Adoptionism
http://dbpedia.org/resource/Adoptionism an entity of type: Thing
L'adopcionisme fou un corrent sorgit entre els cristians de la península d'Hispània al segle viii dC, en els dominis de l'Emirat de Qurtuba. També fou conegut com a heretgia feliciana, nom derivat d'un dels màxims impulsors: el bisbe Fèlix d'Urgell.
rdf:langString
Der Adoptianismus bezeichnet eine christologische Lehre, nach der Jesus Christus nicht wesenhaft Gott, sondern nur ein zum Gottessohn adoptierter Mensch gewesen sei.
rdf:langString
Adoptionism, also called dynamic monarchianism, is an early Christian nontrinitarian theological doctrine, which holds that Jesus was adopted as the Son of God at his baptism, his resurrection, or his ascension.
rdf:langString
Adopzionismoa edo adopzianismoa kristau doktrina bat da, zeinaren arabera Jesus gizaki bat zen, bere adopzioagatik- bataioan, piztueran edo igokundean- jainkozko kategoriara goratua.
rdf:langString
El adopcionismo es la doctrina según la cual Jesús era un ser humano, elevado a categoría divina por designio de Dios por su adopción, o bien al ser concebido, o en algún momento a lo largo de su vida, o tras su muerte.
rdf:langString
L'adoptianisme est une doctrine religieuse selon laquelle Jésus ne serait devenu le fils de Dieu que par adoption à la suite de son baptême dans le Jourdain par Jean-Baptiste. Elle a une conception humanisante de Jésus, à l'opposé de la conception divinisante du docétisme.
rdf:langString
Adopsionisme (bahasa Inggris: Adoptionism) adalah paham yang menganggap bahwa Yesus Kristus adalah manusia biasa yang diadopsi menjadi Anak Allah. Ajaran ini muncul dari kelompok Kristen Ebionit. Kemudian ajaran ini dikembangkan oleh golongan Monarkisme Dinamis pada abad ke-2 dan abad ke-3. Oleh karena itu, nama lain dari gerakan ini adalah Monarkisme Dinamis Pada abad ke-8, ajaran ini muncul lagi di Spanyol. Orang yang membangkitkan ajaran ini kembali adalah Elipandus (uskup Toledo) dan Felix (uskup Urgel). Ajaran ini dinyatakan sebagai ajaran sesat pada akhir abad ke-2 dan secara resmi ditolak dalam Konsili Nicea I.
rdf:langString
養子説, 養子的キリスト論（ようしてきキリストろん、Adoptionism）は、モナルキア主義（一位神論）の一つで、イエスが洗礼者ヨハネによる洗礼、復活、もしくは昇天の際に神の力を受けて神の子になった(adopted)とする論。養子説･養子論ともいう。
rdf:langString
L'adozionismo è la dottrina cristologica che fa di Gesù una creatura speciale, chiamata da Dio a una missione particolare, ma che resta su un piano inferiore rispetto al Creatore. Viene adottato dal Padre al momento del suo battesimo al fiume Giordano, momento in cui viene elevato al rango di Figlio di Dio, acquisendo così la natura divina. Tale dottrina compromette la fede trinitaria professata fin dall'antichità dai cristiani. Il suo principale sostenitore fu Paolo di Samosata, vescovo di Antiochia di Siria dal 260 al 272.
rdf:langString
양자설, 양자적 그리스도론, 역동적 군주신론(養子的 -論, 易動的君主信論, Adoptionism)은 단일신론의 하나로, 예수가 세례자 요한에 의한 세례, 부활 또는 승천 시에 신의 힘을 받아 신의 자녀가 되었다(입양)는 논리이다.양자론이라고도 한다. 살라미스의 에피파니오스에 따르면, 예수가 양자로 선택된 것은 그리스도에 의한 하나님의 뜻에 무고한(sinless) 헌신 때문이다[2]. 세력론(뒤나미스)적 단일신론주의이며, 그리스도 상인론(그리스도인간설)도 이에 포함된다[1]. 기독교의 정통 교의(아버지·아들·성령은 삼위일체라고 한다)에 반하여 이단으로 간주된다. 그리스도의 신성을 강조하는 양태론(modalism·사벨리우스주의)도 단일신론주의의 하나지만 양자론과는 정반대의 입장에 선다.
rdf:langString
O Adocionismo, algumas vezes chamado de monarquianismo dinâmico, é uma visão teológica não trinitária do cristianismo primitivo, que professa que Jesus nasceu humano, tornando-se posteriormente divino por ocasião do seu batismo, ponto em que foi adotado como filho de Deus.
