozyten, Makrophagen, neutrophilen Granulozyten und einem Teil der dendritischen Zellen bindet. Dadurch allein wird die Phagozytose des markierten Partikels jedoch noch nicht eingeleitet. Damit der opsonierte Erreger nach Bindung von C3b an CR1 phagozytiert wird, muss C5a CR1 aktivieren. Zur Elimination ist somit kein spezifischer Antikörper nötig. Es gibt aber auch Antikörper, die die Fähigkeit zur Opsonierung haben, zum Beispiel Immunglobulin G (IgG). Sie binden mit ihrem Fc-Teil an Fc-Rezeptoren auf Phagozyten und regen so eine Phagozytose an (ADCC). Es gibt auch die Möglichkeit, dass die Bindung eines Antikörpers an den Fc-Rezeptor (bspw. eines Makrophagen) und die Bindung von C3b an den CR1-rezeptor zur Phagozytose führt.
rdf:langString
Antibody opsonization is a process by which a pathogen is marked for phagocytosis. Given normal inflammatory circumstances, microbial pathogen-associated molecular patterns (PAMPs) bind with the endocytic pattern recognition receptors (PRRs) of phagocytes, which mediates neutrophil mediation or macrophage phagocytosis. As well as endocytic PRRs, phagocytes furthermore express opsonin receptors such as Fc receptor and complement receptor 1 (CR1). Should the microbe be coated with opsonising antibodies or C3b complement, the co-stimulation of endocytic PRR and opsonin receptor increases the efficacy of the phagocytic process, enhancing the lysosomal elimination of the infective agent. This mechanism of antibody-mediated increase in phagocytic efficacy is named opsonization. Opsonization involves the binding of an opsonin (e.g., antibody) to an epitope on a pathogen. After opsonin binds to the membrane, phagocytes are attracted to the pathogen. The Fab portion of the antibody binds to the antigen, whereas the Fc portion of the antibody binds to an Fc receptor on the phagocyte, facilitating phagocytosis. The core receptor + opsonin complex also creates byproducts like C3b and C4b which are important components for the efficient function of the complement system where they can mediate inflammation, such as when C3b binds to C3-convertase, or they can facilitate the formation of the Complement membrane attack complex (MAC) by being deposited on the cell surface of the pathogen. In antibody-dependent cell-mediated cytotoxicity the pathogen does not need to be phagocytized to be destroyed. During this process, the pathogen is opsonized and bound with the antibody IgG via its Fab domain. This allows the antibody binding of an immune effector cell via its Fc domain. Antibody-dependent cell-mediated inherent mediation then triggers a release of lysis products from the bound immune effector cell (monocytes, neutrophils, eosinophils and NK cells). Lack of mediation can cause inflammation of surrounding tissues and damage to healthy cells.
rdf:langString
Opsonizazioa antigorputzek eta immunitate-sistemaren beste eragile batzuek fagozitoei eragiten dieten bizkortze-prozesua da. Prozesu honen bitartez fagozitoak aktibatzen dira, eta eragile patogenoak azkarrago suntsitzen dituzte. Opsonizatzeko gaitasuna duten substantziei opsonina deritze. Immunitate-sistemaren opsoninak honako hauek dira:
* aglutinatzeko gaitasuna duten antigorputzak
* konplementu sistema (zehazki, sistema horren C3 proteina)
* linfokinak Opsonina garrantzitsuenak antigorputzak dira. Hauek patogenoaren mintzera atxikitzen dira, haien Fab zatien bitartez; antigorputzaren Fc pusketa, aldiz, aktibatutako fagozitoarekin lotzen da, patogenoaren fagozitosia erraztuz. Immunitate-sistemaren fagozito nagusiak leukozito neutrofiloak, makrofagoak eta monozitoak dira.
rdf:langString
La opsonización por anticuerpos es el proceso por el que se marca a un patógeno para su ingestión y destrucción por un fagocito. La opsonización implica la unión de una opsonina, en especial, un anticuerpo, a un receptor en la membrana celular del patógeno. Tras la unión de la opsonina a la membrana, los fagocitos son atraídos hacia el patógeno. La porción Fab del anticuerpo se une al antígeno, en tanto que la porción Fc del anticuerpo se une al receptor Fc del fagocito, facilitando la fagocitosis. El complejo receptor-opsina también puede crear otros productos como las proteínas del sistema del complemento y . Estos componentes se depositan en la superficie celular del patógeno y contribuyen a su destrucción. También se puede destruir la célula por un proceso denominado citotoxicidad dependiente de anticuerpo en el cual el patógeno no necesita ser fagocitado para su destrucción. Durante este proceso, el patógeno es opsonizado al unírsele un anticuerpo IgG. El anticuerpo desencadena la liberación de productos de lisis de células como monocitos, neutrófilos, eosinófilos y células asesinas naturales. Este proceso puede provocar la inflamación de los tejidos circundantes y dañar las células sanas.
rdf:langString
L'opsonisation est un processus biochimique par lequel une molécule (alors qualifiée d'opsonine) recouvre la membrane d'une cellule cible (une bactérie ou une cellule du corps infectée par un agent pathogène) pour favoriser sa phagocytose par une cellule dotée de récepteurs pour les opsonines. On distingue deux types d'opsonines qui agissent de façon synergique :
* les anticorps, qui participent à un complexe RFc-anticorps-antigène sur la cible (reconnaissance dirigée de la cible en raison d’antigène à sa surface).
