Aeternitas
http://dbpedia.org/resource/Aeternitas an entity of type: MythologicalFigure
Dans la religion romaine antique, Éternité (Aeternitas, Aeternitatis en latin) était la personnification divine de l'éternité. Elle était en particulier associée au culte impérial en tant que l'une des vertus de l'empereur divinisé (divus). Le maintien dans la religion de divinités abstraites comme Éternité était caractéristique du culte officiel romain depuis le temps des Julio-Claudiens jusqu'aux Sévères.
rdf:langString
Етернітас (лат. Aeternitas — вічність) — римська богиня, уособлення вічності. Близька за характеристиками грецькому Еону, проте на відміну від нього пов'язана з тривалістю політичного панування. Через це зображалася на монетах Римської імперії. За міфологією Етернітас — донька Юпітера.
rdf:langString
إيترنيتاس (بالإنجليزية: Aeternitas) في الديانة الرومانية القديمة كانت التجسيد الإلهي للأبدية. كانت مرتبطة بشكل خاص بالعبادة الإمبراطورية كفضيلة للإمبراطور المؤله. وكان الالتزام الديني بالآلهة المجردة مثل إيترنيتاس سمة من سمات العبادة الرومانية الرسمية من وقت إلى سيفرانس التشخيص الروماني للأبدية. يرمز إليه بدودة أو أفعى تقضم ذيلها تشبه الأوروبوروس، وعن طريق طائر الفينيق تنهض من رماده.
rdf:langString
Aeternitas je římská personifikace věčnosti. Kult této bohyně a dalších personifikovaných abstrakcí byl typický pro císařský kult, představovala jednu ze ctností zbožštěného císaře. V některých případech je zmiňována jako Aeternitas Imperii „věčnost římské vlády“, pod tímto jménem jí obětovali Arvalští bratří během díkuvzdání za že Nero přežil pokus o atentát. Na mincích z doby Vespasiána drží Aeternitas v každé ruce hlavu reprezentují Sola a Lunu, a Titových drží roh hojnosti, opírá se o žezlo a jednou nohou stojí na glóbu - tato ikonografie jí spojuje s koncepty , hojnosti a vlády nad světem. Od 2. století do poloviny 3. století byla vyobrazována s glóbem, nebeskými tělesy a fénixem - symbolem . Martianus Capella, ve svém díle Satira de nuptiis Philologiae et Mercurii, označuje Aeternita
rdf:langString
Die römische Göttin Aeternitas (lateinisch = Ewigkeit) ist eine Personifikation der Ewigkeit.Im Unterschied zur griechischen Gottheit Aion (αιον), die eher die Ewigkeit als philosophisches Konzept personifiziert, versinnbildlicht Aeternitas die Dauerhaftigkeit politischer Herrschaft. Seit Vespasian ist auch ein Kult der Aeternitas imperii, der ewigen Dauer römischer Herrschaft, bezeugt. Man konnte sich auch auf die Aeternitas Augusti, die Dauer der Herrschaft des Kaisers, berufen, so Plinius der Jüngere, der sich auf die aeternitas und salus des Trajan beruft.
rdf:langString
In ancient Roman religion, Aeternitas was the divine personification of eternity. She was particularly associated with Imperial cult as a virtue of the deified emperor (divus). The religious maintenance of abstract deities such as Aeternitas was characteristic of official Roman cult from the time of the Julio-Claudians to the Severans. Like the more familiar anthropomorphic deities, Aeternitas and other abstractions were cultivated with sacrifices and temples, both in Rome and in the provinces. The temple of Aeternitas Augusta at Tarraco in Roman Spain was pictured on a coin.
rdf:langString
Aeternitas was in de Romeinse mythologie de verpersoonlijking van de eeuwigheid. In naam en voorstelling is Aeternitas analoog aan de Griekse god Eon (Aiōn, 'tijd/eeuwigheid'). Sinds de tijd van keizer Augustus kwam ze vaak voor op Romeinse munten. Dit had tot doel het eeuwige bestaan van het Romeins imperium te benadrukken of om de eeuwige herinnering aan de goddelijke keizer te benadrukken. Op sommige munten werd Aeternitas niet zelf afgebeeld maar wel Fortuna of Providentia, met eronder de woorden AETERNITAS AVG.
