Anthem of Europe
http://dbpedia.org/resource/Anthem_of_Europe an entity of type: Thing
النشيد الأوروبي هو النشيد الذي يستخدم في الاحتفالات الرسمية من عدة منظمات دولية أوروبية. الموسيقى تدوم لدقيقتين لقصيدة إلى السعادة من تأليف فريدرش شيلر وتلحين لودفيج فان بيتهوفن في السيمفونية التاسعة لبيتهوفن، التي كتبت في عام 1823. ويستخدم حاليًا من قبل الاتحاد الأوروبي وأيضًا مجلس أوروبا وجل المنظمات الأوروبية.
rdf:langString
L'himne europeu fa referència a l'himne utilitzat durant cerimònies oficials de diverses organitzacions internacionals europees des de l'any 1972. És un arranjament d’uns dos minuts del Cant de joia, el tema musical principal de l’últim moviment de la Novena Simfonia escrita el 1823 per Ludwig van Beethoven sobre un text homònim de Friedrich Schiller del 1785. Actualment, aquest himne és utilitzat pel Consell d’Europa i per la Unió Europea.
rdf:langString
"Anthem of Europe" is the anthem of both the European Union (EU) and Council of Europe. It is used to represent both the European Union and the whole of Europe; its purpose is to honour shared European values. The EU describes it as expressing the ideals of freedom, peace and solidarity. It is based on "Ode to Joy" from the final movement of Beethoven's 9th Symphony composed in 1823. The anthem is played on official occasions such as political or civil events.
rdf:langString
Die Europahymne ist die Hymne der Europäischen Union und des Europarates und eines der offiziellen Symbole der Europäischen Union. Die Hymne ist eine Instrumentalfassung des Hauptthemas Ode an die Freude aus dem letzten Satz der neunten Sinfonie Ludwig van Beethovens.
rdf:langString
Eŭropa himno estas la himno de la Eŭropa Unio kaj de la Konsilio de Eŭropo. Ĝia melodio estas el la fina movimento de la 9-a simfonio (Ludwig van Beethoven aŭ mise kiel Betoveno), kiu estas inspirita de la teksto An die Freude ((Odo) al ĝojo) verkita en la germana lingvo de Friedrich Schiller.
rdf:langString
L’hymne européen désigne l'hymne utilisé lors des cérémonies officielles de plusieurs organismes internationaux européens. Il s'agit d'un arrangement d'environ deux minutes du thème musical de l'Ode à la joie, dernier mouvement de la Symphonie no 9 composée en 1823 par Ludwig van Beethoven. Cet hymne est actuellement utilisé par le Conseil de l'Europe et par l'Union européenne.
rdf:langString
《유럽가》(-歌, Anthem of Europe)는 유럽 연합과 유럽 평의회를 상징하는 노래이다. 루트비히 판 베토벤이 1823년에 작곡한 교향곡 9번의 마지막 악장을 바탕으로 제정되었다. 유럽가는 유럽 연합과 유럽 평의회 양측의 공식적인 행사에서 사용되고 있다.
rdf:langString
欧州の歌（おうしゅうのうた）は、欧州評議会がヨーロッパ全体を象徴するものとして採択した楽曲。欧州連合、欧州評議会ともに「歓喜の歌」を欧州の歌としている。欧州の歌は1823年にルートヴィヒ・ヴァン・ベートーヴェンの交響曲第9番の最終楽章をもとに作られている。 この楽曲は賛歌であり、ヨーロッパ言語ではそのように表現されている（例えば英語: Anthem of Europe、European Anthem、フランス語: L'hymne européen、L'hymne de l'Europeなど）。
rdf:langString
Het volkslied van de Europese Unie is een gedeelte uit de vierde beweging van de negende symfonie die in 1823 werd gecomponeerd door Ludwig van Beethoven. Officieel is het volkslied een zuiver instrumentaal muziekstuk, maar er zijn verschillende pogingen gewaagd om er passende woorden op te zetten.
