Aggadah
http://dbpedia.org/resource/Aggadah an entity of type: Thing
L'aggadà o aggadah (arameu אגדה: 'contes'; plural Aggadot o pels asquenazites, en jiddisch, aggados) designa la interpretació homilètica i no legalista dels texts de la literatura rabínica clàssica. En general l'Aggadà és el compendi dels sermons dels rabins que incorpora el folklore, les anècdotes històriques, les exhortacions morals i consells pràctics de diversos camps, des dels negocis a la medicina.
rdf:langString
Agada (hebrejsky אַגָּדָה) nebo též hagada (הַגָּדָה), doslova „legenda“, je označení pro ty pasáže židovských biblických komentářů, které nemají právní charakter. Tyto pasáže jsou nedílnou součástí jak Talmudu, tak nejrůznějších midrašů, a mohou obsahovat nejen příběhy, legendy, životopisy či anekdoty, ale i poznatky z oblasti lékařství, filosofie, teologie a jiných oborů. Hagada, na rozdíl od halachy, není a nikdy nebyla v rámci judaismu považována za závaznou věroučnou záležitost.Jedná se spíše o prostředek, jak rozvinout u posluchačů nebo čtenářů představivost.
rdf:langString
Η Αγαδά ((εβρ. אַגָּדָה = ʾAggāḏā ή הַגָּדָה = Haggāḏā), που δεν πρέπει να συγχέεται με το του Πάσχα, είναι ως σύνολο οι μη νομικού περιεχομένου ερμηνείες στην κλασική του Ιουδαϊσμού. Γενικώς η Αγαδά ενσωματώνει λαϊκές παραδοσιακές αφηγήσεις, ιστορικά ανέκδοτα, ηθικές προτροπές και πρακτικές συμβουλές σε διάφορα ζητήματα, από την επαγγελματική ζωή μέχρι την ιατρική.
rdf:langString
Aggada (aramäisch אגדה; deutsch „Verkündung“, „Erzählung“, „Sage“, eigentlich: „Ansammlung“) bezeichnet im Unterschied zur Halacha die nichtgesetzlichen Inhalte der antiken rabbinischen Literatur, die – meistens im Anschluss an biblische Texte und Stoffe – das religiöse Denken widerspiegeln und illustrieren, jedoch nicht als verbindliche Lehre gewertet werden. Die meisten Elemente der Aggada sind über 2000 Jahre alt.
rdf:langString
Aggadah (Hebrew: אַגָּדָה ʾAggāḏā or הַגָּדָה Haggāḏā; Jewish Babylonian Aramaic: אַגָּדְתָא ʾAggāḏəṯāʾ; "tales, fairytale, lore") is the non-legalistic exegesis which appears in the classical rabbinic literature of Judaism, particularly the Talmud and Midrash. In general, Aggadah is a compendium of rabbinic texts that incorporates folklore, historical anecdotes, moral exhortations, and practical advice in various spheres, from business to medicine.
rdf:langString
Aggada (hebreeraz: אַגָּדָה) judaismoaren literatura errabiniko klasikoan agertzen diren testu ez-legalista exegetikoek osatzen dute, bereziki Talmuden eta izenekoetan erregistratua. Aggada, oro har, folklorea, pasadizo historikoak, exortazio moralak eta hainbat alorretako aholku praktikoak (negozioetatik hasi eta medikuntzaraino) biltzen dituen testu errabinikoen bilduma da. Aggadak eta tradizio errabinikoek lege idatzia interpretatzeko esparru bat eskaintzen dute. Testuinguru horretan, literatura errabinikoaren iritzi orokorra da Aggada oinarrizko irakaskuntza erlijiosoak transmititzeko bitarteko bat dela. Aggadak Halakha edo lege judua nahitaez osatzen ez duten testu eta kondaira talmudikoak ere aipatzen ditu.