rdf:langString
Адопціоні́зм (від лат. adoptio, «усиновлення»; англ. adoptionism) — у христології теорія, згідно з якою Ісус Христос як людина був не справжнім, а усиновленим Сином Божим. В традиційному християнстві (католицизмі і православ'ї), а також більшості протестантських спільнот вважається єрессю. Одна з форм монархіанства. Суперечила постановам Халекдонського собору. Відома з ІІ століття. Набула поширення у VIII столітті в окупованій мусульманами Іспанії, завдяки діяльності толедського єпископа та уржельського єпископа . Повторно розвинута в XII столітті у творах П'єра Абеляра, отримавши назву нео-адопціонізму (англ. Neo-Adoptionism). Розглядалася деякими теологами після XIV століття — Дунсом Скотом (1300), (1320), (1604), Франсіско Суаресом (1617).
rdf:langString
嗣子說（英語：Adoptionism），又譯嗣子論、義子說、義子論、養子說、養子論、養嗣主義、收養主義，基督教術語，早期教會中對於耶穌神性的一種見解。這派認為，耶穌完全是一個人類，並不是神。他們以「收養」來比喻耶穌與上帝耶和華之間的關係。 伊便尼派認為，在耶穌接受施洗者約翰的洗禮時，上帝因耶穌具備公義的精神與無私的奉獻，才選擇耶穌擔任他的先知與義子。由拜占庭的狄奧多圖斯發展出的觀點，認為耶穌原本為普通人類，復活之後才擁有神性，因此也被稱為動態神格唯一論（dynamic monarchianism）。 這個學說是一位神論，主張上帝獨一無二，而且高於耶穌，否認耶穌的神性。鐵徒良將它歸屬在神格惟一論之下。在第一次尼西亞公會議之後，被正統教會認定為異端。這個神學主張後來影響到穆罕默德對耶稣的看法。
rdf:langString
Adopcionismus nebo též dynamický monarchianismus je teologický názor, který vychází ze striktního monoteismu. Ježíš Kristus je adopcionisty považován za obyčejného člověka, který byl při svém křtu obdařen Duchem Svatým a adoptován za Božího Syna. Jako biblický podklad pro toto tvrzení slouží pasáže z Mk 1,9-11 a Řím 1,3n. Tento názor vyučoval kolem roku 190 v Římě a jeho žák , kteří tvrdili, že jejich učení je v souladu s . Papež Viktor I. Theodota exkomunikoval a Artemona vypověděl Hippolytus, který též odsoudil jeho spisy. Mezi dynamické monarchianisty se dnes řadí např. a unitáři.
rdf:langString
Adoptismo estas parto de la unitarisma aŭ kontraŭtrinitarisma branĉo de kristanismo; ĝi unue aperis dum la unuaj jarcentoj post Kristo. Ĝia ĉefa tezo diras ke Jesuo naskiĝis nur perfekta homo kaj estis poste adoptita filo de Dio dum lia bapto, dum lia transfiguriĝo, dum lia aŭ dum lia ĉieliro, depende de sekto. Ĉefa formo de adoptismo estis proponita de kaj . Adoptisman kristologion havis poste, dum la 16-a kaj 17-a jarcentoj, la , ofte erare nomitaj "socinanoj". Ĝi estas malsama al la kristologio de la arianismo, laŭ kiu Kristo estas nek dio nek homo, sed la unua kreitaĵo.
rdf:langString
Het adoptianisme is de overtuiging dat God Jezus pas als Zijn zoon adopteerde op het moment van de doop van Jezus: de Geest van God nam bij de doop bezit van Jezus en tot zijn dood bleef hij in het bezit van die Geest. Die Geest werd de Christus genoemd. De Christus-Geest verliet hem aan het kruis. Een aantal auteurs op het vakgebied is van opvatting, dat deze "Geest- christologie" aanwezig was in de vroegste christelijke gemeenschap in Jeruzalem, onmiddellijk na de dood van Jezus. De overtuiging wordt binnen het vroegchristelijk jodendom onder meer verwoord in het evangelie van de Ebionieten:
rdf:langString
Adopcjanizm – zróżnicowany zespół poglądów teologicznych głoszących, że Jezus był tylko adoptowanym, a nie naturalnym Synem Bożym, zbliżony do monarchianizmu, przez Kościół katolicki uznany za herezję. Po raz pierwszy wystąpił u ebionitów, następnie w teologii antiocheńskiej (np. u Pawła z Samosaty), w VIII-wiecznej Hiszpanii i na XII-wiecznym Zachodzie. W kolejnych wiekach pojawiły się jedynie poglądy wykazujące pewne podobieństwa do adopcjanizmu.