rdf:langString
Гімн Євро́пи (European Anthem) — «Ода до радості» — гімн Європейського союзу та Ради Європи, що вважається одним із символів Європи. Музика гімну являє собою тему фіналу Дев'ятої симфонії Людвіга ван Бетховена, що подано в інструментальному викладенні в тональності сі-бемоль мажор. В оригінальній версії Л. ван Бетховена ця тема звучить у тональності ля-мажор. Музику Бетховен створив на вірші "Оди до радості" Фрідріха Шиллера, які було написано майже на сорок років раніше. Хоча музику написано на конкретні вірші, Рада Європи затвердила гімн без слів, аби не підносити якоїсь із європейських мов над іншими, бо це б суперечило ідеї єдності та рівнозначності народів Європи.
rdf:langString
《歡樂頌》是歐洲聯盟和欧洲委员会的會歌，它是歐洲的一個象徵。共同稱為《歐洲之歌》，以1823年由貝多芬作曲的第九號交響曲的第四樂章為基礎，並作為兩組織的正式場合演奏用。 1785年，弗里德里希·席勒撰寫了《歡樂頌》此詩，作為他的大同理想：眾人皆是兄弟姊妹。1823年，貝多芬在他第九交響曲的第四樂章中使用了這首詩的歌詞。1971年，歐洲理事會議員大會計劃將歡樂頌提名成為歐洲委員會的會歌。歐洲委員會高層在1972年1月19日於斯特拉斯堡正式宣布會歌为第九號交響曲的第四樂章“歡樂頌”的伴奏。 著名指揮家赫伯特·馮·卡拉揚被要求撰寫鋼琴、管樂器，及交響樂三種演奏編曲，而他指揮的演出將會成為官方會歌標準。卡拉揚的编曲版本与原版本的不同在于對節拍的要求：即二分音符，而非貝多芬的四分音符。
rdf:langString
Skladba Óda na radost (původní německý název Ode an die Freude) je hymnou Evropské unie a Rady Evropy. Obě organizace ji nazývají evropská hymna a považují ji za symbol sjednocené Evropy, protože Rada Evropy chce představovat Evropu jako celek. Je založena na závěrečné větě Deváté symfonie Ludwiga van Beethovena z roku 1823 a používána oběma organizacemi při slavnostních příležitostech.
rdf:langString
Europar Batasunaren ereserkia, izen ofizialez Europako ereserkia, Europar Batasuneko lau sinbolo ofizialetako bat da. Herbert von Karajan austriarrak eginiko moldaketa bat da, Ludwig van Beethoven alemaniarraren 9. sinfoniaren azken mugimenduaren amaierako Alaitasunaren odaren gainean. Bere aldetik, Alaitasunaren odak Friedrich von Schiller idazlearen poema du jatorri, hura ere Alaitasunaren oda izenburukoa.
rdf:langString
El himno de Europa, también conocido como himno de la Unión Europea y denominado oficialmente himno europeo, es uno de los cuatro símbolos oficiales de la Unión Europea (UE). Este himno, que fue adoptado oficialmente por la Comunidad Económica Europea en 1985, no sustituye los himnos nacionales de los Estados miembros de la Unión Europea, sino que «celebra los valores que todos ellos comparten». La obra tiene su origen en la Oda a la Alegría, escrita por Friedrich Schiller en 1785 y la composición realizada por Ludwig van Beethoven para su novena sinfonía. Sin embargo el himno es puramente instrumental y la letra en alemán de Schiller no tiene carácter oficial aunque, eventualmente, las letras alemanas suelen ser cantadas cuando el himno toca en algunos actos oficiales. No obstante, se
rdf:langString
Is é Iomann na hEorpa iomann an Aontais Eorpaigh agus iomann Chomhairle na hEorpa. Is ionann a cheol agus gluaiseacht deiridh 9ú siansa Beethoven. Níl aon téacs oifigiúil ag an iomann, toisc nárbh fhéidir aontú a fháil faoi cén teanga ina mbeadh na focail. Dá bhrí sin, molann EEU/Aontas Esperanto na hEorpa go gcanfaí na focail thíos sa teanga neodrach Eorpach Esperanto, ionas nach dtabharfaí buntáiste nó míbhuntáiste do shaoránach ar bith, ach go mbeadh daoine ó gach cearn den Eoraip in ann canadh le chéile. Seo an téacs a scríobh iaruachtarán EEU, an tIodálach agus tacaí tréan na hEorpa Cónaidhme, Umberto Broccatelli. Tá aistriúcháin ar na focail ar fáil in 37 teanga, ina measc 23 teanga oifigiúil an Aontais Eorpaigh. Seo na focail in Esperanto, maille le haistriúchán go Gaeilge le Seán Ó
rdf:langString
Lagu Kebangsaan Eropa adalah lagu kebangsaan yang digunakan oleh Dewan Eropa untuk mewakili Eropa secara keseluruhan dan Uni Eropa. Penetapan lagu kebangsaan didasarkan pada "Ode to Joy" dari gerakan terakhir yang disusun pada tahun 1823, dan dimainkan pada kesempatan resmi oleh kedua organisasi.
