Akinji
http://dbpedia.org/resource/Akinji
آقنجي (بالتركية: Akıncı) والجمع «آقنجيلار» (بالتركية: Akıncılar)، هي وحدات سلاح الفرسان الخفيفة في التنظيم العسكري للإمبراطورية العثمانية في المناطق الحدودية، والغارات على دول العدو في شكل حروب استنزاف لإضعاف العدو إلى الانهيار عن طريق إحداث الخسائر البشرية أو العسكرية. كان تدريبهم عالٍ ومنضبطين جداً، وتعدادهم وصل 30 ألف مقاتل، ولا يعسكرون مع الجيش النظامي.
rdf:langString
Akinji or akindji (Ottoman Turkish: آقنجى, romanized: aḳıncı, lit. 'raider', IPA: [akɯnˈdʒɯ]; plural: akıncılar) were irregular light cavalry, scout divisions (deli) and advance troops of the Ottoman Empire's military. When the pre-existing Turkish ghazis were incorporated into the Ottoman Empire's military they became known as "akıncı." Unpaid, they lived and operated as raiders on the frontiers of the Ottoman Empire, subsisting on plunder. There is a distinction made between "akıncı" and "deli" cavalry.
rdf:langString
Ein Akıncı, dt. Akindschi (auch Aqindji oder Akyndschy, osmanisch آقنجى İA Aḳıncı, deutsch ‚Stürmer, Sturmreiter‘, im deutschsprachigen Schrifttum Renner und Brenner), war ein Angehöriger irregulärer – also meist unbesoldeter und sich durch Raub und Sklavenhandel finanzierender – Reitertruppen der Osmanen.
rdf:langString
Akinji aŭ akindji (en Otomana turka: آقنجى, latinigita: aḳıncı, laŭvorte 'rajdisto', IPA: [akɯnˈdʒɯ]; plurale: akıncılar) estis neregula malpeza kavalerio, divizioj de sploristoj (deli) kaj avangardaj trupoj de la Otomana armeo. Kiam la antaŭ-ekzistantaj turkaj ghazi estis aligitaj en la Otomanan armeon, ili iĝis konataj kiel "akıncı." Nepagitaj ili vivis kaj laboris kiel rajdistoj en la landlimoj de la Otomana Imperio, vivtenante sin el militakiro. Estas diferenco inter la kavalerioj "akıncı" kaj "deli".
rdf:langString
L'Akindji ou Akingi (en Turc : "faiseur de raids", au pluriel akıncılar) était une unité irrégulière de cavalerie légère, faisant office d'éclaireur ou troupe de première ligne de l'armée ottomane. Lorsque les ghazis turcs ont été incorporés au service du Sultan, ils ont également été appelés de cette manière. Ils constituaient un des premiers contingents à faire face aux armées ennemies, ce qui leur procura une renommée due à leurs prouesses sur le champ de bataille. Non rémunérés, ils vivaient des pillages etrazzias sur les frontières de l'Empire ou dans les villes nouvellement conquises.
rdf:langString
アキンジ (トルコ語: akıncı, IPA: [ɑkɯnˈdʒɯ][ɑkɯnˈdʒɯ]; 複数: akıncılar) は、オスマン帝国の非正規の軽騎兵である。 偵察や、先遣部隊として用いられた。 かつてイスラーム教圏とビザンツ帝国の境界付近で非ムスリムを襲撃・略奪した戦士団が、オスマン帝国の軍隊に取り込まれてアキンジと呼ばれるようになった。 彼らは軍から給料が支払われない分、侵攻の露払いをつとめ、そこでの略奪や徴収を生業とした。
rdf:langString
L'Akinci (dalla parola turca Akıncı - in cui pertanto la "c" va pronunciata come una "g" dolce: Akingi - che significa "incursore") era un corpo di cavalleria leggera dell'esercito ottomano, in uso fin dal XVI secolo, prevalentemente per operazioni di ricognizione e nelle imboscate e nelle "piccole mischie". Questi soldati - originariamente turcomanni di nobile provenienza - erano dotati di corazza leggera ed equipaggiati con armi da lancio, impiegate per danneggiare il nemico da lontano in modo da ritirarsi prima che potesse contrattaccare efficacemente (tattica del "colpisci e fuggi").
rdf:langString
Akıncı (i försvenskad stavning även akindji; turkisk plural: Akıncılar) var ett kavalleritruppslag inom det osmanska rikets militär. De utgjorde en av rikets första militärgrupper av äldre turkisk härkomst. De var kända för sin skicklighet med bågen, men kunde även strida stabilt under närstrid med hjälp av sadelns unika konstruktion. I och med krigsutvecklingen började kavalleriet så småningom använda sig av skjutvapen i form av pistoler och gevär.
