Anna Dandolo

http://dbpedia.org/resource/Anna_Dandolo an entity of type: Thing

Anna Dandolo (Serbian: Ana Dandolo / Ана Дандоло; fl. 1217–1258) was a Venetian noblewoman who became Queen of Serbia as the third wife of King Stefan the First-Crowned, founder of the Serbian kingdom. She was crowned with Stefan in 1217, and she held this title until his death on 24 September 1228. She was the granddaughter of Enrico Dandolo, Doge of Venice. King Stefan Uroš I was her son. rdf:langString
Ana Dandolo (en serbio: Ана Дандоло; fl. 1217 - 1258) fue una noble veneciana que se convirtió en reina consorte de Serbia como la segunda esposa del rey Esteban I Nemanjić, fundador del Reino de Serbia. Fue coronada junto con Esteban en 1217, y sostuvo este título hasta la muerte de su esposo en 1228. Ana era la nieta de Enrico Dandolo, dux de Venecia. El rey Esteban Uroš I fue su hijo. rdf:langString
Anna Dandolo, altrimenti detta alla veneziana Anna Dandola (... – 1260 circa), fu la prima regina dei Serbi e moglie di Stefano Prvovenčani. Era nipote del doge di Venezia Enrico Dandolo. rdf:langString
Η Άννα Δάνδολο (ιταλικά : Anna Dandola, σερβικά : Ана Дандоло) ήταν Βενετή ευγενής που έγινε βασίλισσα της Σερβίας, ως δεύτερη σύζυγος του βασιλιά Στέφανου του Πρωτόστεπτου, τον ιδρυτή του Σερβικού βασιλείου. Η Άννα γεννήθηκε στην Βενετία, Δημοκρατία της Βενετίας, σε μια άγνωστη ημερομηνία, ήταν κόρη του Ραϊνέρο Δάνδολου και μητέρα αγνώστου σήμερα ονόματος. Παππούς της ήταν ο Ερρίκος Δάνδολος, δόγης της Βενετίας, ο οποίος νωρίτερα είχε κάνει επιδρομές στο Ζαντάρ (1202) και την Κωνσταντινούπολη (1204). rdf:langString
Anna Dandolo (serb.: Ана Дандоло; ital.: Anna Dandola; † ca. 1265 im Alter von etwa 60 Jahren) war durch ihre Ehe mit Stefan Nemanjić eine Königin der Serben im 13. Jahrhundert. Anna war eine gebürtige Venezianerin aus der Familie Dandolo. Ihr Vater war der 1208 im Kampf gegen Genua gefallene Ranieri Dandolo und ihr Großvater war der berühmte Doge Enrico Dandolo. Um das Jahr 1216/1217 heiratete sie den Großžupan der Serben von Raszien, Stefan Nemanjić, als dessen dritte Ehefrau. Diese Ehe markierte für den serbischen Herrscher eine Hinwendung zur römisch-lateinischen Welt, die durch die gleichzeitig erfolgte Krönung des Paares zu König und Königin durch einen päpstlichen Legaten untermauert wurde. Später ließ sich Stefan Nemanjić allerdings nach griechisch-orthodoxem Ritus ein zweites Mal rdf:langString
rdf:langString Anna Dandolo
rdf:langString Anna Dandolo
rdf:langString Άννα Ντάντολο
rdf:langString Ana Dandolo
rdf:langString Anna Dandola
rdf:langString Anna Dandolo
rdf:langString Anna Dandolo
rdf:langString Anna Dandolo
xsd:integer 27790387
xsd:integer 1094686265
rdf:langString Grand Princess
rdf:langString Wall painting at Sopoćani monastery depicting Anna Dandolo on her deathbed surrounded by her family and members of the clergy
rdf:langString yes
xsd:integer 1258
rdf:langString Rainero Dandolo
xsd:integer 1217
xsd:integer 1217
rdf:langString Η Άννα Δάνδολο (ιταλικά : Anna Dandola, σερβικά : Ана Дандоло) ήταν Βενετή ευγενής που έγινε βασίλισσα της Σερβίας, ως δεύτερη σύζυγος του βασιλιά Στέφανου του Πρωτόστεπτου, τον ιδρυτή του Σερβικού βασιλείου. Η Άννα γεννήθηκε στην Βενετία, Δημοκρατία της Βενετίας, σε μια άγνωστη ημερομηνία, ήταν κόρη του Ραϊνέρο Δάνδολου και μητέρα αγνώστου σήμερα ονόματος. Παππούς της ήταν ο Ερρίκος Δάνδολος, δόγης της Βενετίας, ο οποίος νωρίτερα είχε κάνει επιδρομές στο Ζαντάρ (1202) και την Κωνσταντινούπολη (1204). Περίπου το 1216 ή το 1217, παντρεύτηκε τον Στέφανο που τότε ήταν Μεγάλος Ζουπάνος του Μεγάλου πριγκιπάτου της Ράσκας και γιος του Στέφανου Νεμάνια. Η Γαμήλια τελετή τελέσθηκε στη Βενετία με τη συμμετοχή όλων των πατρικίων κι ευγενών της δημοκρατίας. Μετά την γιορτή προς