Andrew Harclay, 1st Earl of Carlisle
http://dbpedia.org/resource/Andrew_Harclay,_1st_Earl_of_Carlisle an entity of type: Thing
Andrew Harclay, 1. Earl of Carlisle (auch Harcla) (* um 1270; † 3. März 1323 bei Carlisle) war ein englischer Militär und Rebell. Er war ein fähiger Militär, der vom einfachen Ritter zum Earl aufstieg. Er überschätzte jedoch seine Stellung und seine diplomatischen Fähigkeiten, den aussichtslosen Krieg um die Vorherrschaft über Schottland zu beenden, und wurde als Verräter hingerichtet.
rdf:langString
Andrew Harclay I conte di Carlisle (Westmorland, 1270 c.a. – Carlisle, 3 marzo 1323) è stato un nobile e militare britannico.Proveniente da una famiglia del Westmorland, fu nominato Sceriffo del Cumberland nel 1311 da Edoardo II d'Inghilterra. Combatté contro gli scozzesi e fu imprigionato attorno al 1315 per essere rilasciato poco dopo dietro il pagamento di un riscatto. La propria insofferenza per l'inattività di Edoardo II d'Inghilterra lo portò alla morte.
rdf:langString
Andrew Harclay, 1st Earl of Carlisle (c. 1270 – 3 March 1323), alternatively Andreas de Harcla, was an important English military leader in the borderlands with Scotland during the reign of Edward II. Coming from a knightly family in Westmorland, he was appointed sheriff of Cumberland in 1311. He distinguished himself in the Scottish Wars, and in 1315 repulsed a siege on Carlisle Castle by Robert the Bruce. Shortly after this, he was taken captive by the Scots, and only released after a substantial ransom had been paid. His greatest achievement came in 1322, when he defeated the rebellious baron Thomas of Lancaster at the Battle of Boroughbridge on 16–17 March. For this he was created Earl of Carlisle.
rdf:langString
Andrew Harclay, Carlisleko lehen kondea (1270 - 1323ko martxoaren 3a), bestela Andreas of Harcla izenez ezaguna, Eduardo II.a Ingalaterrakoaren erregealdian Eskoziako muga defendatzeaz arduratu zen ingeles buruzagi militar garrantzitsua izan zen. zaldunen familia bateko sustraiak zituelarik, izendatu zuten 1311n. Eskoziako Gerretan nabarmendu zen, eta 1315ean setioa atzera bota zuen Robert I.a Bruceren aurka. Handik gutxira eskoziarrek preso hartu zuten, eta erreskate handi baten ondoren bakarrik askatu zuten. Harclayren lorpenik nabarmenena 1322an izan zen, baroi errebeldea garaitu zuenean martxoaren 16tik 17ra. Horregatik Carlisleko konde titulua sortu eta eman zitzaion.
rdf:langString
Andrew Harclay, 1.er earl de Carlisle (c. 1270-3 de marzo de 1323), conocido de forma alternativa como Andreas de Harcla, fue un importante líder militar inglés encargado de defender la frontera con Escocia durante el reinado de Eduardo II. Con raíces de una familia de caballeros de , fue nombrado en 1311. Se distinguió en las guerras escocesas, y en 1315 rechazó un asedio en el castillo de Carlisle contra Roberto I Bruce. Poco después de esto, los escoceses lo tomaron preso, y quedó solo en libertad después de un importante rescate. El logro más destacado de Harclay llegó en 1322, cuando derrotó al barón rebelde Tomás de Lancaster en la batalla de Boroughbridge entre los días 16 y 17 de marzo. Por esta razón se creó y concedió el título de .
rdf:langString
Andrew Harclay (ou Andreas de Harcla), né vers 1270 et mort le 3 mars 1323, 1er comte de Carlisle, est un important chef militaire anglais dans le Nord de l'Angleterre sous le règne d'Édouard II. Originaire d'une famille de chevaliers du Westmorland, il est nommé shérif du Cumberland en 1311. Il se distingue durant les guerres d'Écosse, notamment en défendant le château de Carlisle contre Robert Bruce en 1315. Peu après cette victoire, il est capturé par les Écossais et seulement libéré après le paiement d'une rançon. Le plus grand succès militaire d'Harclay survient le 16 mars 1322, lorsqu'il bat et capture le comte rebelle Thomas de Lancastre à Boroughbridge, ce qui lui vaut d'être titré en récompense comte de Carlisle par le roi Édouard II.