rdf:langString
Акинджи — легка кавалерія, яка в основному складалася з кочовиків, створена за перших султанів Османської імперії.
rdf:langString
阿肯哲（鄂圖曼土耳其語：آقنجى，羅馬化：aḳıncı，直译：raider）為鄂圖曼帝國軍隊中的轻骑兵，當原有的土耳其加齊戰士被納入鄂圖曼軍隊的編制裡後，他們被稱為「阿肯哲」，在戰場上，他們主要負責偵察敵情以及擔任軍隊中的先鋒部隊。由於阿肯哲並非像耶尼切里領有固定薪俸，或如西帕希般擁有受封的土地，因此必須在鄂圖曼帝國邊界上過著掠奪者的生活，完全依靠劫掠來維持生計。除此之外，雖然阿肯哲與鄂圖曼軍隊中的頗為相似，但二者仍有所區別。
rdf:langString
Акынджи́ (от тур. akın — «рейд, набег, нападение») — иррегулярная турецкая лёгкая маневренная и быстро перемещавшаяся конница. Основа армии в начальный период существования османского государства. В мирное время совершали набеги на пограничные земли. Вместе с сипахами и янычарами составляли основу войска в Османской империи до конца XVII века. Организация акынджи носила название акынджлик.
rdf:langString
Els akindji foren unes tropes irregulars de cavalleria que van existir entre el segle xii i el XVI al Soldanat de Rum i a l'Imperi Otomà. El seu nom deriva de "akin" (incursió) volent dir "els que fan una incursió". Després de l'expedició fracassada del gran visir Kodja Sinan Paixà contra Mihai Viteazul de Valàquia el 1595, van sortir malparats a Giurgiu al Danubi. Van restar als principats. Encara el 1604 van participar en l'expedició a Hongria. Les noves formes de combat els van obligar a canviar d'ofici i esdevingueren artillers, carreters, etc. i van ingressar a l'exèrcit regular.
rdf:langString
Akindžijové (turecky: akıncı, „válečník, nájezdník“) byla nepravidelná lehká kavalerie v pozdně středověké a raně novověké Osmanské říši. Když dřívější turečtí , bojující naprosto neukázněně, byli začleněni do pravidelných osmanských jednotek a podřízeni jisté celoarmádní organizaci, začali být známí právě pod názvem akindžijové. Tvořili předvoj turecké armády, známý a obávaný pro své bojové schopnosti, mimořádnou odvahu, pohyblivost, jakož i pro rozsáhlé a nelítostné plenění krajů a zemí, hraničících s Osmanskou říší (akindžijové totiž nepobírali žold, ale živili se válečnou kořistí). Na rozdíl od pravidelných armádních jednotek podléhali akindžijové svým autonomním velitelům, kteří pocházeli z několika význačných šlechtických rodin, často původem jihoslovanských nebo řeckých, jež odpadly
rdf:langString
El término akıncı (en turco, akıncı, literalmente, «merodeador», plural: akıncılar, pronunciación [akɯndʒɯ]) designa a caballería ligera irregular, que formaban los exploradores y avanzadas del ejército otomano.