rdf:langString
Aggadah ( אַגָּדָה: "kisah"; pl. aggadot atau (Ashkenazi) aggados; yang juga dikenal sebagai aggad atau aggadh atau agâdâ) merujuk kepada teks-teks eksegetikal non-legalistik dalam sastra rabbinik Yudaisme, yang sebagian besar tercatat dalam Talmud dan Midrash. Pada umumnya, Aggadah adalah sebuah wadah teks-teks rabbinik yang memasukkan cerita rakyat, anekdot sejarah, pesan moral, dan nasihat praktik dalam berbagai bidang, dari bisnis ke kedokteran.
rdf:langString
Агада — притчі, легенди, сентенції, проповіді, поетичні гімни, присвячені народу Ізраїля та його Святій Землі, філософсько-теологічні міркування, що є частиною Усного Закону, але не мають характеру релігійно-юридичної регламентації.
rdf:langString
الآقداة في التلمود وأدبه التفسيري يوجد مصطلح يسمى الآقداة «قصص الإسرائيليات» والذي يتضمن مواضيع كثيرة، بدءاً من القصص العامة وقصص المدح والكمال، وتفسيرات «المقرا»، وانتقاء الكلمات والحكمة والأخلاق، ومضمون الآقداة هو في الحكمة «الأمورية» مثل: الحكمة العظيمة والحكم التي نستفيد منها وما إلى ذلك. كما أن الجزء الأساسي يضاف في بعض الأحيان داخل أقوال شريعة التلمود.أغلب قصص الأسرائيليات في التلمود جمعت في كتاب «عين يعقوب» وقد اختيرت القصص من مجموعة بواسطة «» و «» في كتب الأسطورة. (1911-1908)
rdf:langString
La Agadá (en hebreo: אַגָּדָה) se refiere a los textos exegéticos no legalistas presentes en la literatura rabínica clásica del judaísmo, particularmente registrada en el Talmud y los Midrashim. En general, la Agadá es un compendio de los textos rabínicos que incorpora el folklore, las anécdotas históricas, las exhortaciones morales y los consejos prácticos en diversas esferas que van desde los negocios hasta la medicina. La Agadá y las tradiciones rabínicas ofrecen un marco para la interpretación de la ley escrita. En este contexto, la opinión generalizada de la literatura rabínica es que la Agadá es un medio para la transmisión de las enseñanzas religiosas fundamentales. La Agadá se refiere también al conjunto de los textos y las leyendas talmúdicas que no forman parte necesariamente de
rdf:langString
L’Aggada (judéo-araméen : אגדה, « récitation ») ou Aggadata désigne les enseignements non législatifs de la tradition juive ainsi que le corpus de ces enseignements pris dans son entièreté. Ce corpus de la littérature rabbinique recouvre un ensemble hétéroclite de récits, mythes, homélies, anecdotes historiques, exhortations morales ou encore conseils pratiques dans différents domaines. Il est principalement recueilli dans le Talmud et dans diverses compilations de Midrash Aggada, dont l'une des plus connues est le Midrash Rabba, ainsi que dans des genres non rabbiniques comme la littérature apocalyptique et judéo- hellénistique.
rdf:langString
Haggadah o Aggadah (in ebraico הגדה, aramaico: אַגָּדָה – plur. [h]aggadot o [pron. aschenazita] aggados; usato anche aggad o aggadh – lett. racconto) è una forma di narrazione usata nel Talmud e in alcune parti della liturgia ebraica e Midrash. Il termine fa riferimento ai testi omiletici e non-legalistici di esegesi nella letteratura rabbinica classica. In generale, l'Haggadah è un compendio di omelie rabbiniche che incorporano il folclore, gli aneddoti storici, le esortazioni morali, e i consigli pratici in vari campi, dagli affari alla medicina.
rdf:langString
Hagada, haggada (hebr. הגדה haggadà) – opowiadanie wchodzące w skład rabinicznej egzegezy Biblii i Talmudu, rodzaj midraszu. Hagady są opowiadaniami zbudowanymi na podstawie historii biblijnych zawierającymi komentarze i szczegóły uzupełniające fabułę. Ponieważ w judaizmie zabronione jest portretowanie ludzi, to hagady pełnią rolę ilustracyjną – opisywano między innymi urodę i cnoty żon patriarchów. W hagadach dotyczących potopu znajdują się opisy zachowania Noego, który miał wzywać do nawrócenia, oraz komentarze, że długi czas budowania arki był szansą na to nawrócenie.