rdf:langString
Адопционисты, динамические монархиане (от лат. adoptio «усыновлять») — последователи антитринитарной доктрины, отрицающие божественную сущность Иисуса Христа, считая его человеком, усыновлённым Богом при крещении. Адопционисты считаются антитринитаристами одним из двух, наряду с модализмом или савеллианством, течений монархианства. Эта позиция придаёт человеку Иисусу особый статус. Если бы не произошло Его усыновления Богом, он просто жил бы дальше как Иисус из Назарета. Это, скорее, вхождение Бога в уже живущего человека, чем боговоплощение.
rdf:langString
Adoptianism är inom kristologin uppfattningen att Kristus från början var enbart människa men "adopterades" som Guds son genom dopet i Jordan. Den egentliga adoptianismen uppstod i Spanien på 700-talet, men den har paralleller i äldre kristen historia. Ebioniterna, den grupp som antas ligga bakom den till 100-talet daterade apokryfiska skriften , hyste till exempel en sådan uppfattning. Den framställdes i Spanien först av ärkebiskop och biskop . Frågan om det exakta förhållandet mellan Kristus och Gud var en återkommande stridsfråga inom kristologin under tidig medeltid.
rdf:langString
rdf:langString
Adopcionisme
rdf:langString
Adopcionismus
rdf:langString
Adoptianismus
rdf:langString
Adoptionism
rdf:langString
Adoptismo
rdf:langString
Adopcionismo
rdf:langString
Adopzionismo
rdf:langString
Adopsionisme
rdf:langString
Adoptianisme
rdf:langString
Adozionismo
rdf:langString
양자설
rdf:langString
養子的キリスト論
rdf:langString
Adoptianisme
rdf:langString
Adopcjanizm
rdf:langString
Adocionismo
rdf:langString
Адопционисты
rdf:langString
Adoptianism
rdf:langString
Адопціонізм
rdf:langString
嗣子說
xsd:integer
3036
xsd:integer
1122922273
rdf:langString
L'adopcionisme fou un corrent sorgit entre els cristians de la península d'Hispània al segle viii dC, en els dominis de l'Emirat de Qurtuba. També fou conegut com a heretgia feliciana, nom derivat d'un dels màxims impulsors: el bisbe Fèlix d'Urgell.
rdf:langString
Adopcionismus nebo též dynamický monarchianismus je teologický názor, který vychází ze striktního monoteismu. Ježíš Kristus je adopcionisty považován za obyčejného člověka, který byl při svém křtu obdařen Duchem Svatým a adoptován za Božího Syna. Jako biblický podklad pro toto tvrzení slouží pasáže z Mk 1,9-11 a Řím 1,3n. Tento názor vyučoval kolem roku 190 v Římě a jeho žák , kteří tvrdili, že jejich učení je v souladu s . Papež Viktor I. Theodota exkomunikoval a Artemona vypověděl Hippolytus, který též odsoudil jeho spisy. Je pravděpodobné, že některou z pozdějších podob tohoto učení zastával Pavel ze Samosaty, který popisoval Logos jako Boží rozum, což jej vedlo k tomu, že označoval Logos za soupodstatný s Otcem (srov. homoúsios) a popisoval jej jako nezbytně preexistující. Antiošská synoda roku 268 tuto nauku zakázala, stejně tak jako užití slova homoúsios, soupodstatný. Jako logické vyústění dynamického monarchianismu učil Pavel, že Duch Svatý nemá žádnou vlastní podstatu, ale je pouhým zjevením Otcovy milosti. Mezi dynamické monarchianisty se dnes řadí např. a unitáři.
rdf:langString
Der Adoptianismus bezeichnet eine christologische Lehre, nach der Jesus Christus nicht wesenhaft Gott, sondern nur ein zum Gottessohn adoptierter Mensch gewesen sei.
rdf:langString
Adoptionism, also called dynamic monarchianism, is an early Christian nontrinitarian theological doctrine, which holds that Jesus was adopted as the Son of God at his baptism, his resurrection, or his ascension.