rdf:langString
Эндрю Харкли, 1-й граф Карлайл (англ. Andrew Harclay, 1st Earl of Carlisle; ок. 1270 — 3 марта 1323) — важный английский военачальник в граничащих с Шотландией землях времён правления Эдуарда II. Родом из рыцарской семьи Уэстморленда, в 1311 году был назначен шерифом Камберленда. Отличился в войнах с Шотландией, в 1315 году отразив осаду замка Карлайл Робертом Брюсом. Вскоре после этого был взят в плен шотландцами и отпущен только после выплаты значительного выкупа. В 1322 году, 16-17 марта, победил восставшего против короны барона Томаса Ланкастера в битве при Боробридже. За это ему был дарован титул графа Карлайла.
rdf:langString
rdf:langString
Andrew Harclay, 1st Earl of Carlisle
rdf:langString
Andrew Harclay, 1. Earl of Carlisle
rdf:langString
Andrew Harclay
rdf:langString
Andrew Harclay
rdf:langString
Andrew Harclay
rdf:langString
Andrew Harclay
rdf:langString
Эндрю Харкли, 1-й граф Карлайл
rdf:langString
Andrew Harclay
rdf:langString
Andrew Harclay
rdf:langString
Carlisle, Cumberland
xsd:date
1323-03-03
xsd:integer
263526
xsd:integer
1115539383
xsd:gMonthDay
--03-25
xsd:date
1323-03-03
rdf:langString
c. 1270
rdf:langString
Contemporary illustration of Harclay defending Carlisle Castle against the Scots in 1315.
xsd:date
1323-03-03
rdf:langString
Victory at the Battle of Boroughbridge, treason against Edward II
rdf:langString
English
rdf:langString
Joan FitzJohn
rdf:langString
Michael Harclay
rdf:langString
New creation
rdf:langString
Forfeit
xsd:integer
1322
rdf:langString
c. 1304 – 1323
rdf:langString
Andrew Harclay, 1. Earl of Carlisle (auch Harcla) (* um 1270; † 3. März 1323 bei Carlisle) war ein englischer Militär und Rebell. Er war ein fähiger Militär, der vom einfachen Ritter zum Earl aufstieg. Er überschätzte jedoch seine Stellung und seine diplomatischen Fähigkeiten, den aussichtslosen Krieg um die Vorherrschaft über Schottland zu beenden, und wurde als Verräter hingerichtet.
rdf:langString
Andrew Harclay, 1st Earl of Carlisle (c. 1270 – 3 March 1323), alternatively Andreas de Harcla, was an important English military leader in the borderlands with Scotland during the reign of Edward II. Coming from a knightly family in Westmorland, he was appointed sheriff of Cumberland in 1311. He distinguished himself in the Scottish Wars, and in 1315 repulsed a siege on Carlisle Castle by Robert the Bruce. Shortly after this, he was taken captive by the Scots, and only released after a substantial ransom had been paid. His greatest achievement came in 1322, when he defeated the rebellious baron Thomas of Lancaster at the Battle of Boroughbridge on 16–17 March. For this he was created Earl of Carlisle. As one of the main military leaders on the border to Scotland, Harclay became frustrated with Edward II's inactivity, particularly the humiliating English defeat at the Battle of Old Byland on 14 October 1322, which made it clear that the war could not be won. Harclay initiated negotiations with the Scots on his own accord, and on 3 January 1323, he signed a peace treaty with Robert the Bruce. The act was without royal sanction, and amounted to treason. The king issued an arrest order for the earl, and on 25 February Harclay was taken into the king's custody. He was arraigned before royal justices on 3 March, denied a hearing, and executed the same day. He was hanged, drawn and quartered, and the various parts of his body displayed in different parts of the country. His alleged treason, capture and execution is described in the Lanercost Chronicle. Only after five years was he allowed a proper burial, but the conviction for treason was never annulled.