rdf:langString
Agada (Aramees אגדה: letterlijk overlevering, vertelling ofwel traditionele kennis; meervoud agadot of (Asjkenazisch) agados) verwijst naar de homiletische en niet-legalistische exegetische teksten in klassiek rabbinale literatuur, zoals die veel in de Talmoed maar met name in de midrasjiem zijn opgetekend. In het algemeen handelen de agadot niet strikt over de interpretatie van de wetten maar bevatten ze een verzameling van folklore-elementen, met morele bespiegelingen, historische anekdotes alsmede zakelijk en medisch advies. Hierbij wordt onder andere gebruikgemaakt van allegorieën, parabels en legenden waarin onder meer wordt verwezen naar mythische wezens en buitengewone historische gebeurtenissen.
rdf:langString
Ággadá ou Agadá (do : אגדא; romaniz.: ʾaggādhʾa e hebraico: הגדה; romaniz.: āggadhā, significando, literalmente, "conto, folclore, sermão"; pl. ággadot. Pronúncia asquenazi, aggados) refere-se aos textos exegéticos não-legalísticos na literatura rabínica clássica do judaísmo, particularmente como registrados no Talmude e no Midrash. Em geral, a Agadá é um compêndio de textos rabínicos que incorpora folclore, anedotas históricas, exortações morais e conselhos práticos em várias esferas, desde os negócios até a medicina.
rdf:langString
Аггада, также Агада, Хагада, Хаггада; (др.-евр. אגדה, др.-евр. הגדה «повествование») — большая область иудейской литературы Устного Закона (Талмуда) и более поздних Мидрашей, не относящаяся к законодательной части, именуемой Галахой. В то время как Галаха представляет совокупность правовых норм и предписаний ритуального характера, Аггада содержит в себе, главным образом, поучения и афоризмы религиозно-этического характера, исторические предания и легенды. В то время как Галаха нормировала жизнь, Аггада воспитывала народ в духе этих норм. Аггада в талмудической литературе не выделяется структурно, но излагается вперемежку с Галахой и в связи с нею.
rdf:langString
rdf:langString
الآقداة
rdf:langString
Aggadà
rdf:langString
Agada
rdf:langString
Aggada
rdf:langString
Αγαδά
rdf:langString
Aggadah
rdf:langString
Agadá
rdf:langString
Aggada
rdf:langString
Aggada
rdf:langString
Aggadah
rdf:langString
Haggadah
rdf:langString
Agada (rabbijnse literatuur)
rdf:langString
Agadá
rdf:langString
Hagada
rdf:langString
Аггада
rdf:langString
Агада
xsd:integer
1560959
xsd:integer
1112023118
rdf:langString
right
rdf:langString
The artistic freedom spirit of Aggadah and the legal divine judgment rulings of Halakhah on the Knesset Menorah
rdf:langString
Aaron22.jpg
rdf:langString
Midrash22.jpg
xsd:integer
141
150
rdf:langString
L'aggadà o aggadah (arameu אגדה: 'contes'; plural Aggadot o pels asquenazites, en jiddisch, aggados) designa la interpretació homilètica i no legalista dels texts de la literatura rabínica clàssica. En general l'Aggadà és el compendi dels sermons dels rabins que incorpora el folklore, les anècdotes històriques, les exhortacions morals i consells pràctics de diversos camps, des dels negocis a la medicina.
rdf:langString
Agada (hebrejsky אַגָּדָה) nebo též hagada (הַגָּדָה), doslova „legenda“, je označení pro ty pasáže židovských biblických komentářů, které nemají právní charakter. Tyto pasáže jsou nedílnou součástí jak Talmudu, tak nejrůznějších midrašů, a mohou obsahovat nejen příběhy, legendy, životopisy či anekdoty, ale i poznatky z oblasti lékařství, filosofie, teologie a jiných oborů. Hagada, na rozdíl od halachy, není a nikdy nebyla v rámci judaismu považována za závaznou věroučnou záležitost.Jedná se spíše o prostředek, jak rozvinout u posluchačů nebo čtenářů představivost.
