Alfredo Panzini
http://dbpedia.org/resource/Alfredo_Panzini an entity of type: Thing
Alfredo Panzini (* 31. Dezember 1863 in Senigallia; † 10. April 1939 in Rom) war ein italienischer Schriftsteller, Historiker, Italianist und Lexikograf.
rdf:langString
Alfredo PANZINI (al'fredo pan't͡si:ni) (1863-1939) estis itala verkisto (romanisto kaj eseisto).
rdf:langString
Alfredo Panzini (Senigallia, 31 de diciembre de 1863 – Roma, 10 de abril de 1939) fue un escritor, lexicólogo, profesor y crítico literario italiano. .
rdf:langString
Alfredo Panzini, né à Senigallia le 31 décembre 1863 et mort à Rome le 10 avril 1939, est un professeur, un écrivain, un critique littéraire, un lexicographe, linguiste et historien italien.
rdf:langString
Alfredo Panzini (Senigallia, 31 dicembre 1863 – Roma, 10 aprile 1939) è stato uno scrittore, critico letterario, lessicografo e docente italiano.
rdf:langString
Alfredo Panzini (ur. 31 grudnia 1863 w Senigalli, zm. 10 kwietnia 1939 w Rzymie) – włoski pisarz.
rdf:langString
Alfredo Panzini (31 December 1863 – 10 April 1939) was an Italian novelist and lexicographer. Born in Senigallia, Panzini was a student of Giosuè Carducci at the University of Bologna. Panzini worked as a secondary school teacher before becoming a writer. Panzini is noted for the humorous and often genial tone of his writings. Among his many works, there are (1893), Santippe (1914), and (1920). The idiosyncratic Italian dictionary he authored, Dizionario moderno, covered all forms of the language including slang. It was printed in several editions.
rdf:langString
Ο Αλφρέντο Παντσίνι (Alfredo Panzini, 31 Δεκεμβρίου 1863 – 10 Απριλίου 1939) ήταν Ιταλός μυθιστοριογράφος και λεξικογράφος. Ο Παντσίνι γεννήθηκε στη Σενιγκάλλια, πέρασε μεγάλο μέρος από τα νιάτα του στο Ρίμινι (όπου εργαζόταν ο πατέρας του) και ήταν φοιτητής του Τζοζουέ Καρντούτσι στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Κατοπιν δίδαξε φιλολογία σε γυμνάσιο προτού γίνει συγγραφέας. Το ιδιότυπο λεξικό της ιταλικής γλώσσας που συνέταξε κάλυπτε όλες τις μορφές της γλώσσας, ακόμα και την αργκό. Εκδόθηκε και ανατυπώθηκε αρκετές φορές.
rdf:langString
Alfredo Panzini, född 31 december 1863 i Senigallia, död 10 april 1939 i Rom, var en italiensk författare. Panzini var latinlärare och var med sin klassiska förfinade stil och sin humor en av det tidiga 1900-talets främsta italienska författare. Panzini började sin litterära bana med kommentarer till Vergilius och Tibullus, och fortsatte därefter som författare av korta noveller som Piccole storie del mondo grande (1901), och Le fiabe della virtù (1905). Senare utgav han satiren Santippe (1914) och den lyriska reseskildringen La lanterna di Diogene (1909).
