Alberic of Ostia
http://dbpedia.org/resource/Alberic_of_Ostia an entity of type: Thing
Albéric d'Ostie (1080–1148) est un moine bénédictin, cardinal-évêque d'Ostie entre 1138 et 1148.
rdf:langString
Alberico di Beauvais o di Ostia (Beauvais, 1080 circa – Verdun, 20 novembre 1148) fu un monaco benedettino, abate di Vézelay, cardinale-vescovo di Ostia e legato pontificio.
rdf:langString
Alberic van Beauvais, in het Italiaans Alberico di Ostia (Beauvais, 1080 - Verdun, 1148), was benedictijn, kardinaal-bisschop van Ostia en pauselijk legaat in dienst van verschillende pausen onder meer paus Eugenius III.
rdf:langString
Альберих Остийский (Albéric, также известный как Albéric de Beauvais, Alberic of Ostia) — католический церковный деятель XII века. Принял обет ордена бенедиктинцев в монастыре Клюни. В 1124 году стал аббатом Везле. На консистории 1138 года провозглашен кардиналом-епископом Остии. В 1139 году был папским легатом на Британских островах и способствовал заключению мира между Англией и Шотландией.
rdf:langString
Alberic of Ostia (1080–1148) was a Benedictine monk, and Cardinal Bishop of Ostia from 1138 to 1148. He was born at Beauvais in France. He entered the monastery of Cluny and became its sub-prior and, later, prior of Saint-Martin-des-Champs, but was recalled (1126) to Cluny by Peter the Venerable, to aid in the restoration of discipline in that famous monastery. St Bernard was induced to join the legate, and it was owing chiefly (according to the Catholic Encyclopedia) "to the miracles and eloquence of the Saint" that the embassy was in some degree successful.
rdf:langString
Alberic de Beauvais (ur. 1080 — zm. w lutym 1148) – francuski benedyktyn i kardynał. Pochodził z diecezji Beauvais. W młodym wieku wstąpił do klasztoru w Cluny, gdzie doszedł do stanowiska subprzeora. Następnie był przeorem opactwa St.-Martin-des-Champs, a w 1130 roku został opatem Vezelay w diecezji Autun. W 1136 proponowano jego kandydaturę na biskupa Langres, nie objął jednak tej funkcji. 3 kwietnia 1138 papież Innocenty II konsekrował go na kardynała biskupa Ostii. W następnych latach wielokrotnie działał jako legat papieski. W latach 1138-39 przebywał w Anglii i Szkocji; w jej trakcie m.in. przewodniczył synodowi w Westminster i doprowadził do pojednania z Rzymem szkockiego kościoła i monarchii, które w trakcie papieskiej schizmy lat 1130-38 popierały antypapieża Anakleta II. Następni
rdf:langString
rdf:langString
Alberic of Ostia
rdf:langString
Albéric d'Ostie
rdf:langString
Alberico di Beauvais
rdf:langString
Alberic de Beauvais
rdf:langString
Alberic van Beauvais
rdf:langString
Альберих Остийский
xsd:integer
4366688
xsd:integer
1062554717
rdf:langString
Drogone
rdf:langString
Miles Joseph
rdf:langString
O'Mailia
xsd:integer
1
xsd:integer
1138
rdf:langString
Alberic of Ostia
rdf:langString
Alberic of Ostia (1080–1148) was a Benedictine monk, and Cardinal Bishop of Ostia from 1138 to 1148. He was born at Beauvais in France. He entered the monastery of Cluny and became its sub-prior and, later, prior of Saint-Martin-des-Champs, but was recalled (1126) to Cluny by Peter the Venerable, to aid in the restoration of discipline in that famous monastery. In 1131, he was Abbot of Vezelay in the Diocese of Autun, and held that office until he was made Cardinal-Bishop of Ostia by Pope Innocent II (1138). Immediately after his consecration Alberic went as papal legate to England. He was successful in his endeavours to end the war then raging for possession of the throne between the usurper Stephen of Blois and David I of Scotland, who had espoused the cause of Empress Matilda. He then called a legatine council of all the bishops and abbots of England, which assembled at London, December 1138, and at which eighteen bishops and about thirty abbots were present. The chief business of the council, besides some disciplinary measures, was the election of an archbishop for the See of Canterbury. Thibaut, Abbot of Bec, was chosen, and consecrated by Alberic. Accompanied by Thibaut and other bishops and abbots, he returned to Rome in January 1139. The same year, Alberic was sent to exhort the inhabitants of Bari, a town on the Adriatic, to acknowledge as their lawful sovereign Roger II of Sicily, against whom they were in revolt. They refused, however, to listen to the legate of the Holy See, and shut their gates against him. In 1140, Alberic was appointed to examine into the conduct of Ralph of Domfront, Latin Patriarch of Antioch. In a council of eastern bishops and abbots at Jerusalem, over which Alberic presided, Ralph was deposed and cast into prison (30 November 1140). Pope Eugene III sent Alberic (1147) to combat the Albigenses in the neighbourhood of Toulouse. In a letter written at this time to the bishops of that district, St Bernard of Clairvaux calls Alberic "the venerable Bishop of Ostia, a man who has done great things in Israel, through whom Christ has often given victory to His Church". St Bernard was induced to join the legate, and it was owing chiefly (according to the Catholic Encyclopedia) "to the miracles and eloquence of the Saint" that the embassy was in some degree successful. Three days before the arrival of St Bernard, Alberic had been given a very cold welcome. The populace, in derision of his office, had gone to meet him, riding on asses, and escorted him to his residence with the music of rude instruments. It is said of him that he could not win the people, but that the Albigensian leaders feared him more than any other cardinal of his time. The last work of Alberic was that of co-operating with St Bernard in promoting the Second Crusade. He it was who arranged with Louis VII of France the details of the undertaking. He died at Verdun on 20 November 1148, according to the necrology of St.-Martin-des-Champes. St. Bernard of Clairvaux celebrated the funeral mass.