rdf:langString
الآقداة في التلمود وأدبه التفسيري يوجد مصطلح يسمى الآقداة «قصص الإسرائيليات» والذي يتضمن مواضيع كثيرة، بدءاً من القصص العامة وقصص المدح والكمال، وتفسيرات «المقرا»، وانتقاء الكلمات والحكمة والأخلاق، ومضمون الآقداة هو في الحكمة «الأمورية» مثل: الحكمة العظيمة والحكم التي نستفيد منها وما إلى ذلك. كما أن الجزء الأساسي يضاف في بعض الأحيان داخل أقوال شريعة التلمود.أغلب قصص الأسرائيليات في التلمود جمعت في كتاب «عين يعقوب» وقد اختيرت القصص من مجموعة بواسطة «» و «» في كتب الأسطورة. (1911-1908) نظراً للتنوع والحرية المرتبطة بالآقداة، كانت الآقداة تستحق أن تكون في مقام المنطق الأدبي الجيد بين الحكماء. لذلك، أجيال كثيرة بدأت في التعامل مع الآقداة، «حتى تصبح للعالم بشكل كامل وتكون مستقلة،» عالم رائع ومميز «، مع مؤلفية ومع جماليته. وإنتاج مثل هذا العمل - لا يمكن أن يكون فيه الكثير من التخليد والعمومية». (من خلال مقدمة كتاب الآقداة) الذي استخدم فيه الأدب والنحو وأيضاً الرجل بسبب وظائف الآقداة لجذب القلب مع أقوال التوراة والأخلاق.مفهوم الأسطورة وبنية المصدر: الأسطورة في الاستخدام العام لـ «آقداة الحكماء»: هي كل الموارد في الكتب الأدبية «الخزال» ولا يوجد فيها شريعة عملية مثل: أنماط الأخلاق، أقوال الفكر والحكمة والقصص المتممة. ولكن في أقوال الخزال «مصطلح الآقداة» يشير إلى نوع محدد جداً وهو البحث في أجزاء «المقرا».ومن بين هذه الأمثلة على هذه اللغة عند الحكماء وفي التلمود عدد من سكان الإسكندرية سألوا الحاخام «يشوع بن حنياه» عدة أسأله ومن بينها ثلاثة أقوال هن الآقداة وثلاث عن طرق الوصول لإسرائيل «في تفاصيل الآقداة» فأشار التلمود إلى ثلاثة مواضيع في أجزاء «المكرا»، في حين أن كلمات «طرق إسرائيل» هي نوع فريد وغير موجودة في الآقداة في حين القول أن (التلمود البابلي، «سنهدرين») وفقاً لخطبة الحاخام مائير يقضي (بالترجمة للعبرية) ثلث الشريعة وثلث الأسطورة وثلث الكمال. وأضاف في خطبة الحاخام «حيث كانت الآقداة» عن أي جزء تحدث؟ طائفة من النساء والرجال والأطفال. مفهوم «السؤال» حيث كانت الأقداة؟ عن أي جزء تحدث؟. أيضاً عن الآقداة لعيد الفصح تسمى كذلك لان مركزها حسب المكرا يصف سفر الخروج من مصر والآقداة المتشعبة تتطلب تفسيرات لذلك.
rdf:langString
Η Αγαδά ((εβρ. אַגָּדָה = ʾAggāḏā ή הַגָּדָה = Haggāḏā), που δεν πρέπει να συγχέεται με το του Πάσχα, είναι ως σύνολο οι μη νομικού περιεχομένου ερμηνείες στην κλασική του Ιουδαϊσμού. Γενικώς η Αγαδά ενσωματώνει λαϊκές παραδοσιακές αφηγήσεις, ιστορικά ανέκδοτα, ηθικές προτροπές και πρακτικές συμβουλές σε διάφορα ζητήματα, από την επαγγελματική ζωή μέχρι την ιατρική.