rdf:langString
rdf:langString
Alfredo Panzini
rdf:langString
Alfredo Panzini
rdf:langString
Αλφρέντο Παντσίνι
rdf:langString
Alfredo Panzini
rdf:langString
Alfredo Panzini
rdf:langString
Alfredo Panzini
rdf:langString
Alfredo Panzini
rdf:langString
Alfredo Panzini
rdf:langString
Alfredo Panzini
rdf:langString
Alfredo Panzini
xsd:integer
4829296
xsd:integer
1108566254
rdf:langString
Panzini,+Alfredo
rdf:langString
Ο Αλφρέντο Παντσίνι (Alfredo Panzini, 31 Δεκεμβρίου 1863 – 10 Απριλίου 1939) ήταν Ιταλός μυθιστοριογράφος και λεξικογράφος. Ο Παντσίνι γεννήθηκε στη Σενιγκάλλια, πέρασε μεγάλο μέρος από τα νιάτα του στο Ρίμινι (όπου εργαζόταν ο πατέρας του) και ήταν φοιτητής του Τζοζουέ Καρντούτσι στο Πανεπιστήμιο της Μπολόνια. Κατοπιν δίδαξε φιλολογία σε γυμνάσιο προτού γίνει συγγραφέας. Ως συγγραφέας ο Παντσίνι είναι αξιοσημείωτος για τον χιουμοριστικό και συχνά φιλικό και πρόσχαρο τόνο των κειμένων του. Ανάμεσα στα αρκετά έργα του συγκαταλέγονται τα Libro dei Morti (= «Βιβλίο των νεκρών», 1893), La lanterna di Diogene (= «Το φανάρι του Διογένους», 1907), Santippe (1914) και Il diavolo nella mia libreria (= «Ο διάβολος στο βιβλιοπωλείο μου», 1920). Το ιδιότυπο λεξικό της ιταλικής γλώσσας που συνέταξε κάλυπτε όλες τις μορφές της γλώσσας, ακόμα και την αργκό. Εκδόθηκε και ανατυπώθηκε αρκετές φορές. Από την άλλη, ο Παντσίνι συνέγραψε αρκετά ιστορικά έργα. Το 1929 ήταν ένα από τα πρώτα μέλη της νέας Βασιλικής Ακαδημίας της Ιταλίας, που ορίσθηκαν από την κυβέρνηση του Μουσολίνι. Απεβίωσε στη Ρώμη σε ηλικία 75 ετών.
rdf:langString
Alfredo Panzini (* 31. Dezember 1863 in Senigallia; † 10. April 1939 in Rom) war ein italienischer Schriftsteller, Historiker, Italianist und Lexikograf.
rdf:langString
Alfredo Panzini (31 December 1863 – 10 April 1939) was an Italian novelist and lexicographer. Born in Senigallia, Panzini was a student of Giosuè Carducci at the University of Bologna. Panzini worked as a secondary school teacher before becoming a writer. Panzini is noted for the humorous and often genial tone of his writings. Among his many works, there are (1893), Santippe (1914), and (1920). The idiosyncratic Italian dictionary he authored, Dizionario moderno, covered all forms of the language including slang. It was printed in several editions. Panzini also penned several historical works, and in 1929 was among the first members of the Royal Academy of Italy named by Mussolini. He died at the age of 75.
rdf:langString
Alfredo PANZINI (al'fredo pan't͡si:ni) (1863-1939) estis itala verkisto (romanisto kaj eseisto).
rdf:langString
Alfredo Panzini (Senigallia, 31 de diciembre de 1863 – Roma, 10 de abril de 1939) fue un escritor, lexicólogo, profesor y crítico literario italiano. .
rdf:langString
Alfredo Panzini, né à Senigallia le 31 décembre 1863 et mort à Rome le 10 avril 1939, est un professeur, un écrivain, un critique littéraire, un lexicographe, linguiste et historien italien.
rdf:langString
Alfredo Panzini (Senigallia, 31 dicembre 1863 – Roma, 10 aprile 1939) è stato uno scrittore, critico letterario, lessicografo e docente italiano.
rdf:langString
Alfredo Panzini (ur. 31 grudnia 1863 w Senigalli, zm. 10 kwietnia 1939 w Rzymie) – włoski pisarz.
rdf:langString
Alfredo Panzini, född 31 december 1863 i Senigallia, död 10 april 1939 i Rom, var en italiensk författare. Panzini var latinlärare och var med sin klassiska förfinade stil och sin humor en av det tidiga 1900-talets främsta italienska författare. Panzini började sin litterära bana med kommentarer till Vergilius och Tibullus, och fortsatte därefter som författare av korta noveller som Piccole storie del mondo grande (1901), och Le fiabe della virtù (1905). Senare utgav han satiren Santippe (1914) och den lyriska reseskildringen La lanterna di Diogene (1909). Panzinis produktion under och efter första världskriget hade i allmänhet politisk anstrykning. Kriget skildras bland annat i Il romanzo della guerra (1915) och Io cerco moglie! (1920) medan reaktionen mot kommunismen beskrivs i Il padrone sono me (1922), och fascismens återuppbyggnadsverk och drömmen om imperiet i La decima legione (1934). Originella och roande bevis på filologisk kunskap och säregen humor utgör hans Dizionario moderno (1905) och Grammatica italiana (1933).
* 1953 - Flickan och dygden (La pulcella senza pulcellaggio), CWK Gleerup
xsd:nonNegativeInteger
2742