rdf:langString
L'inno europeo è l'inno ufficiale dell'Unione europea e del Consiglio d'Europa, adottato nel 1972. È costituito da un brano del movimento finale della Nona sinfonia composta nel 1824 da Ludwig van Beethoven, chiamato anche Inno alla Gioia. Beethoven aveva musicato l'Inno alla gioia composto nel 1785 da Friedrich von Schiller. Il poema esprime la visione idealistica di Schiller sullo sviluppo di un legame di fratellanza fra gli uomini, visione condivisa da Beethoven.
rdf:langString
Hymn Europy - instrumentalna wersja Ody do radości pochodzącej z finału IX symfonii Beethovena w opracowaniu Herberta von Karajana, zaaprobowana przez Radę Europy i Unię Europejską. Z racji wielojęzycznego charakteru obu organizacji hymn Europy posiada jedynie wersję instrumentalną pozbawioną oryginalnego, niemieckojęzycznego tekstu. Hymn Europy grany jest corocznie 9 maja – w Dniu Europy. Towarzyszy też uroczystościom i szczytom Unii wraz z hymnem państwa, które w danym półroczu przewodniczy Unii.
rdf:langString
Europahymnen består av en del av den sista satsen av Ludwig van Beethovens nionde symfoni, som är en musiksättning till Friedrich von Schillers dikt Till glädjen, en melodi som också används som tonsättning till dikten Visan om solen, månen och planeterna av Betty Ehrenborg, en sång som också blivit känd som sista versens inledningsord Januari börjar året. Europahymnen antogs 1972 av Europarådet som hymn för Europa. 1985 antogs den även som hymn för Europeiska gemenskaperna, sedermera Europeiska unionen.
rdf:langString
Гимн Европы — гимн Европейского союза и Совета Европы, являющийся одним из символов Европы. Он основан на главной теме четвёртой части Девятой симфонии Бетховена в инструментальном изложении и исполняется на официальных мероприятиях обеими организациями. Фридрих Шиллер написал стихотворение «Ода к радости» в 1785 году как «празднование братства людей». В 1823 году, уже после смерти Шиллера, слова стихотворения использовал Людвиг ван Бетховен в четвёртой (финальной) части своей Девятой симфонии.
rdf:langString
rdf:langString
النشيد الأوروبي
rdf:langString
Himne Europeu
rdf:langString
Evropská hymna
rdf:langString
Europahymne
rdf:langString
Eŭropa himno
rdf:langString
Anthem of Europe
rdf:langString
Himno de Europa
rdf:langString
Europako Ereserkia
rdf:langString
Iomann na hEorpa
rdf:langString
Lagu Kebangsaan Eropa
rdf:langString
Hymne européen
rdf:langString
Inno europeo
rdf:langString
유럽가
rdf:langString
Volkslied van de Europese Unie
rdf:langString
欧州の歌
rdf:langString
Hymn Europy
rdf:langString
Europahymnen
rdf:langString
Гимн Европы
rdf:langString
歐洲之歌
rdf:langString
Гімн Європи
xsd:integer
10026
xsd:integer
1124533115
rdf:langString
Anthem of Europe .ogg
rdf:langString
"Ode to Joy"
rdf:langString
the European Union and Council of Europe
rdf:langString
Official
rdf:langString
European Anthem
rdf:langString
النشيد الأوروبي هو النشيد الذي يستخدم في الاحتفالات الرسمية من عدة منظمات دولية أوروبية. الموسيقى تدوم لدقيقتين لقصيدة إلى السعادة من تأليف فريدرش شيلر وتلحين لودفيج فان بيتهوفن في السيمفونية التاسعة لبيتهوفن، التي كتبت في عام 1823. ويستخدم حاليًا من قبل الاتحاد الأوروبي وأيضًا مجلس أوروبا وجل المنظمات الأوروبية.