rdf:langString
Albéric d'Ostie (1080–1148) est un moine bénédictin, cardinal-évêque d'Ostie entre 1138 et 1148.
rdf:langString
Alberico di Beauvais o di Ostia (Beauvais, 1080 circa – Verdun, 20 novembre 1148) fu un monaco benedettino, abate di Vézelay, cardinale-vescovo di Ostia e legato pontificio.
rdf:langString
Alberic de Beauvais (ur. 1080 — zm. w lutym 1148) – francuski benedyktyn i kardynał. Pochodził z diecezji Beauvais. W młodym wieku wstąpił do klasztoru w Cluny, gdzie doszedł do stanowiska subprzeora. Następnie był przeorem opactwa St.-Martin-des-Champs, a w 1130 roku został opatem Vezelay w diecezji Autun. W 1136 proponowano jego kandydaturę na biskupa Langres, nie objął jednak tej funkcji. 3 kwietnia 1138 papież Innocenty II konsekrował go na kardynała biskupa Ostii. W następnych latach wielokrotnie działał jako legat papieski. W latach 1138-39 przebywał w Anglii i Szkocji; w jej trakcie m.in. przewodniczył synodowi w Westminster i doprowadził do pojednania z Rzymem szkockiego kościoła i monarchii, które w trakcie papieskiej schizmy lat 1130-38 popierały antypapieża Anakleta II. Następnie był legatem w Outremer (1140-41), gdzie deponował ze stanowiska nieprawnie obranego patriarchę Antiochii . W latach 1144-45 działał jako legat we Francji, przeprowadzając reformę kilku klasztorów benedyktyńskich. Podpisywał bulle papieskie datowane między 9 kwietnia 1138 a 22 listopada 1147. Kardynał Alberic zmarł w Verdun, a uroczystościom pogrzebowym przewodniczył opat cysterski Bernard z Clairvaux, z którym współpracował przy propagowaniu II krucjaty i zwalczaniu herezji we Francji. Dokładna data śmierci nie jest jasna. Nekrolog klasztoru St. Martin-des-Champes odnotował jego zgon pod datą dzienną 20 listopada, jednak bez podania roku. W grę wchodziłby teoretycznie zarówno rok 1147 jak i 1148, jednakże analiza źródeł narracyjnych (Gesta Alberonis, Kronika Alberyka z Trois-Fontaines) wskazuje, że żył on jeszcze w Boże Narodzenie 1147 roku, a zmarł przed synodem w Reims w kwietniu 1148. W tej sytuacji przyjmuje się, że najprawdopodobniej zmarł on w lutym 1148, a data podana w paryskim nekrologu jest nieprawidłowa lub odnosi się do innego wydarzenia (np. translacji zwłok).
rdf:langString
Alberic van Beauvais, in het Italiaans Alberico di Ostia (Beauvais, 1080 - Verdun, 1148), was benedictijn, kardinaal-bisschop van Ostia en pauselijk legaat in dienst van verschillende pausen onder meer paus Eugenius III.
rdf:langString
Альберих Остийский (Albéric, также известный как Albéric de Beauvais, Alberic of Ostia) — католический церковный деятель XII века. Принял обет ордена бенедиктинцев в монастыре Клюни. В 1124 году стал аббатом Везле. На консистории 1138 года провозглашен кардиналом-епископом Остии. В 1139 году был папским легатом на Британских островах и способствовал заключению мира между Англией и Шотландией.
xsd:nonNegativeInteger
4461