rdf:langString
Akıncı (Turks voor "stroper") waren de irreguliere lichte cavalerie-eenheden van het Ottomaanse leger en waren de legereenheden die voorop liepen tijdens veldtochten tezamen met de Basji-bozoeks. Akıncı's bestonden voornamelijk uit gazi's en werkten nauw samen met het reguliere Ottomaanse leger, ondanks dat de Akıncı's niet uitbetaald kregen voor hun verdiensten. Echter, daar waar de Ottomaanse legers niet mochten plunderen, andermans bezittingen vernielen of zelfs hun paarden niet mochten laten grazen op andermans grond, mochten de akıncı's ongelimiteerd plunderen en doden. De akıncı's waren de eerste eenheden van het imperiale Ottomaanse leger die de weg moesten openen voor de rest van het leger. Met hun snelle paarden en lichte cavalerie zaaiden de akıncı's angst en verderf bij de plaat
rdf:langString
Akindżi (Akindżajowie) – nieregularna jazda turecka uzbrojona w łuki i szable, występująca od czasów Seldżuków do XVIII wieku. Do połowy XIV wieku byli główną siłą władców Turcji. Oddziały te zarówno podejmowały samodzielne ataki na tereny nieprzyjacielskie jak i był wykorzystywane do prowadzenia działań osłonowych w czasie kampanii wojennych. Po reformach wojskowych przeprowadzonych przez sułtana Orchana akindżi przekształceni zostali w lekką jazdę mającą na celu prowadzenie rozpoznania oraz rajdy łupieżcze na zapleczu nieprzyjaciela. W trakcie bitew ustawiani byli przed głównym szykiem bojowym lub razem ze spahisami na skrzydłach. Rekrutowano ich przeważnie spośród pasterzy. Bywali wśród nich chrześcijanie. Ponieważ nie otrzymywali żołdu, zwolnieni byli z wszelkich danin, a w trakcie dzi
rdf:langString
rdf:langString
آقنجي
rdf:langString
Akindji
rdf:langString
Akindžijové
rdf:langString
Akıncı
rdf:langString
Akinji
rdf:langString
Akinji
rdf:langString
Akıncı
rdf:langString
Akindji
rdf:langString
Akinci
rdf:langString
アキンジ
rdf:langString
Akindsji
rdf:langString
Akindżi
rdf:langString
Акынджи
rdf:langString
Akindji
rdf:langString
Акинджи
rdf:langString
阿肯哲
xsd:integer
2608712
xsd:integer
1081250382
rdf:langString
Akindžijové (turecky: akıncı, „válečník, nájezdník“) byla nepravidelná lehká kavalerie v pozdně středověké a raně novověké Osmanské říši. Když dřívější turečtí , bojující naprosto neukázněně, byli začleněni do pravidelných osmanských jednotek a podřízeni jisté celoarmádní organizaci, začali být známí právě pod názvem akindžijové. Tvořili předvoj turecké armády, známý a obávaný pro své bojové schopnosti, mimořádnou odvahu, pohyblivost, jakož i pro rozsáhlé a nelítostné plenění krajů a zemí, hraničících s Osmanskou říší (akindžijové totiž nepobírali žold, ale živili se válečnou kořistí). Na rozdíl od pravidelných armádních jednotek podléhali akindžijové svým autonomním velitelům, kteří pocházeli z několika význačných šlechtických rodin, často původem jihoslovanských nebo řeckých, jež odpadly k islámu a přešly do osmanských služeb. Mezi nejvíce známé patřily rodiny Malkoçoğluů (Malkovićů), Turhanlıů, Ömerliů, Evrenosoğluů a Mihalliů. V bitvě bylo jejich hlavní rolí demoralizovat nepřátelskou armádu a dostat ji do stavu zmatku a šoku. Nejprve udeřili na nepřítele šípy; když poté došlo na blízký boj meči, po chvíli zdánlivě ustoupili, zatímco v trysku stále stříleli dozadu. Následně se vraceli v obchvatném manévru a pomáhali v bojovém úsilí hlavním jednotkám armády (janičárům). Mohli s lehkostí ujet těžké jízdě, protože byli lehce ozbrojení a jejich koně byli chovaní pro rychlost jako protiváhu k chybějící síle. V některých tureckých taženích, jako třeba v tom, jež vyvrcholilo bitvou na Krbavském poli (1493), akindžijové dokázali porazit obrněnou rytířskou armádu (v tomto případě chorvatskou) úplně sami, bez podpory těžkého jezdectva (sipahiů), pěchoty či dělostřelectva. Od počátku 17. století začali akindžijové být nahrazováni jednotkami bašibozuků.
rdf:langString
Els akindji foren unes tropes irregulars de cavalleria que van existir entre el segle xii i el XVI al Soldanat de Rum i a l'Imperi Otomà. El seu nom deriva de "akin" (incursió) volent dir "els que fan una incursió". Foren utilitzats pel seljúcides de manera poc coneguda. Sota els otomans aquestos bandes irregulars s'anaven establint als territoris conquerits als Balcans, i foren utilitzats per les campanyes otomanes en aquesta regió, on van arribar a ser vers el 1391 entre 40 i 50 mil. Els seus caps formaven autèntiques dinasties regionals: Ewrenos-oghullari a Gumuldjina, Serez i Ishkodra, Mikhail-oghullari a Sèrbia i Hongria; Turhan-oghullari a Grècia i Valàquia; Malkoc-oghullari a Valàquia, Moldàvia i Polònia; i Kasim-oghullari a Àustria. Després de l'expedició fracassada del gran visir Kodja Sinan Paixà contra Mihai Viteazul de Valàquia el 1595, van sortir malparats a Giurgiu al Danubi. Van restar als principats. Encara el 1604 van participar en l'expedició a Hongria. Les noves formes de combat els van obligar a canviar d'ofici i esdevingueren artillers, carreters, etc. i van ingressar a l'exèrcit regular.