rdf:langString
Andrew Harclay, 1.er earl de Carlisle (c. 1270-3 de marzo de 1323), conocido de forma alternativa como Andreas de Harcla, fue un importante líder militar inglés encargado de defender la frontera con Escocia durante el reinado de Eduardo II. Con raíces de una familia de caballeros de , fue nombrado en 1311. Se distinguió en las guerras escocesas, y en 1315 rechazó un asedio en el castillo de Carlisle contra Roberto I Bruce. Poco después de esto, los escoceses lo tomaron preso, y quedó solo en libertad después de un importante rescate. El logro más destacado de Harclay llegó en 1322, cuando derrotó al barón rebelde Tomás de Lancaster en la batalla de Boroughbridge entre los días 16 y 17 de marzo. Por esta razón se creó y concedió el título de . Como uno de los principales líderes militares en la frontera con Escocia, Harclay se frustró con la inactividad de Eduardo II, en particular con la degradante derrota inglesa en la batalla de Old Byland el 14 de octubre de 1322, que dejó ver que la guerra era imposible de ganar. Harclay inició negociaciones con los escoceses por su propia voluntad y el 3 de enero de 1323 se firmó un tratado de paz con Roberto I Bruce. El acto se produjo sin el consentimiento real, y se consideró hecho a traición. El rey emitió una orden de arresto al earl y, el 25 de febrero, Harclay fue detenido y llevado como prisionero ante la presencia del monarca. Fue citado ante los jueces reales el 3 de marzo para escuchar las acusaciones, pero negó una audiencia y fue ejecutado el mismo día, además de desposeído de sus cargos. Fue ahorcado, arrastrado y descuartizado, por lo que sus reliquias se conservaron en diferentes partes del país. Solo al cabo de cinco años se le permitió un entierro apropiado, pero la condena por traición nunca se le anuló.
rdf:langString
Andrew Harclay, Carlisleko lehen kondea (1270 - 1323ko martxoaren 3a), bestela Andreas of Harcla izenez ezaguna, Eduardo II.a Ingalaterrakoaren erregealdian Eskoziako muga defendatzeaz arduratu zen ingeles buruzagi militar garrantzitsua izan zen. zaldunen familia bateko sustraiak zituelarik, izendatu zuten 1311n. Eskoziako Gerretan nabarmendu zen, eta 1315ean setioa atzera bota zuen Robert I.a Bruceren aurka. Handik gutxira eskoziarrek preso hartu zuten, eta erreskate handi baten ondoren bakarrik askatu zuten. Harclayren lorpenik nabarmenena 1322an izan zen, baroi errebeldea garaitu zuenean martxoaren 16tik 17ra. Horregatik Carlisleko konde titulua sortu eta eman zitzaion. Eskoziako mugako buruzagi militar nagusietako bat zenez, Harclay frustratu egin zen Edwarden jarduerarik ezarekin. II, batez ere, 1322ko urriaren 14an ingelesen porrot larrigarriarekin, zeinak argi utzi zuen gerra irabaztea ezinezkoa zela. Harclayk bere borondatez hasi zituen negoziazioak eskoziarrekin eta 1323ko urtarrilaren 3an Robert I.a Brucekin bake ituna sinatu zen. Egintza erregearen baimenik gabe gertatu zen, eta traiziotzat jo zuten. Erregeak kondea atxilotzeko agindua eman zuen, eta otsailaren 25ean, Harclay atxilotu eta preso hartu zuten erregearen aurrean eramateko. Martxoaren 3an deitu zuten errege epaileen aurrean akusazioen berri emateko, baina uko egin zion epaiketa bati eta egun berean exekutatu zuten, baita karguak kendu ere. Urkatu, herrestatu eta zatikatu zuten, beraz, bere erlikiak herrialdeko hainbat tokitan gorde zituzten. Bost urteren buruan bakarrik lurperatzeko baimena eman zioten, baina traizioagatiko kondena ez zen inoiz baliogabetu.