rdf:langString
Skladba Óda na radost (původní německý název Ode an die Freude) je hymnou Evropské unie a Rady Evropy. Obě organizace ji nazývají evropská hymna a považují ji za symbol sjednocené Evropy, protože Rada Evropy chce představovat Evropu jako celek. Je založena na závěrečné větě Deváté symfonie Ludwiga van Beethovena z roku 1823 a používána oběma organizacemi při slavnostních příležitostech. Hymna byla zařazena do chystané Evropské ústavy spolu s ostatními evropskými symboly, ale smlouvu se nezdařilo ratifikovat a byla nahrazena Lisabonskou smlouvou, která žádné symboly neobsahuje. Ke Smlouvě bylo připojeno prohlášení, ve kterém šestnáct členských států formálně uznává navrhované symboly, mezi těmito šestnácti státy není např. Česko.
rdf:langString
L'himne europeu fa referència a l'himne utilitzat durant cerimònies oficials de diverses organitzacions internacionals europees des de l'any 1972. És un arranjament d’uns dos minuts del Cant de joia, el tema musical principal de l’últim moviment de la Novena Simfonia escrita el 1823 per Ludwig van Beethoven sobre un text homònim de Friedrich Schiller del 1785. Actualment, aquest himne és utilitzat pel Consell d’Europa i per la Unió Europea.
rdf:langString
"Anthem of Europe" is the anthem of both the European Union (EU) and Council of Europe. It is used to represent both the European Union and the whole of Europe; its purpose is to honour shared European values. The EU describes it as expressing the ideals of freedom, peace and solidarity. It is based on "Ode to Joy" from the final movement of Beethoven's 9th Symphony composed in 1823. The anthem is played on official occasions such as political or civil events.
rdf:langString
Die Europahymne ist die Hymne der Europäischen Union und des Europarates und eines der offiziellen Symbole der Europäischen Union. Die Hymne ist eine Instrumentalfassung des Hauptthemas Ode an die Freude aus dem letzten Satz der neunten Sinfonie Ludwig van Beethovens.
rdf:langString
Eŭropa himno estas la himno de la Eŭropa Unio kaj de la Konsilio de Eŭropo. Ĝia melodio estas el la fina movimento de la 9-a simfonio (Ludwig van Beethoven aŭ mise kiel Betoveno), kiu estas inspirita de la teksto An die Freude ((Odo) al ĝojo) verkita en la germana lingvo de Friedrich Schiller.
rdf:langString
Europar Batasunaren ereserkia, izen ofizialez Europako ereserkia, Europar Batasuneko lau sinbolo ofizialetako bat da. Herbert von Karajan austriarrak eginiko moldaketa bat da, Ludwig van Beethoven alemaniarraren 9. sinfoniaren azken mugimenduaren amaierako Alaitasunaren odaren gainean. Bere aldetik, Alaitasunaren odak Friedrich von Schiller idazlearen poema du jatorri, hura ere Alaitasunaren oda izenburukoa. Ereserkiak ez du hitzik. Horrela, Batasunaren eleaniztasunaren auzia saihesten du, baina indarra kentzen dio ereserki nazionalen alboan, hitzak direla-eta errezagoak baitira ikasteko. Hala ere, musika honetan sumatu daiteke halako bakerako deia, herriak bakean bizitzeko desira.
rdf:langString
El himno de Europa, también conocido como himno de la Unión Europea y denominado oficialmente himno europeo, es uno de los cuatro símbolos oficiales de la Unión Europea (UE). Este himno, que fue adoptado oficialmente por la Comunidad Económica Europea en 1985, no sustituye los himnos nacionales de los Estados miembros de la Unión Europea, sino que «celebra los valores que todos ellos comparten». La obra tiene su origen en la Oda a la Alegría, escrita por Friedrich Schiller en 1785 y la composición realizada por Ludwig van Beethoven para su novena sinfonía. Sin embargo el himno es puramente instrumental y la letra en alemán de Schiller no tiene carácter oficial aunque, eventualmente, las letras alemanas suelen ser cantadas cuando el himno toca en algunos actos oficiales. No obstante, se ha propuesto en varias ocasiones dotar de letra al himno.