rdf:langString
Aeternitas (łac. aeternĭtās – wieczność, wieczny byt, nieskończoność) – rzymskie uosobienie wieczności, trwania (trwałości), nieśmiertelności. Na monetach cesarstwa pojawia się dopiero w okresie panowania Flawiuszów (od Wespazjana) i występuje aż do początku rządów Dioklecjana, zanikając całkowicie w okresie tetrarchii. Na ich rewersach przedstawiana w bardzo różnorodnej postaci i z rozmaitymi atrybutami. Początkowo zwykle jako stojąca (rzadziej siedząca) postać kobieca z długim berłem i rogiem obfitości, trzymająca pochodnię lub glob i ster albo feniksa, a także symbole słońca (Sol) i księżyca (Luna). Wyjątkowo widnieje na denarach Julii Domny z popiersiami jej synów, i Septymiusza Sewera (księżyc z gwiazdami). Na monetach Filipa I i jego syna symbolizuje ją słoń jako zwierzę długowieczne
rdf:langString
Этернитас (лат. Aeternitas) — римская богиня, олицетворение вечности. Аналогична греческому Эону. Часто встречается на римских монетах в виде стоящей или сидящей женщины с различными атрибутами, символизирующими вечность, бесконечность, бессмертие, непрерывность времени: небосводом в виде шара и небесными телами (солнце, луна, звёзды); знаками величия и власти (жезл); львом или слоном как долговечным животным; фениксом, возрождающимся из пепла; змеёй, кусающей свой хвост (уроборос); чашей, факелом и т. д. На монетах сопровождается надписями AETERNITAS, AETERNITAS AUGUSTI, AETERNITAS IMPERII, AETERNITAS POPULI ROMANI. Символизирует вечную власть Римской империи, а также вечную память покойных и обожествлённых членов императорского семейства.
rdf:langString
rdf:langString
Aeternitas
rdf:langString
إيترنيتاس (ميثولوجيا)
rdf:langString
Aeternitas
rdf:langString
Aeternitas
rdf:langString
Éternité (mythologie)
rdf:langString
Aeternitas (mythologie)
rdf:langString
Aeternitas
rdf:langString
Eternidade (mitologia)
rdf:langString
Этернитас
rdf:langString
Етернітас
xsd:integer
84984
xsd:integer
1103459291
rdf:langString
Aeternitas je římská personifikace věčnosti. Kult této bohyně a dalších personifikovaných abstrakcí byl typický pro císařský kult, představovala jednu ze ctností zbožštěného císaře. V některých případech je zmiňována jako Aeternitas Imperii „věčnost římské vlády“, pod tímto jménem jí obětovali Arvalští bratří během díkuvzdání za že Nero přežil pokus o atentát. Na mincích z doby Vespasiána drží Aeternitas v každé ruce hlavu reprezentují Sola a Lunu, a Titových drží roh hojnosti, opírá se o žezlo a jednou nohou stojí na glóbu - tato ikonografie jí spojuje s koncepty , hojnosti a vlády nad světem. Od 2. století do poloviny 3. století byla vyobrazována s glóbem, nebeskými tělesy a fénixem - symbolem . Martianus Capella, ve svém díle Satira de nuptiis Philologiae et Mercurii, označuje Aeternitas za jednu nejvíce ctěných Jupiterových dcer a zmiňuje její kruhový diadém. Aeternitas byla srolovávaná s helénistickým božstvem jménem , spojovaným s časem, firmamentem a zvěrokruhem.
rdf:langString
إيترنيتاس (بالإنجليزية: Aeternitas) في الديانة الرومانية القديمة كانت التجسيد الإلهي للأبدية. كانت مرتبطة بشكل خاص بالعبادة الإمبراطورية كفضيلة للإمبراطور المؤله. وكان الالتزام الديني بالآلهة المجردة مثل إيترنيتاس سمة من سمات العبادة الرومانية الرسمية من وقت إلى سيفرانس التشخيص الروماني للأبدية. يرمز إليه بدودة أو أفعى تقضم ذيلها تشبه الأوروبوروس، وعن طريق طائر الفينيق تنهض من رماده. اتخذت كشعار للامبراطورية الرومانية (الخلود للحكم الروماني (باللاتينية: Aeternitas Imperii))، وطبع اسمها على عملات معدنية في عام (80-81 م). تشمل الأيقونات الخاصة بإيترنيتاس من القرن الثاني إلى منتصف القرن الثالث، الكرة الأرضية، الأجرام السماوية (النجوم، أو الشمس والقمر)، والفينيق، رمز الزمن الدوري. يقول مارتيانوس كابيلا أن إيترنيتاس هي من بين بنات كوكب المشتري الأكثر كرمًا. ويذكر إكليلها، الذي يمثل شكله الدائري الأبدية. المكافئ الذكوري لـإيترنيتاس هو إيون، إله الوقت غير المحدود، والأجرام السماوية، والبروج.
