Androcles
http://dbpedia.org/resource/Androcles an entity of type: WikicatRomanImperialEraSlavesAndFreedmen
Àndrocles (grec: Ἀνδροκλῆς) és el nom donat per algunes fonts a un esclau d'un cònsol romà. Aulus Gel·li, qui esmenta com a font Apió Plistonices, que afirmava haver-ne estat testimoni, n'explica la història. Està inclosa a la classificació Aarne-Thompson com a tipus 156. El relat va reaparèixer a l'edat mitjana com a "El pastor i el lleó" atribuint-lo en aquella època, erròniament, a Isop (en els reculls de faules del qual és inclòs sovint). Podem comprar-lo amb la faula d'Isop El ratolí i el lleó i el seu tractament de la compassió i la lleialtat.
rdf:langString
Androcles (Greek: Ἀνδροκλῆς, alternatively spelled Androclus in Latin), is the main character of a common folktale about a man befriending a lion. The tale is included in the Aarne–Thompson classification system as type 156. The story reappeared in the Middle Ages as "The Shepherd and the Lion" and was then ascribed to Aesop's Fables. It is numbered 563 in the Perry Index and can be compared to Aesop's The Lion and the Mouse in both its general trend and in its moral of the reciprocal nature of mercy.
rdf:langString
Androklus war ein Sklave eines römischen Proconsuls, der im 1. Jahrhundert n. Chr. lebte und bekannt wurde, weil er eine Damnatio ad bestias auf wunderbare Weise überlebte.
rdf:langString
Androclus is de naam van een Romeinse slaaf uit een verhaal dat bekendstaat als ‘Androclus en de leeuw’. Het verhaal is bekend uit de Attische Nachten van de tweede-eeuwse Romeinse schrijver Aulus Gellius (5, 14), maar hij zegt zelf het te hebben overgenomen uit het 5e boek van de Aegyptiaca van , een Alexandrijnse historicus uit het begin van de keizertijd. Deze beweert met nadruk dat hij de geschiedenis niet elders gelezen of gehoord heeft, maar er zelf getuige van was.
rdf:langString
Androclo o Androcolone è un personaggio della mitologia romana.
rdf:langString
Androcles e o Leão é um conto popular comum que está incluído no Sistema de classificação de Aarne-Thompson, como tipo 156. A história reapareceu na Idade Média como "O Pastor e o Leão" e foi então atribuída a Esopo. O conto está numerado son o número 563, no Índice de Perry, podendo ser comparado à fábula “O Leão e o Rato”, de esopo, tanto pela sua tendência geral, como pela sua moral sobre a reciprocidade da misericórdia. Oscar Wilde também escreveu uma versão desta história, intitulada "A Verdadeira história de Androcles e o Leão", em que a inversão do final da história pode ser interpretada como uma crítica à moralidade das fábulas face às ironias da vida.
rdf:langString
Androclès était un esclave romain. On raconte qu'ayant été livré aux bêtes dans le Grand cirque de Rome pour s'être enfui de chez son maître, proconsul d'Afrique, il fut reconnu et épargné par un lion. En s'échappant de chez son maître et en s'enfuyant dans le désert, il aurait guéri l'animal et aurait vécu avec lui. Livré aux fauves, il devait mourir. Cependant, le lion le reconnut et lui montra des signes d'affection. L'empereur, apprenant cette explication de la bouche d'Androclès, le gracia et lui fit cadeau du lion. Androclès le promena en laisse dans toute la ville, recevant de l'argent des passants.
rdf:langString
Андрокл (лат. Androclo) — вероятно вымышленный персонаж, древнеримский раб, который согласно рассказу Апиона, пересказанному позднее Авлом Геллием и Клавдием Элианом, бежал от тирании своего жестокого господина, римского проконсула в Африке, в Ливийскую пустыню. Луций Анней Сенека, с своей стороны, выдает за достоверное, что один лев, узнавший своего прежнего сторожа, защищал его против других диких животных. Сюжет о спасении льва человеком включён в указатель фольклорных сюжетов Аарне-Томпсона под номером 156.
rdf:langString
rdf:langString
Àndrocles
rdf:langString
Androklus (Sklave)
rdf:langString
Androcles
rdf:langString
Androclès
rdf:langString
Androclo
rdf:langString
Androclus (slaaf)
rdf:langString
Androcles e o Leão
rdf:langString
Андрокл (раб)
xsd:integer
593723
xsd:integer
1123798153
rdf:langString
ATU 156
rdf:langString
left
rdf:langString
Dooley Wilson as Androcles in the Federal Theatre Project production of Androcles and the Lion
rdf:langString
Poster for the Federal Theatre Project production of Shaw's Androcles and the Lion
rdf:langString
vertical
rdf:langString
Androcles and the Lion
rdf:langString
Androcles FTP.jpg
rdf:langString
Androcles-and-the-Lion-Arthur-Wilson.jpg
rdf:langString
The slave Androcles plucks the thorn from the lion's paw. Illustration by John Batten for Europa's Fairy Book .