rdf:langString
Aggada (aramäisch אגדה; deutsch „Verkündung“, „Erzählung“, „Sage“, eigentlich: „Ansammlung“) bezeichnet im Unterschied zur Halacha die nichtgesetzlichen Inhalte der antiken rabbinischen Literatur, die – meistens im Anschluss an biblische Texte und Stoffe – das religiöse Denken widerspiegeln und illustrieren, jedoch nicht als verbindliche Lehre gewertet werden. Die meisten Elemente der Aggada sind über 2000 Jahre alt.
rdf:langString
Aggadah (Hebrew: אַגָּדָה ʾAggāḏā or הַגָּדָה Haggāḏā; Jewish Babylonian Aramaic: אַגָּדְתָא ʾAggāḏəṯāʾ; "tales, fairytale, lore") is the non-legalistic exegesis which appears in the classical rabbinic literature of Judaism, particularly the Talmud and Midrash. In general, Aggadah is a compendium of rabbinic texts that incorporates folklore, historical anecdotes, moral exhortations, and practical advice in various spheres, from business to medicine.
rdf:langString
La Agadá (en hebreo: אַגָּדָה) se refiere a los textos exegéticos no legalistas presentes en la literatura rabínica clásica del judaísmo, particularmente registrada en el Talmud y los Midrashim. En general, la Agadá es un compendio de los textos rabínicos que incorpora el folklore, las anécdotas históricas, las exhortaciones morales y los consejos prácticos en diversas esferas que van desde los negocios hasta la medicina. La Agadá y las tradiciones rabínicas ofrecen un marco para la interpretación de la ley escrita. En este contexto, la opinión generalizada de la literatura rabínica es que la Agadá es un medio para la transmisión de las enseñanzas religiosas fundamentales. La Agadá se refiere también al conjunto de los textos y las leyendas talmúdicas que no forman parte necesariamente de la Halajá o ley judía.
rdf:langString
Aggada (hebreeraz: אַגָּדָה) judaismoaren literatura errabiniko klasikoan agertzen diren testu ez-legalista exegetikoek osatzen dute, bereziki Talmuden eta izenekoetan erregistratua. Aggada, oro har, folklorea, pasadizo historikoak, exortazio moralak eta hainbat alorretako aholku praktikoak (negozioetatik hasi eta medikuntzaraino) biltzen dituen testu errabinikoen bilduma da. Aggadak eta tradizio errabinikoek lege idatzia interpretatzeko esparru bat eskaintzen dute. Testuinguru horretan, literatura errabinikoaren iritzi orokorra da Aggada oinarrizko irakaskuntza erlijiosoak transmititzeko bitarteko bat dela. Aggadak Halakha edo lege judua nahitaez osatzen ez duten testu eta kondaira talmudikoak ere aipatzen ditu.
rdf:langString
Aggadah ( אַגָּדָה: "kisah"; pl. aggadot atau (Ashkenazi) aggados; yang juga dikenal sebagai aggad atau aggadh atau agâdâ) merujuk kepada teks-teks eksegetikal non-legalistik dalam sastra rabbinik Yudaisme, yang sebagian besar tercatat dalam Talmud dan Midrash. Pada umumnya, Aggadah adalah sebuah wadah teks-teks rabbinik yang memasukkan cerita rakyat, anekdot sejarah, pesan moral, dan nasihat praktik dalam berbagai bidang, dari bisnis ke kedokteran.
rdf:langString
L’Aggada (judéo-araméen : אגדה, « récitation ») ou Aggadata désigne les enseignements non législatifs de la tradition juive ainsi que le corpus de ces enseignements pris dans son entièreté. Ce corpus de la littérature rabbinique recouvre un ensemble hétéroclite de récits, mythes, homélies, anecdotes historiques, exhortations morales ou encore conseils pratiques dans différents domaines. Il est principalement recueilli dans le Talmud et dans diverses compilations de Midrash Aggada, dont l'une des plus connues est le Midrash Rabba, ainsi que dans des genres non rabbiniques comme la littérature apocalyptique et judéo- hellénistique. La fonction première de l’aggada, forme d'exégèse scripturaire visant à tirer de la Bible des enseignements non législatifs, laisse progressivement la place à celle de capter l'attention de l'auditoire afin de rendre l'enseignement législatif plus intéressant et vivant ; elle peut d'autres fois viser à l'édifier. Outre son rôle primordial dans la formation du folklore juif, l’Aggada devient, du fait de son étendue et de sa relative licence narrative, le terreau de la créativité juive dans ses diverses formes littéraires, de la philosophie à la Kabbale et à la poésie liturgique.