* les opsonines non spécifiques capables de se fixer sur les structures microbiennes, tels le facteur C3b du système du complément, qui participent à un complexe substance microbienne activatrice-opsonine-récepteur pour l'opsonine (par exemple, paroi bactérienne-C3b du complément-RC3b du neutrophile). Ce processus fait partie de l'immunité innée et est réalisé principalement par les cellules présentatrices d'antigènes (cellule dendritique, macrophage et lymphocyte B).
rdf:langString
L'opsonizzazione è un fenomeno indotto dalle opsonine durante una risposta immunitaria in cui vi è l'attivazione del sistema del complemento.
rdf:langString
Opsonisatie is de aanpassing van het oppervlak van een pathogeen of ander partikel zodat het opgenomen kan worden door fagocyten. Een voorbeeld hiervan is de hechting van Immunoglobuline G (IgG) antilichamen aan het membraan van een pathogene bacterie. De gebonden IgG antilichamen passen met hun vrije Fc gedeelte op de Fc (of IgG) receptoren op het membraan van een fagocyt. Een ander voorbeeld is onderdeel uit het complement-systeem. Wanneer complement geactiveerd wordt en complement C3b hecht aan de celwand van de bacterie kunnen eveneens de fagocyten dit herkennen door met hun CR1 receptoren te hechten aan het gebonden C3b complement. Beide genoemde voorbeelden zorgen dat de gebonden bacterie wordt gefagocyteerd en gelyseerd.
rdf:langString
Опсонизация (от др.-греч. ὀψώνιον — снабжение пищей) — процесс адсорбции опсонинов на поверхности микроорганизмов и других инородных частиц, который стимулирует и облегчает фагоцитоз данных частиц. Функцию опсонинов могут выполнять антитела или комплемент. Антитела связывают патоген фрагментами Fab, а фрагмент Fc может быть связан специфическими рецепторами фагоцитов. Кроме фагоцитов такие рецепторы имеют лейкоциты (моноциты, нейтрофилы, эозинофилы, естественные киллеры), которые не фагоцитируют патоген, а, в ответ на связывание патогена, синтезируют цитокины или выделяют токсичные вещества, убивающие опсонизированные клетки. Этот процесс вызывает воспаление и повреждает соседние здоровые клетки.
rdf:langString
Opsonização, em imunologia, é o processo que consiste em fixar opsoninas, e.g. imunoglobulinas, em epítopes do antígeno, facilitando a fagocitose. Opson (ὄψον) é a transliteração de uma palavra grega que significa condimento, tempero, molho, ou seja, algo que facilite a digestão. Uma das mais importantes opsoninas provém do sistema complemento: a C3b. Uma opsonina é qualquer molécula que se liga a um antígeno e facilita o seu processo fagocitose. Ela pode revestir microrganismos patogênicos ou células próprias mortas para aumentar a capacidade de englobamento por parte dos fagócitos, como os neutrófilos e macrófagos, e gerar uma resposta imune ou realizar a limpeza do organismo. As células fagocíticas possuem receptores para diferentes tipos de opsoninas. Algumas opsoninas que se destacam são os anticorpos, proteínas do complemento e lectinas. Uma das formas de atração ao fagócito, pode ser quando essas moléculas cobrem as moléculas na membrana celular carregadas negativamente. Se for feita uma analogia, este processo seria como passar mel em uma pessoa e colocá-la em um quarto fechado cheio de ursos. Neste caso, os ursos seriam os macrófagos e granulócitos e a pessoa, o invasor do organismo, que seria fagocitado (devorado) pelos ursos (representando as células de defesa do organismo).
rdf:langString
Opsonizacja – w immunologii, zjawisko odporności nieswoistej polegające na tym, że określone cząsteczki mogą przyłączać się do powierzchni patogenu i przez to ułatwiać fagocytozę przez komórki żerne. Cząsteczki te nazywamy opsoninami. Są to przede wszystkim przeciwciała i składowe dopełniacza, a także inne białka, np. fibronektyna, fibrynogen czy białko wiążące mannozę (MBL).
rdf:langString
Opsonisering betyder att immunförsvarets proteiner, främst antikroppar och (främst C3b), fästs på en patogens (eller annan strukturs) yta i syfte att göra det lättare för immunförsvarets fagocyter (t.ex. makrofager) att fagocytera patogenen.
rdf:langString
Опсонізація (від дав.-гр. ὀψώνιον.дав.-гр. ὀψώνιον. ὀψώνιον — постачання їжі) — процес адсорбції опсонінів на поверхні мікроорганізмів і інших інородних часток, котрий стимулює і полегшує фагоцитоз даних часток. Функцію опсонінів можуть виконувати антитіла або комплемент. Антитіла зв'язують патоген фрагментами Fab, а фрагмент Fc може бути зв'язаним специфічними рецепторами фагоцитів. Окрім фагоцитів такі рецептори мають лейкоцити (моноцити, нейтрофіли, еозинофіли, натуральні кілери), котрі не фагоцитують патоген, а, у відповідь на зв'язування патогену, синтезують цитокіни або виділяють токсичні речовини, котрі вбивають опсонізовані клітини. Цей процес викликає запалення і пошкоджує сусідні здорові клітини.
xsd:nonNegativeInteger
3944