rdf:langString
آقنجي (بالتركية: Akıncı) والجمع «آقنجيلار» (بالتركية: Akıncılar)، هي وحدات سلاح الفرسان الخفيفة في التنظيم العسكري للإمبراطورية العثمانية في المناطق الحدودية، والغارات على دول العدو في شكل حروب استنزاف لإضعاف العدو إلى الانهيار عن طريق إحداث الخسائر البشرية أو العسكرية. كان تدريبهم عالٍ ومنضبطين جداً، وتعدادهم وصل 30 ألف مقاتل، ولا يعسكرون مع الجيش النظامي.
rdf:langString
Akinji or akindji (Ottoman Turkish: آقنجى, romanized: aḳıncı, lit. 'raider', IPA: [akɯnˈdʒɯ]; plural: akıncılar) were irregular light cavalry, scout divisions (deli) and advance troops of the Ottoman Empire's military. When the pre-existing Turkish ghazis were incorporated into the Ottoman Empire's military they became known as "akıncı." Unpaid, they lived and operated as raiders on the frontiers of the Ottoman Empire, subsisting on plunder. There is a distinction made between "akıncı" and "deli" cavalry.
rdf:langString
Ein Akıncı, dt. Akindschi (auch Aqindji oder Akyndschy, osmanisch آقنجى İA Aḳıncı, deutsch ‚Stürmer, Sturmreiter‘, im deutschsprachigen Schrifttum Renner und Brenner), war ein Angehöriger irregulärer – also meist unbesoldeter und sich durch Raub und Sklavenhandel finanzierender – Reitertruppen der Osmanen.
rdf:langString
Akinji aŭ akindji (en Otomana turka: آقنجى, latinigita: aḳıncı, laŭvorte 'rajdisto', IPA: [akɯnˈdʒɯ]; plurale: akıncılar) estis neregula malpeza kavalerio, divizioj de sploristoj (deli) kaj avangardaj trupoj de la Otomana armeo. Kiam la antaŭ-ekzistantaj turkaj ghazi estis aligitaj en la Otomanan armeon, ili iĝis konataj kiel "akıncı." Nepagitaj ili vivis kaj laboris kiel rajdistoj en la landlimoj de la Otomana Imperio, vivtenante sin el militakiro. Estas diferenco inter la kavalerioj "akıncı" kaj "deli".
rdf:langString
El término akıncı (en turco, akıncı, literalmente, «merodeador», plural: akıncılar, pronunciación [akɯndʒɯ]) designa a caballería ligera irregular, que formaban los exploradores y avanzadas del ejército otomano. Su creación parte de los voluntarios ghazis, gente de frontera que se unía a la guerra religiosa contra los cristianos, que se organizaron finalmente como parte del ejército permanente otomano. Solían desplegarse en primera línea y ser los primeros en entablar contacto con el enemigo. Tenían fama de valientes y feroces enemigos. No tenían una paga definida, sino que subsistían del saqueo y los botines. Se suelen distinguir de la caballería deli.
rdf:langString
L'Akindji ou Akingi (en Turc : "faiseur de raids", au pluriel akıncılar) était une unité irrégulière de cavalerie légère, faisant office d'éclaireur ou troupe de première ligne de l'armée ottomane. Lorsque les ghazis turcs ont été incorporés au service du Sultan, ils ont également été appelés de cette manière. Ils constituaient un des premiers contingents à faire face aux armées ennemies, ce qui leur procura une renommée due à leurs prouesses sur le champ de bataille. Non rémunérés, ils vivaient des pillages etrazzias sur les frontières de l'Empire ou dans les villes nouvellement conquises.
rdf:langString
アキンジ (トルコ語: akıncı, IPA: [ɑkɯnˈdʒɯ][ɑkɯnˈdʒɯ]; 複数: akıncılar) は、オスマン帝国の非正規の軽騎兵である。 偵察や、先遣部隊として用いられた。 かつてイスラーム教圏とビザンツ帝国の境界付近で非ムスリムを襲撃・略奪した戦士団が、オスマン帝国の軍隊に取り込まれてアキンジと呼ばれるようになった。 彼らは軍から給料が支払われない分、侵攻の露払いをつとめ、そこでの略奪や徴収を生業とした。
rdf:langString
L'Akinci (dalla parola turca Akıncı - in cui pertanto la "c" va pronunciata come una "g" dolce: Akingi - che significa "incursore") era un corpo di cavalleria leggera dell'esercito ottomano, in uso fin dal XVI secolo, prevalentemente per operazioni di ricognizione e nelle imboscate e nelle "piccole mischie". Questi soldati - originariamente turcomanni di nobile provenienza - erano dotati di corazza leggera ed equipaggiati con armi da lancio, impiegate per danneggiare il nemico da lontano in modo da ritirarsi prima che potesse contrattaccare efficacemente (tattica del "colpisci e fuggi").