rdf:langString
Is é Iomann na hEorpa iomann an Aontais Eorpaigh agus iomann Chomhairle na hEorpa. Is ionann a cheol agus gluaiseacht deiridh 9ú siansa Beethoven. Níl aon téacs oifigiúil ag an iomann, toisc nárbh fhéidir aontú a fháil faoi cén teanga ina mbeadh na focail. Dá bhrí sin, molann EEU/Aontas Esperanto na hEorpa go gcanfaí na focail thíos sa teanga neodrach Eorpach Esperanto, ionas nach dtabharfaí buntáiste nó míbhuntáiste do shaoránach ar bith, ach go mbeadh daoine ó gach cearn den Eoraip in ann canadh le chéile. Seo an téacs a scríobh iaruachtarán EEU, an tIodálach agus tacaí tréan na hEorpa Cónaidhme, Umberto Broccatelli. Tá aistriúcháin ar na focail ar fáil in 37 teanga, ina measc 23 teanga oifigiúil an Aontais Eorpaigh. Seo na focail in Esperanto, maille le haistriúchán go Gaeilge le Seán Ó Riain: Kantu kune amikaro,ni la ĝojon festas nur!nek rivero nek montaroplu landlimoj estas nun.Ho Eŭropo, hejmo nia,tro daŭradis la divid'!Nun brilegu belo via,ĉiu estas via id'.Via flago kunfratigashomojn post milita temp',via leĝo nun kunigascivitanojn en konsent'.De l' Malnova Kontinento,ĵus ekstaris la popol',gvidas ĝin tre nova sentokaj kuniga forta vol'.Sub la ŝildo de la juro,ni vivados en konkord',tio estas nia ĵuro:unu land' kaj unu sort'!Jen ekzemplo por la mondo,jen direkto, jen la voj':tuthomara granda rondo,en la paco, en la ĝoj' !
rdf:langString
L’hymne européen désigne l'hymne utilisé lors des cérémonies officielles de plusieurs organismes internationaux européens. Il s'agit d'un arrangement d'environ deux minutes du thème musical de l'Ode à la joie, dernier mouvement de la Symphonie no 9 composée en 1823 par Ludwig van Beethoven. Cet hymne est actuellement utilisé par le Conseil de l'Europe et par l'Union européenne.
rdf:langString
Lagu Kebangsaan Eropa adalah lagu kebangsaan yang digunakan oleh Dewan Eropa untuk mewakili Eropa secara keseluruhan dan Uni Eropa. Penetapan lagu kebangsaan didasarkan pada "Ode to Joy" dari gerakan terakhir yang disusun pada tahun 1823, dan dimainkan pada kesempatan resmi oleh kedua organisasi. Pada tahun 1971 Majelis Parlemen Dewan Eropa mengusulkan untuk mengambil pendahuluan pada "Ode to Joy" dari Beethoven's 9th Symphony sebagai lagu kebangsaan, mengambil saran yang dibuat oleh Richard von Coudenhove-Kalergi pada tahun 1955. Beethoven umumnya dipandang sebagai pilihan alami untuk lagu kebangsaan Eropa. Komite Menteri Dewan Eropa secara resmi mengumumkan Lagu Kebangsaan Eropa pada 19 Januari 1972 di Strasbourg: pembuka untuk "Ode to Joy", gerakan ke-4 simfoni ke-9 Ludwig van Beethoven. Pada tahun 1974 karya musik yang sama diadopsi sebagai lagu kebangsaan dari negara Rhodesia yang tidak diakui.