rdf:langString
Haggadah o Aggadah (in ebraico הגדה, aramaico: אַגָּדָה – plur. [h]aggadot o [pron. aschenazita] aggados; usato anche aggad o aggadh – lett. racconto) è una forma di narrazione usata nel Talmud e in alcune parti della liturgia ebraica e Midrash. Il termine fa riferimento ai testi omiletici e non-legalistici di esegesi nella letteratura rabbinica classica. In generale, l'Haggadah è un compendio di omelie rabbiniche che incorporano il folclore, gli aneddoti storici, le esortazioni morali, e i consigli pratici in vari campi, dagli affari alla medicina. Di particolare rilevanza la Haggadah di Pesach che costituisce la liturgia associata al Seder di Pesach, e che è una descrizione dell'esodo del popolo ebraico dall'Egitto dei Faraoni (circa 1500 a.C.).
rdf:langString
Agada (Aramees אגדה: letterlijk overlevering, vertelling ofwel traditionele kennis; meervoud agadot of (Asjkenazisch) agados) verwijst naar de homiletische en niet-legalistische exegetische teksten in klassiek rabbinale literatuur, zoals die veel in de Talmoed maar met name in de midrasjiem zijn opgetekend. In het algemeen handelen de agadot niet strikt over de interpretatie van de wetten maar bevatten ze een verzameling van folklore-elementen, met morele bespiegelingen, historische anekdotes alsmede zakelijk en medisch advies. Hierbij wordt onder andere gebruikgemaakt van allegorieën, parabels en legenden waarin onder meer wordt verwezen naar mythische wezens en buitengewone historische gebeurtenissen. De agada is onderdeel van de mondelinge leer (תורה שבעל פה), de gezaghebbende rabbinale traditie die een uitleg geeft op de schriftelijke leer (תורה שבכתב) oftewel de Tenach. De agada vormt in dit verband een overlevering van basisprincipes van het jodendom, waarbij de nadruk wordt gelegd op het leren dan wel een uitleg op een pasoek (regel) uit de Tenach. Veel van deze overleveringen bevatten volgens de rabbijnse traditie behalve de letterlijke betekenis ook een verborgen mystieke betekenis. In het algemeen als een letterlijke interpretatie zich niet verenigt met de ratio dient deze verborgen betekenis geduid te worden.
* In de Babylonische Talmoed worden de agadot gepresenteerd middels Een Jaäkov, een compilatie van agadot voorzien van commentaar.
* Sefer Ha-Aggada (Het boek van de vertellingen) is een bijvoorbeeld een klassieke compilatie van agadot uit zowel de Babylonische als de Jeruzalemse Talmoed alsmede de midrasjiem. Dit werk werd uitgegeven door Chajiem Nachman Bialik en in 1908. Zij vertaalden de oude Aramese agadot in het Hebreeuws. In 1992 verscheen de uitgave in het Engels als The Book of Legends, van William G. Braude.