rdf:langString
Akıncı (Turks voor "stroper") waren de irreguliere lichte cavalerie-eenheden van het Ottomaanse leger en waren de legereenheden die voorop liepen tijdens veldtochten tezamen met de Basji-bozoeks. Akıncı's bestonden voornamelijk uit gazi's en werkten nauw samen met het reguliere Ottomaanse leger, ondanks dat de Akıncı's niet uitbetaald kregen voor hun verdiensten. Echter, daar waar de Ottomaanse legers niet mochten plunderen, andermans bezittingen vernielen of zelfs hun paarden niet mochten laten grazen op andermans grond, mochten de akıncı's ongelimiteerd plunderen en doden. De akıncı's waren de eerste eenheden van het imperiale Ottomaanse leger die de weg moesten openen voor de rest van het leger. Met hun snelle paarden en lichte cavalerie zaaiden de akıncı's angst en verderf bij de plaatselijke bevolking en vijandelijke legers.
rdf:langString
Akindżi (Akindżajowie) – nieregularna jazda turecka uzbrojona w łuki i szable, występująca od czasów Seldżuków do XVIII wieku. Do połowy XIV wieku byli główną siłą władców Turcji. Oddziały te zarówno podejmowały samodzielne ataki na tereny nieprzyjacielskie jak i był wykorzystywane do prowadzenia działań osłonowych w czasie kampanii wojennych. Po reformach wojskowych przeprowadzonych przez sułtana Orchana akindżi przekształceni zostali w lekką jazdę mającą na celu prowadzenie rozpoznania oraz rajdy łupieżcze na zapleczu nieprzyjaciela. W trakcie bitew ustawiani byli przed głównym szykiem bojowym lub razem ze spahisami na skrzydłach. Rekrutowano ich przeważnie spośród pasterzy. Bywali wśród nich chrześcijanie. Ponieważ nie otrzymywali żołdu, zwolnieni byli z wszelkich danin, a w trakcie działań wojennych mieli prawo zachowania zdobytych przez siebie łupów. Przegląd sił akindżi przeprowadzano co miesiąc. W późniejszym okresie ten typ żołnierzy rozpowszechnił się wśród państw wasalnych Imperium osmańskiego. Akindżi pojawili się w wojskach Mołdawii, Wołoszczyzny, Gruzji, Chanatu Krymskiego oraz u Kurdów. W XVIII wieku jazda typu akindżi zaniknęła.
rdf:langString
Akıncı (i försvenskad stavning även akindji; turkisk plural: Akıncılar) var ett kavalleritruppslag inom det osmanska rikets militär. De utgjorde en av rikets första militärgrupper av äldre turkisk härkomst. De var kända för sin skicklighet med bågen, men kunde även strida stabilt under närstrid med hjälp av sadelns unika konstruktion. I och med krigsutvecklingen började kavalleriet så småningom använda sig av skjutvapen i form av pistoler och gevär.
rdf:langString
Акинджи — легка кавалерія, яка в основному складалася з кочовиків, створена за перших султанів Османської імперії.
rdf:langString
阿肯哲（鄂圖曼土耳其語：آقنجى，羅馬化：aḳıncı，直译：raider）為鄂圖曼帝國軍隊中的轻骑兵，當原有的土耳其加齊戰士被納入鄂圖曼軍隊的編制裡後，他們被稱為「阿肯哲」，在戰場上，他們主要負責偵察敵情以及擔任軍隊中的先鋒部隊。由於阿肯哲並非像耶尼切里領有固定薪俸，或如西帕希般擁有受封的土地，因此必須在鄂圖曼帝國邊界上過著掠奪者的生活，完全依靠劫掠來維持生計。除此之外，雖然阿肯哲與鄂圖曼軍隊中的頗為相似，但二者仍有所區別。
rdf:langString
Акынджи́ (от тур. akın — «рейд, набег, нападение») — иррегулярная турецкая лёгкая маневренная и быстро перемещавшаяся конница. Основа армии в начальный период существования османского государства. В мирное время совершали набеги на пограничные земли. Вместе с сипахами и янычарами составляли основу войска в Османской империи до конца XVII века. Организация акынджи носила название акынджлик.
xsd:nonNegativeInteger
6598