rdf:langString
L'inno europeo è l'inno ufficiale dell'Unione europea e del Consiglio d'Europa, adottato nel 1972. È costituito da un brano del movimento finale della Nona sinfonia composta nel 1824 da Ludwig van Beethoven, chiamato anche Inno alla Gioia. Beethoven aveva musicato l'Inno alla gioia composto nel 1785 da Friedrich von Schiller. Il poema esprime la visione idealistica di Schiller sullo sviluppo di un legame di fratellanza fra gli uomini, visione condivisa da Beethoven. L’inno è privo di testo ed è costituito solo dalla musica. Nel linguaggio universale della musica, questo inno esprime gli ideali di libertà, pace e solidarietà perseguiti dall'Europa.
rdf:langString
《유럽가》(-歌, Anthem of Europe)는 유럽 연합과 유럽 평의회를 상징하는 노래이다. 루트비히 판 베토벤이 1823년에 작곡한 교향곡 9번의 마지막 악장을 바탕으로 제정되었다. 유럽가는 유럽 연합과 유럽 평의회 양측의 공식적인 행사에서 사용되고 있다.
rdf:langString
欧州の歌（おうしゅうのうた）は、欧州評議会がヨーロッパ全体を象徴するものとして採択した楽曲。欧州連合、欧州評議会ともに「歓喜の歌」を欧州の歌としている。欧州の歌は1823年にルートヴィヒ・ヴァン・ベートーヴェンの交響曲第9番の最終楽章をもとに作られている。 この楽曲は賛歌であり、ヨーロッパ言語ではそのように表現されている（例えば英語: Anthem of Europe、European Anthem、フランス語: L'hymne européen、L'hymne de l'Europeなど）。
rdf:langString
Het volkslied van de Europese Unie is een gedeelte uit de vierde beweging van de negende symfonie die in 1823 werd gecomponeerd door Ludwig van Beethoven. Officieel is het volkslied een zuiver instrumentaal muziekstuk, maar er zijn verschillende pogingen gewaagd om er passende woorden op te zetten.
rdf:langString
Hymn Europy - instrumentalna wersja Ody do radości pochodzącej z finału IX symfonii Beethovena w opracowaniu Herberta von Karajana, zaaprobowana przez Radę Europy i Unię Europejską. Z racji wielojęzycznego charakteru obu organizacji hymn Europy posiada jedynie wersję instrumentalną pozbawioną oryginalnego, niemieckojęzycznego tekstu. Propozycja przyjęcia Ody do radości jako hymnu Europy wyszła od Zgromadzenia Parlamentarnego Rady Europy w 1971 roku i została zaakceptowana przez Komitet Ministrów Rady Europy w styczniu 1972 roku. Jednocześnie zwrócono się do Herberta von Karajana o odpowiednie zaaranżowanie tego utworu. Powstały wtedy trzy oddzielne wersje instrumentalne: na fortepian solo, instrumenty dęte oraz na orkiestrę symfoniczną. Oficjalnie po raz pierwszy hymn wykonano w 1972 roku w Dniu Europy. W 1986 roku Hymn Europy przyjęła jako własny również Wspólnota Europejska, a wraz z powstaniem Unii Europejskiej w 1993 roku, stał się on również jej hymnem. Od tej pory Rada Europy i Wspólnota Europejska (później Unia Europejska) dzielą wspólny hymn i flagę europejską. Tekst poematu Fryderyka Schillera, do którego Beethoven skomponował muzykę został odrzucony. Rada Europy podjęła taką decyzję, ponieważ chciano uniknąć problemów z wyborem języka, w jakim hymn miałaby być śpiewany. Drugim, rzadko dziś wspominanym argumentem, była ocena tekstu Schillera jako utworu odwołującego się do ogólnych wartości, a nie tylko europejskich. Na początku XXI wieku, Peter Roland wystąpił z inicjatywą przyjęcia łacińskiego tłumaczenia Ody do radości jako tekstu hymnu. Nagrano płytę z proponowaną wersją z przekładem autorstwa Rolanda, która jest rozpowszechniana w Europie. Egzemplarz nagrania został podarowano podczas wizyty w Wiedniu w lutym 2004 roku przewodniczącemu Komisji Europejskiej Romano Prodiemu. Celem tych działań jest zamieszczenie w konstytucji Unii Europejskiej wersji z tekstem. Hymn Europy grany jest corocznie 9 maja – w Dniu Europy. Towarzyszy też uroczystościom i szczytom Unii wraz z hymnem państwa, które w danym półroczu przewodniczy Unii.