rdf:langString
In ancient Roman religion, Aeternitas was the divine personification of eternity. She was particularly associated with Imperial cult as a virtue of the deified emperor (divus). The religious maintenance of abstract deities such as Aeternitas was characteristic of official Roman cult from the time of the Julio-Claudians to the Severans. Like the more familiar anthropomorphic deities, Aeternitas and other abstractions were cultivated with sacrifices and temples, both in Rome and in the provinces. The temple of Aeternitas Augusta at Tarraco in Roman Spain was pictured on a coin. The divinity sometimes appears as Aeternitas Imperii (the "Eternity of Roman rule"), where the Latin word imperium ("command, power") points toward the meaning "empire," the English word derived from it. Aeternitas Imperii was among the deities who received sacrifices from the Arval Brethren in a thanksgiving when Nero survived conspiracy and attempted assassination. New bronze coinage was issued at this time, on which various virtues were represented. Aeternitas was among the many virtues depicted on coinage issued under Vespasian, Titus, Trajan, Hadrian, Antoninus Pius, and Septimius Severus. The coins issued 75–79 AD under Vespasian show Aeternitas holding a head in each hand representing Sol and Luna. On the coins of Titus (80–81 AD), Aeternitas holds a cornucopia, leans on a scepter, and has one foot placed on a globe, imagery that links the concepts of eternity, prosperity, and world dominion. From the 2nd to the mid-3rd century, the iconography of Aeternitas includes the globe, celestial bodies (stars, or sun and moon), and the phoenix, a symbol of cyclical time, since the phoenix was reborn in flames every 500 years. Aeternitas sometimes holds the globe on which the phoenix perches. In The Marriage of Philology and Mercury, Martianus Capella says that Aeternitas is among the more honored of Jupiter's daughters. He mentions her diadem, the circular shape of which represents eternity. The male equivalent of Aeternitas is Aion, the god of unbound time, the celestial spheres, and the Zodiac.
rdf:langString
Die römische Göttin Aeternitas (lateinisch = Ewigkeit) ist eine Personifikation der Ewigkeit.Im Unterschied zur griechischen Gottheit Aion (αιον), die eher die Ewigkeit als philosophisches Konzept personifiziert, versinnbildlicht Aeternitas die Dauerhaftigkeit politischer Herrschaft. Seit der Kaiserzeit des Augustus wurde sie häufig auf römischen Münzen abgebildet. Sie wurde oft sitzend, stehend oder auf einem von Löwen oder Elefanten gezogenen Wagen fahrend dargestellt. Ihre Attribute sind der Uroboros, die sich in den Schwanz beißende Schlange, der Phönix, die Himmelskugel, sowie Sonne, Mond und Sterne. Seit Vespasian ist auch ein Kult der Aeternitas imperii, der ewigen Dauer römischer Herrschaft, bezeugt. Man konnte sich auch auf die Aeternitas Augusti, die Dauer der Herrschaft des Kaisers, berufen, so Plinius der Jüngere, der sich auf die aeternitas und salus des Trajan beruft. In der Mythologie wird sie zur Tochter des Jupiter.
rdf:langString
Dans la religion romaine antique, Éternité (Aeternitas, Aeternitatis en latin) était la personnification divine de l'éternité. Elle était en particulier associée au culte impérial en tant que l'une des vertus de l'empereur divinisé (divus). Le maintien dans la religion de divinités abstraites comme Éternité était caractéristique du culte officiel romain depuis le temps des Julio-Claudiens jusqu'aux Sévères.