rdf:langString
Illustration at page 107 in Europa's Fairy Book.png
xsd:integer
180
rdf:langString
Àndrocles (grec: Ἀνδροκλῆς) és el nom donat per algunes fonts a un esclau d'un cònsol romà. Aulus Gel·li, qui esmenta com a font Apió Plistonices, que afirmava haver-ne estat testimoni, n'explica la història. Està inclosa a la classificació Aarne-Thompson com a tipus 156. El relat va reaparèixer a l'edat mitjana com a "El pastor i el lleó" atribuint-lo en aquella època, erròniament, a Isop (en els reculls de faules del qual és inclòs sovint). Podem comprar-lo amb la faula d'Isop El ratolí i el lleó i el seu tractament de la compassió i la lleialtat.
rdf:langString
Androcles (Greek: Ἀνδροκλῆς, alternatively spelled Androclus in Latin), is the main character of a common folktale about a man befriending a lion. The tale is included in the Aarne–Thompson classification system as type 156. The story reappeared in the Middle Ages as "The Shepherd and the Lion" and was then ascribed to Aesop's Fables. It is numbered 563 in the Perry Index and can be compared to Aesop's The Lion and the Mouse in both its general trend and in its moral of the reciprocal nature of mercy.
rdf:langString
Androklus war ein Sklave eines römischen Proconsuls, der im 1. Jahrhundert n. Chr. lebte und bekannt wurde, weil er eine Damnatio ad bestias auf wunderbare Weise überlebte.
rdf:langString
Androclès était un esclave romain. On raconte qu'ayant été livré aux bêtes dans le Grand cirque de Rome pour s'être enfui de chez son maître, proconsul d'Afrique, il fut reconnu et épargné par un lion. En s'échappant de chez son maître et en s'enfuyant dans le désert, il aurait guéri l'animal et aurait vécu avec lui. Livré aux fauves, il devait mourir. Cependant, le lion le reconnut et lui montra des signes d'affection. L'empereur, apprenant cette explication de la bouche d'Androclès, le gracia et lui fit cadeau du lion. Androclès le promena en laisse dans toute la ville, recevant de l'argent des passants. Cet événement est placé vers le Ier siècle. Il n'a d'autre garant que le récit d'Aulu-Gelle, qui le cite d'après Apion, qui en aurait été le témoin à Rome probablement sous Caligula. Cet épisode paraît être une version d'une anecdote récurrente : Pline l'Ancien rapporte la reconnaissance manifestée par un lion à qui Mentor de Syracuse avait retiré une épine de la patte, et le cas similaire d'Elpis de Samos, qui ôta un os coincé dans la gueule d'un lion d'Afrique. Cet épisode a inspiré George Bernard Shaw, qui a intitulé un de ses ouvrages Androclès et le Lion (1912), ainsi que Victor Hugo, dont un des poèmes de La légende des siècles est appelé Au lion d'Androclès. Ou encore Yvain ou le Chevalier au lion de Chrétien de Troyes.
rdf:langString
Androclus is de naam van een Romeinse slaaf uit een verhaal dat bekendstaat als ‘Androclus en de leeuw’. Het verhaal is bekend uit de Attische Nachten van de tweede-eeuwse Romeinse schrijver Aulus Gellius (5, 14), maar hij zegt zelf het te hebben overgenomen uit het 5e boek van de Aegyptiaca van , een Alexandrijnse historicus uit het begin van de keizertijd. Deze beweert met nadruk dat hij de geschiedenis niet elders gelezen of gehoord heeft, maar er zelf getuige van was.
rdf:langString
Androclo o Androcolone è un personaggio della mitologia romana.
rdf:langString
Андрокл (лат. Androclo) — вероятно вымышленный персонаж, древнеримский раб, который согласно рассказу Апиона, пересказанному позднее Авлом Геллием и Клавдием Элианом, бежал от тирании своего жестокого господина, римского проконсула в Африке, в Ливийскую пустыню. В пустыне Андрокл погибал от палящего солнца и в поисках убежища от жары укрылся в одной из пещер, где встретил хромающего льва, который испытывал сильные муки из-за того, что ему в лапу вонзилась заноза. Андрокл пожалел животное и, поборов страх, подошёл к нему, чтобы удалить из его тела инородное тело — причину боли. В благодарность за это лев сделался верен ему, как собака, и в продолжение трёх лет делился с Андроклом своей добычей. Затем Андрокл был пойман и привезен в Рим; та же участь постигла льва; обоим предстояло Damnatio ad bestias на арене римского Большого Цирка, но, ко всеобщему изумлению публики, лев вместо того, чтобы броситься на Андрокла, ласкаясь, лёг к его ногам. Пораженный этим странным зрелищем, римский император подарил невольнику свободу, а вместе с нею и льва. Луций Анней Сенека, с своей стороны, выдает за достоверное, что один лев, узнавший своего прежнего сторожа, защищал его против других диких животных. Сюжет о спасении льва человеком включён в указатель фольклорных сюжетов Аарне-Томпсона под номером 156.
rdf:langString
Androcles e o Leão é um conto popular comum que está incluído no Sistema de classificação de Aarne-Thompson, como tipo 156. A história reapareceu na Idade Média como "O Pastor e o Leão" e foi então atribuída a Esopo. O conto está numerado son o número 563, no Índice de Perry, podendo ser comparado à fábula “O Leão e o Rato”, de esopo, tanto pela sua tendência geral, como pela sua moral sobre a reciprocidade da misericórdia. Oscar Wilde também escreveu uma versão desta história, intitulada "A Verdadeira história de Androcles e o Leão", em que a inversão do final da história pode ser interpretada como uma crítica à moralidade das fábulas face às ironias da vida.
xsd:nonNegativeInteger
20612