rdf:langString
Europahymnen består av en del av den sista satsen av Ludwig van Beethovens nionde symfoni, som är en musiksättning till Friedrich von Schillers dikt Till glädjen, en melodi som också används som tonsättning till dikten Visan om solen, månen och planeterna av Betty Ehrenborg, en sång som också blivit känd som sista versens inledningsord Januari börjar året. Europahymnen antogs 1972 av Europarådet som hymn för Europa. 1985 antogs den även som hymn för Europeiska gemenskaperna, sedermera Europeiska unionen. På grund av det stora antalet språk som används i Europeiska unionen är hymnen rent instrumental, och den tyska texten av Friedrich Schiller har ingen officiell status. Det finns även en relativt populär text på latin som börjar med "Est Europa nunc unita". Hymnen valdes som utgångsmarch vid prins Carl Philips vigsel med Sofia Hellqvist den 13 juni 2015.
rdf:langString
Гімн Євро́пи (European Anthem) — «Ода до радості» — гімн Європейського союзу та Ради Європи, що вважається одним із символів Європи. Музика гімну являє собою тему фіналу Дев'ятої симфонії Людвіга ван Бетховена, що подано в інструментальному викладенні в тональності сі-бемоль мажор. В оригінальній версії Л. ван Бетховена ця тема звучить у тональності ля-мажор. Музику Бетховен створив на вірші "Оди до радості" Фрідріха Шиллера, які було написано майже на сорок років раніше. Хоча музику написано на конкретні вірші, Рада Європи затвердила гімн без слів, аби не підносити якоїсь із європейських мов над іншими, бо це б суперечило ідеї єдності та рівнозначності народів Європи.
rdf:langString
Гимн Европы — гимн Европейского союза и Совета Европы, являющийся одним из символов Европы. Он основан на главной теме четвёртой части Девятой симфонии Бетховена в инструментальном изложении и исполняется на официальных мероприятиях обеими организациями. Фридрих Шиллер написал стихотворение «Ода к радости» в 1785 году как «празднование братства людей». В 1823 году, уже после смерти Шиллера, слова стихотворения использовал Людвиг ван Бетховен в четвёртой (финальной) части своей Девятой симфонии. Комитет министров Совета Европы официально объявил Европейский гимн 19 января 1972 года в Страсбурге: 4-я часть 9-й симфонии Людвига ван Бетховена. Дирижёр Герберт фон Караян написал три официальных инструментальных аранжировки Гимна Европы — для фортепиано, для духовых инструментов и для симфонического оркестра. Он также изменил темп музыки. Караян использовал четвертную ноту там, где Бетховен использовал половинную. 4 октября 2010 года гимн был использован впервые во время официальных спортивных состязаний, когда команда Европы обыграла команду, представлявшую Соединенные Штаты Америки, чтобы выиграть Кубок Райдера — турнир по гольфу.
rdf:langString
《歡樂頌》是歐洲聯盟和欧洲委员会的會歌，它是歐洲的一個象徵。共同稱為《歐洲之歌》，以1823年由貝多芬作曲的第九號交響曲的第四樂章為基礎，並作為兩組織的正式場合演奏用。 1785年，弗里德里希·席勒撰寫了《歡樂頌》此詩，作為他的大同理想：眾人皆是兄弟姊妹。1823年，貝多芬在他第九交響曲的第四樂章中使用了這首詩的歌詞。1971年，歐洲理事會議員大會計劃將歡樂頌提名成為歐洲委員會的會歌。歐洲委員會高層在1972年1月19日於斯特拉斯堡正式宣布會歌为第九號交響曲的第四樂章“歡樂頌”的伴奏。 著名指揮家赫伯特·馮·卡拉揚被要求撰寫鋼琴、管樂器，及交響樂三種演奏編曲，而他指揮的演出將會成為官方會歌標準。卡拉揚的编曲版本与原版本的不同在于對節拍的要求：即二分音符，而非貝多芬的四分音符。
xsd:integer
1972
xsd:integer
1785
xsd:integer
1824
xsd:nonNegativeInteger
13203