rdf:langString
Этернитас (лат. Aeternitas) — римская богиня, олицетворение вечности. Аналогична греческому Эону. Часто встречается на римских монетах в виде стоящей или сидящей женщины с различными атрибутами, символизирующими вечность, бесконечность, бессмертие, непрерывность времени: небосводом в виде шара и небесными телами (солнце, луна, звёзды); знаками величия и власти (жезл); львом или слоном как долговечным животным; фениксом, возрождающимся из пепла; змеёй, кусающей свой хвост (уроборос); чашей, факелом и т. д. На монетах сопровождается надписями AETERNITAS, AETERNITAS AUGUSTI, AETERNITAS IMPERII, AETERNITAS POPULI ROMANI. Символизирует вечную власть Римской империи, а также вечную память покойных и обожествлённых членов императорского семейства. Кроме того, этернитас — термин латинской и средневековой философии, обладание всей полнотой бытия без начала и конца. «Наше „теперь“ как бы бежит и тем самым создает время и беспрестанность (sempiternitas), а божественное „теперь“ — постоянное, неподвижное, устойчивое — создает вечность (aeternitas)». «Вечность мира, согласно средневековым представлениям, есть не этернитас, а семпитернитас (этернитас присуща только Богу), то есть представляет собой беспредельную длительность». В честь Этернитас назван астероид 446 Этернитас.
rdf:langString
Aeternitas (łac. aeternĭtās – wieczność, wieczny byt, nieskończoność) – rzymskie uosobienie wieczności, trwania (trwałości), nieśmiertelności. Na monetach cesarstwa pojawia się dopiero w okresie panowania Flawiuszów (od Wespazjana) i występuje aż do początku rządów Dioklecjana, zanikając całkowicie w okresie tetrarchii. Na ich rewersach przedstawiana w bardzo różnorodnej postaci i z rozmaitymi atrybutami. Początkowo zwykle jako stojąca (rzadziej siedząca) postać kobieca z długim berłem i rogiem obfitości, trzymająca pochodnię lub glob i ster albo feniksa, a także symbole słońca (Sol) i księżyca (Luna). Wyjątkowo widnieje na denarach Julii Domny z popiersiami jej synów, i Septymiusza Sewera (księżyc z gwiazdami). Na monetach Filipa I i jego syna symbolizuje ją słoń jako zwierzę długowieczne; w drugiej połowie III wieku – postać Sola z globem. W propagandzie imperium stanowiła przede wszystkim symbol trwałości i ciągłości władzy, a także zdolności jej odradzania się (feniks), zwłaszcza po narodzinach cesarskiego potomstwa. Na monetach bitych w imieniu cesarzowych oznaczała również upamiętnienie zmarłej małżonki. Wyobrażana najczęściej z legendami (inskrypcjami) Aeternitas i Aeternitas Augusti/Augustae; rzadko Aeternit[as] Imper[ii] (na monetach Filipa Młodszego i Karusa), wyjątek stanowi Aeternitas Populi Romani za Wespazjana.
rdf:langString
Aeternitas was in de Romeinse mythologie de verpersoonlijking van de eeuwigheid. In naam en voorstelling is Aeternitas analoog aan de Griekse god Eon (Aiōn, 'tijd/eeuwigheid'). Sinds de tijd van keizer Augustus kwam ze vaak voor op Romeinse munten. Dit had tot doel het eeuwige bestaan van het Romeins imperium te benadrukken of om de eeuwige herinnering aan de goddelijke keizer te benadrukken. Aeternitas werd vaak zittend of staand voorgesteld op een rijtuig getrokken door een leeuw of een olifant. Ze werd ook voorgesteld als een hemelbol, een slang die bijt in zijn staart (een ouroboros) of een feniks. Ze werd ook voorgesteld met de zon in de ene hand en de maan in de andere hand (zoals op een denarius van Trajanus uit 111 na Chr.). Hiermee wilde men aantonen dat ze heerseres was over dag en nacht en dus over het hele tijdsverloop, en aldus over de eeuwigheid. Op sommige munten werd Aeternitas niet zelf afgebeeld maar wel Fortuna of Providentia, met eronder de woorden AETERNITAS AVG.
rdf:langString
Етернітас (лат. Aeternitas — вічність) — римська богиня, уособлення вічності. Близька за характеристиками грецькому Еону, проте на відміну від нього пов'язана з тривалістю політичного панування. Через це зображалася на монетах Римської імперії. За міфологією Етернітас — донька Юпітера.
xsd:nonNegativeInteger
4446