τιμήν τους, το ζευγάρι στη συνέχεια μεταφέρθηκε με μεγάλες τιμές στη Δαλματία. Η Άννα ήταν η δεύτερη γυναίκα του Στέφανου, η πρώτη Ευδοκία Αγγελίνα είχαν χωρίσει για υποτιθέμενη μοιχεία, είχε πεθάνει το 1211. Ο γάμος του Στέφανου σε μια γυναίκα από την ισχυρή θαλάσσια δημοκρατία της Βενετίας ήταν πολιτικά επωφελής για τη Σερβία. Το 1217 ο Στέφανος στέφθηκε ο πρώτος βασιλιάς της Σερβίας από τον Αρχιεπίσκοπο Σάββα Α΄ και η Άννα έγινε η πρώτη βασίλισσα. Λίγο πριν από το θάνατό του στις 24 Σεπτεμβρίου το 1228 ο Στέφανος έλαβε μοναστικούς όρκους. Άννα έζησε μέχρι το 1264, αρκετό καιρό για να δει τον γιο της Στέφανο Ούρο στον σερβικό θρόνο το 1243. Απόγονοι της Άννας συνέχισαν να κυβερνά στη Σερβία για πολλές γενιές. Πιστεύεται ότι η Άννα πέθανε το 1258. Θάφτηκε στο μοναστήρι Σοπότσανι, σε ένα βασιλικό μαυσωλείο όπου θάφτηκαν ο Στέφανος αλλά και άλλοι απόγονοι της οικογένειας. Η τοιχογραφία με την απεικόνιση του θανάτου της έχει πολύτιμη ιστορική σημασία, και έχει περιγραφεί ως «μία από τα πιο σημαντικές ιστορικές συνθέσεις ζωγραφισμένες στους τοίχους των σερβικών μεσαιωνικών εκκλησιών", που απεικονίζεται στο βόρειο τοίχο. Το έργο έχει χρονολογηθεί μεταξύ 1263 και 1268. Με τον Στέφανο απέκτησαν ένα γιο, τον Στέφανο Ούρο, που γεννήθηκε γύρω στο 1223, και μια κόρη, της οποίας δεν διασώζεται το όνομα.
rdf:langString Anna Dandolo (Serbian: Ana Dandolo / Ана Дандоло; fl. 1217–1258) was a Venetian noblewoman who became Queen of Serbia as the third wife of King Stefan the First-Crowned, founder of the Serbian kingdom. She was crowned with Stefan in 1217, and she held this title until his death on 24 September 1228. She was the granddaughter of Enrico Dandolo, Doge of Venice. King Stefan Uroš I was her son.
rdf:langString Anna Dandolo (serb.: Ана Дандоло; ital.: Anna Dandola; † ca. 1265 im Alter von etwa 60 Jahren) war durch ihre Ehe mit Stefan Nemanjić eine Königin der Serben im 13. Jahrhundert. Anna war eine gebürtige Venezianerin aus der Familie Dandolo. Ihr Vater war der 1208 im Kampf gegen Genua gefallene Ranieri Dandolo und ihr Großvater war der berühmte Doge Enrico Dandolo. Um das Jahr 1216/1217 heiratete sie den Großžupan der Serben von Raszien, Stefan Nemanjić, als dessen dritte Ehefrau. Diese Ehe markierte für den serbischen Herrscher eine Hinwendung zur römisch-lateinischen Welt, die durch die gleichzeitig erfolgte Krönung des Paares zu König und Königin durch einen päpstlichen Legaten untermauert wurde. Später ließ sich Stefan Nemanjić allerdings nach griechisch-orthodoxem Ritus ein zweites Mal krönen. Aus der Ehe ging mindestens ein Sohn hervor, Stefan Uroš I. der von 1243 bis 1276 als König herrschte. Möglicherweise waren aber auch die älteren Königssöhne Predislav (Erzbischof Sava II.) und Stefan Vladislav († 1267) Kinder von Anna. Ihr Sohn Stefan Uroš I. stiftete ihr zu Ehren nach ihrem Tode das Kloster Sopoćani, und ein noch heute erhaltenes Wandgemälde zeigt ihre Entschlafung, eine der frühesten Koimesis-Darstellungen in der byzantinischen Kunst, die nicht der „Mutter Gottes“ Maria gewidmet ist.
rdf:langString Ana Dandolo (en serbio: Ана Дандоло; fl. 1217 - 1258) fue una noble veneciana que se convirtió en reina consorte de Serbia como la segunda esposa del rey Esteban I Nemanjić, fundador del Reino de Serbia. Fue coronada junto con Esteban en 1217, y sostuvo este título hasta la muerte de su esposo en 1228. Ana era la nieta de Enrico Dandolo, dux de Venecia. El rey Esteban Uroš I fue su hijo.
rdf:langString Anna Dandolo, altrimenti detta alla veneziana Anna Dandola (... – 1260 circa), fu la prima regina dei Serbi e moglie di Stefano Prvovenčani. Era nipote del doge di Venezia Enrico Dandolo.
xsd:integer 1217
xsd:nonNegativeInteger 6253
xsd:gYear 1228
xsd:gYear 1217

data from the linked data cloud