rdf:langString
Adoptismo estas parto de la unitarisma aŭ kontraŭtrinitarisma branĉo de kristanismo; ĝi unue aperis dum la unuaj jarcentoj post Kristo. Ĝia ĉefa tezo diras ke Jesuo naskiĝis nur perfekta homo kaj estis poste adoptita filo de Dio dum lia bapto, dum lia transfiguriĝo, dum lia aŭ dum lia ĉieliro, depende de sekto. Ĉefa formo de adoptismo estis proponita de kaj . Adoptisman kristologion havis poste, dum la 16-a kaj 17-a jarcentoj, la , ofte erare nomitaj "socinanoj". Ĝi estas malsama al la kristologio de la arianismo, laŭ kiu Kristo estas nek dio nek homo, sed la unua kreitaĵo. La termino "adoptismo" aŭ "adoptianismo" iĝis aktuala kiam la hispana episkopo , kaj iom poste ankaŭ la episkopo , advokatis tian teologion en la 8-a jarcento, sed la ideo estas pli aĝa; ĝi troveblas jam en tiel frua teksto kiel la Paŝtisto de , apokrifa apokalipso kiun oni kredas estis verkita de frato de la episkopo de Romo ĉirkaŭ 150 p. Kr. Tiu teksto enhavas interalie dek parabolojn, el kiuj la kvina similigas la al la posedanto de vinberĝardeno, La sanktan spiriton al ties vera filo kaj Kriston al ties sklavo, kiu faras pli ol petite kaj tial estas levigita al la pozicio de filo, ankaŭ li; do bildo klare malsama al la poste kutima triunu-ideo.
rdf:langString
Adopzionismoa edo adopzianismoa kristau doktrina bat da, zeinaren arabera Jesus gizaki bat zen, bere adopzioagatik- bataioan, piztueran edo igokundean- jainkozko kategoriara goratua.
rdf:langString
El adopcionismo es la doctrina según la cual Jesús era un ser humano, elevado a categoría divina por designio de Dios por su adopción, o bien al ser concebido, o en algún momento a lo largo de su vida, o tras su muerte.
rdf:langString
L'adoptianisme est une doctrine religieuse selon laquelle Jésus ne serait devenu le fils de Dieu que par adoption à la suite de son baptême dans le Jourdain par Jean-Baptiste. Elle a une conception humanisante de Jésus, à l'opposé de la conception divinisante du docétisme.
rdf:langString
Adopsionisme (bahasa Inggris: Adoptionism) adalah paham yang menganggap bahwa Yesus Kristus adalah manusia biasa yang diadopsi menjadi Anak Allah. Ajaran ini muncul dari kelompok Kristen Ebionit. Kemudian ajaran ini dikembangkan oleh golongan Monarkisme Dinamis pada abad ke-2 dan abad ke-3. Oleh karena itu, nama lain dari gerakan ini adalah Monarkisme Dinamis Pada abad ke-8, ajaran ini muncul lagi di Spanyol. Orang yang membangkitkan ajaran ini kembali adalah Elipandus (uskup Toledo) dan Felix (uskup Urgel). Ajaran ini dinyatakan sebagai ajaran sesat pada akhir abad ke-2 dan secara resmi ditolak dalam Konsili Nicea I.
rdf:langString
養子説, 養子的キリスト論（ようしてきキリストろん、Adoptionism）は、モナルキア主義（一位神論）の一つで、イエスが洗礼者ヨハネによる洗礼、復活、もしくは昇天の際に神の力を受けて神の子になった(adopted)とする論。養子説･養子論ともいう。
rdf:langString
L'adozionismo è la dottrina cristologica che fa di Gesù una creatura speciale, chiamata da Dio a una missione particolare, ma che resta su un piano inferiore rispetto al Creatore. Viene adottato dal Padre al momento del suo battesimo al fiume Giordano, momento in cui viene elevato al rango di Figlio di Dio, acquisendo così la natura divina. Tale dottrina compromette la fede trinitaria professata fin dall'antichità dai cristiani. Il suo principale sostenitore fu Paolo di Samosata, vescovo di Antiochia di Siria dal 260 al 272.
rdf:langString
양자설, 양자적 그리스도론, 역동적 군주신론(養子的 -論, 易動的君主信論, Adoptionism)은 단일신론의 하나로, 예수가 세례자 요한에 의한 세례, 부활 또는 승천 시에 신의 힘을 받아 신의 자녀가 되었다(입양)는 논리이다.양자론이라고도 한다. 살라미스의 에피파니오스에 따르면, 예수가 양자로 선택된 것은 그리스도에 의한 하나님의 뜻에 무고한(sinless) 헌신 때문이다[2]. 세력론(뒤나미스)적 단일신론주의이며, 그리스도 상인론(그리스도인간설)도 이에 포함된다[1]. 기독교의 정통 교의(아버지·아들·성령은 삼위일체라고 한다)에 반하여 이단으로 간주된다. 그리스도의 신성을 강조하는 양태론(modalism·사벨리우스주의)도 단일신론주의의 하나지만 양자론과는 정반대의 입장에 선다.