rdf:langString
Hagada, haggada (hebr. הגדה haggadà) – opowiadanie wchodzące w skład rabinicznej egzegezy Biblii i Talmudu, rodzaj midraszu. Hagady są opowiadaniami zbudowanymi na podstawie historii biblijnych zawierającymi komentarze i szczegóły uzupełniające fabułę. Ponieważ w judaizmie zabronione jest portretowanie ludzi, to hagady pełnią rolę ilustracyjną – opisywano między innymi urodę i cnoty żon patriarchów. W hagadach dotyczących potopu znajdują się opisy zachowania Noego, który miał wzywać do nawrócenia, oraz komentarze, że długi czas budowania arki był szansą na to nawrócenie. W przeciwieństwie do halachy nie wyjaśnia reguł postępowania. Najbardziej znaną hagadą jest , czyli opowiadanie ułożone na pamiątkę wyjścia ludu izraelskiego z Egiptu. Utwór ten składa się z fragmentów biblijnych, komentarzy i modlitw. Spisana została między II a IV wiekiem n.e. Czytana jest w jesziwie oraz podczas obrzędów ślubnych i pogrzebowych. Opowieść o wyjściu Żydów z Egiptu czyta się podczas wieczerzy sederowej w święto Pesach. Hagada na święto Pesach opowiada i przypomina o Wyjściu Izraelitów z Egiptu i plagach, jakie spadły na Egipcjan. Opisuje powinności mieszkańców żydowskiego domu w dniu święta, wymienia obowiązkowe potrawy na sederowym stole oraz symboliczne znaczenie każdej z nich. Hagada podaje niezbędne do uczczenia święta modlitwy, ale także teksty wierszyków i wyliczanek dla dzieci. Hagada na święto Pesach jest żydowską książką mającą najwięcej wydań w historii (ponad 3500). W Polsce, po II wojnie światowej, opublikowane zostały jej trzy edycje: reprint wiedeńskiego wydania Hagady z roku 1927 (1991), Hagada na Pesach i Pieśń nad Pieśniami z obszernymi komentarzami pod redakcją Sachy Pecarica (2002) i Hagada na Pesach Stowarzyszenia 614. Przykazania (2007).
rdf:langString
Аггада, также Агада, Хагада, Хаггада; (др.-евр. אגדה, др.-евр. הגדה «повествование») — большая область иудейской литературы Устного Закона (Талмуда) и более поздних Мидрашей, не относящаяся к законодательной части, именуемой Галахой. В то время как Галаха представляет совокупность правовых норм и предписаний ритуального характера, Аггада содержит в себе, главным образом, поучения и афоризмы религиозно-этического характера, исторические предания и легенды. В то время как Галаха нормировала жизнь, Аггада воспитывала народ в духе этих норм. Аггада в талмудической литературе не выделяется структурно, но излагается вперемежку с Галахой и в связи с нею. По определению Авигдора Шинана, к Аггаде относится всё, что не является Галахой: в неё могут входить сюжеты, связанные с персонажами Писания и проясняющие их поведение, исторические рассказы, предания о мудрецах, герменевтические штудии, философские притчи, анекдоты, байки, назидания и т. д. Агадист — автор агадического текста, позже — изучающий Агаду; в отличие от галахиста, делающего то же самое с Галахой.
rdf:langString
Ággadá ou Agadá (do : אגדא; romaniz.: ʾaggādhʾa e hebraico: הגדה; romaniz.: āggadhā, significando, literalmente, "conto, folclore, sermão"; pl. ággadot. Pronúncia asquenazi, aggados) refere-se aos textos exegéticos não-legalísticos na literatura rabínica clássica do judaísmo, particularmente como registrados no Talmude e no Midrash. Em geral, a Agadá é um compêndio de textos rabínicos que incorpora folclore, anedotas históricas, exortações morais e conselhos práticos em várias esferas, desde os negócios até a medicina. Em termos de etimologia, o cognato em hebraico: הַגָּדָה, significa "contar", enquanto a aramaica אגד (assim como נגד, da qual אגדה pode surgir) tem a implicação dupla de "expandir"/"extrair" e "encadernar"/"desenhar". Correspondentemente, a Agadá pode ser vista como aqueles ensinamentos que comunicam tradições rabínicas ao leitor, expandindo simultaneamente sua compreensão do texto, enquanto fortalecem sua experiência religiosa e conexão espiritual. A raiz também tem o significado "fluxo", e aqui se relaciona com a transmissão de ideias. Todos os principais elementos da crença judaica ulterior se encontra no Agadá, apresentados na forma fluída de estórias, que permitiriam aos judeus, em muitos ambientes culturais diferentes, memorizarem os ensinamentos antigos de maneira significativa.
rdf:langString
Агада — притчі, легенди, сентенції, проповіді, поетичні гімни, присвячені народу Ізраїля та його Святій Землі, філософсько-теологічні міркування, що є частиною Усного Закону, але не мають характеру релігійно-юридичної регламентації.
xsd:nonNegativeInteger
20020
