Andryushkino

rdf:langString Androesjkino

rdf:langString Androesjkino (Russisch: Андрушкино) is een dorp (selo) in het zuidwesten van de oeloes Nizjnekolymski in het noordoosten van de Russische autonome republiek Jakoetië. De extreem geïsoleerde plaats ligt aan de rechteroever (oostzijde) van de Alazeja. De plaats ligt op 450 kilometer ten noordwesten van het oeloescentrum Tsjerski en vormt het centrum van de nasleg Oljorinski. In 2001 telde het 886 inwoners. Bij de volkstelling van 1989 waren dit er nog 1000. De bevolking bestaat met name uit Joekagieren en Evenen, met daarnaast Tsjoektsjen, starozjily (afstammelingen van de eerste Russische zemleprochodtsy) en Noordelijke Jakoeten. Het is het economische hart van de Vadoely (Toendra-Joekagieren of Noordelijke Joekagieren), die er bijna de helft van de bevolking vormen. Een andere belangrijke Joekagierenondergroep wordt gevormd door de Alai (Alazeja-Joekagieren). De Evenen zijn de oorspronkelijke inwoners (1940-1957) en vormen onderdeel van de ondergroep die het noordelijk dialect van het Eveens spreekt. Op de school van Androesjkino wordt vooral in het Russisch onderwezen, daar er een gebrek is aan boeken in de eigen talen. De Eveense scholieren hebben daarnaast het probleem dat de boeken in het Zuidelijk Eveense dialect zijn geschreven. In het dorp bevinden zich een kleuterschool, school, middelbaar internaat (de enige poly-etnische middelbare school van Rusland), ziekenhuis, bakkerij, winkelgelegenheden, een anno 2008 in zeer slechte staat verkerend ketelhuis (met diesel-energiecentrale), een huis van cultuur en sinds 1994 ook een etnografisch museum over de geschiedenis, cultuur en tradities van de Olerinski-toendra. De plaats is in de winter door winterwegen verbonden met omringende plaatsen zoals (onbewoond), (onbewoond) en Kolymskoje in het oosten, (onbewoond), en andere plaatsen in het zuiden en (onbewoond) in het noorden. In de zomer is het alleen bereikbaar over de rivier en per helikopter.