rdf:langString
Andrew Harclay (ou Andreas de Harcla), né vers 1270 et mort le 3 mars 1323, 1er comte de Carlisle, est un important chef militaire anglais dans le Nord de l'Angleterre sous le règne d'Édouard II. Originaire d'une famille de chevaliers du Westmorland, il est nommé shérif du Cumberland en 1311. Il se distingue durant les guerres d'Écosse, notamment en défendant le château de Carlisle contre Robert Bruce en 1315. Peu après cette victoire, il est capturé par les Écossais et seulement libéré après le paiement d'une rançon. Le plus grand succès militaire d'Harclay survient le 16 mars 1322, lorsqu'il bat et capture le comte rebelle Thomas de Lancastre à Boroughbridge, ce qui lui vaut d'être titré en récompense comte de Carlisle par le roi Édouard II. Désormais l'un des principaux commandants militaires à la frontière écossaise, Harclay n'approuve pas la façon dont Édouard II dirige la guerre contre l'Écosse. Après une défaite anglaise humiliante à Old Byland le 14 octobre 1322, il comprend que la victoire de l'Angleterre est devenue impossible et décide d'entamer, à l'insu du roi, des pourparlers avec les Écossais. En signant un traité de paix avec Robert Bruce le 3 janvier 1323, il commet un acte relevant de la haute trahison. Arrêté et traduit devant la justice royale, Harclay est dépouillé de ses titres et charges et exécuté sous la forme hanged, drawn and quartered le 3 mars 1323. Seulement cinq ans plus tard, sa famille reçoit l'autorisation de lui offrir une sépulture mais la sentence de trahison à son encontre n'a jamais été levée.
rdf:langString
Andrew Harclay I conte di Carlisle (Westmorland, 1270 c.a. – Carlisle, 3 marzo 1323) è stato un nobile e militare britannico.Proveniente da una famiglia del Westmorland, fu nominato Sceriffo del Cumberland nel 1311 da Edoardo II d'Inghilterra. Combatté contro gli scozzesi e fu imprigionato attorno al 1315 per essere rilasciato poco dopo dietro il pagamento di un riscatto. La propria insofferenza per l'inattività di Edoardo II d'Inghilterra lo portò alla morte.
rdf:langString
Эндрю Харкли, 1-й граф Карлайл (англ. Andrew Harclay, 1st Earl of Carlisle; ок. 1270 — 3 марта 1323) — важный английский военачальник в граничащих с Шотландией землях времён правления Эдуарда II. Родом из рыцарской семьи Уэстморленда, в 1311 году был назначен шерифом Камберленда. Отличился в войнах с Шотландией, в 1315 году отразив осаду замка Карлайл Робертом Брюсом. Вскоре после этого был взят в плен шотландцами и отпущен только после выплаты значительного выкупа. В 1322 году, 16-17 марта, победил восставшего против короны барона Томаса Ланкастера в битве при Боробридже. За это ему был дарован титул графа Карлайла. Как один из главных военных лидеров на границе с Шотландией Харкли был раздражён бездеятельностью Эдуарда II, особенно после унизительного поражения англичан в 14 октября 1322 года, когда стало ясно, что война не может быть выиграна. Харкли самовольно начал переговоры с шотландцами и 3 января 1323 года подписал мирный договор с Робертом Брюсом. Так как этот шаг не был заранее одобрен короной, он был приравнен к измене. Король приказал арестовать графа, что и было сделано 25 февраля. 3 марта он предстал перед королевскими судьями, но в слушании ему было отказано; он был приговорён к повешению, потрошению и четвертованию и казнён в тот же день. Части его тела были выставлены на обозрение публики в различных частях страны. Его тело было позволено захоронить должным образом только через пять лет; обвинение в измене никогда снято не было.
xsd:integer
1
rdf:langString
Executed
xsd:nonNegativeInteger
22652
rdf:langString
Earl of Carlisle