rdf:langString
Het adoptianisme is de overtuiging dat God Jezus pas als Zijn zoon adopteerde op het moment van de doop van Jezus: de Geest van God nam bij de doop bezit van Jezus en tot zijn dood bleef hij in het bezit van die Geest. Die Geest werd de Christus genoemd. De Christus-Geest verliet hem aan het kruis. Een aantal auteurs op het vakgebied is van opvatting, dat deze "Geest- christologie" aanwezig was in de vroegste christelijke gemeenschap in Jeruzalem, onmiddellijk na de dood van Jezus. De overtuiging wordt binnen het vroegchristelijk jodendom onder meer verwoord in het evangelie van de Ebionieten: En toen hij (Jezus) uit het water was gekomen, gingen de hemelen open en hij zag de Heilige Geest in de gedaante van een duif. Deze daalde neer en ging bij hem naar binnen. En een stem uit de hemel zei: 'Jij bent mijn geliefde Zoon en in jou vind ik mijn welgevallen'.
rdf:langString
Adoptianism är inom kristologin uppfattningen att Kristus från början var enbart människa men "adopterades" som Guds son genom dopet i Jordan. Den egentliga adoptianismen uppstod i Spanien på 700-talet, men den har paralleller i äldre kristen historia. Ebioniterna, den grupp som antas ligga bakom den till 100-talet daterade apokryfiska skriften , hyste till exempel en sådan uppfattning. Den framställdes i Spanien först av ärkebiskop och biskop . I och med kyrkomötena i Regensburg 792, Frankfurt am Main 794 samt Aachen 799 blev adoptianismen fördömd som kättersk då den ansågs vara en upprepning av det nestorianska kätteriet. Främst bland adoptianimens motståndare kan man räkna Alkuin, teolog vid Karl den stores hov. Karl den store var en av de drivande för att få irrläran fördömd. Frågan om det exakta förhållandet mellan Kristus och Gud var en återkommande stridsfråga inom kristologin under tidig medeltid. En form av adoptianism dök upp inom unitarismen under 1700-talet när förnekande av jungfrufödseln blev allt vanligare, ledd av Joseph Priestleys och andras åsikter. En form av adoptianism förkunnades även av den moderne pingstpastorn William M Branham.
rdf:langString
Adopcjanizm – zróżnicowany zespół poglądów teologicznych głoszących, że Jezus był tylko adoptowanym, a nie naturalnym Synem Bożym, zbliżony do monarchianizmu, przez Kościół katolicki uznany za herezję. Po raz pierwszy wystąpił u ebionitów, następnie w teologii antiocheńskiej (np. u Pawła z Samosaty), w VIII-wiecznej Hiszpanii i na XII-wiecznym Zachodzie. W kolejnych wiekach pojawiły się jedynie poglądy wykazujące pewne podobieństwa do adopcjanizmu. Rozumienie Chrystusa u adopcjanistów jest zróżnicowane – niektórzy widzieli go jako obdarzonego szczególną mocą i napełnionego Duchem Świętym proroka, inni uznawali go za ubóstwionego człowieka, na wzór grecko-rzymskiej apoteozy. Dlatego też wyróżnia się adopcjanizm ścisły i poglądy zbliżone do adopcjanizmu. Adopcjanizm ścisły rozumie Jezusa jako człowieka, który został usynowiony przez Boga i podlega mu. Pogląd taki, bliski monarchianizmowi, stoi w sprzeczności z nauczaniem trynitarnym – wyklucza bowiem synostwo Jezusa wewnątrz Trójcy Świętej.
rdf:langString
O Adocionismo, algumas vezes chamado de monarquianismo dinâmico, é uma visão teológica não trinitária do cristianismo primitivo, que professa que Jesus nasceu humano, tornando-se posteriormente divino por ocasião do seu batismo, ponto em que foi adotado como filho de Deus.
rdf:langString
Адопціоні́зм (від лат. adoptio, «усиновлення»; англ. adoptionism) — у христології теорія, згідно з якою Ісус Христос як людина був не справжнім, а усиновленим Сином Божим. В традиційному християнстві (католицизмі і православ'ї), а також більшості протестантських спільнот вважається єрессю. Одна з форм монархіанства. Суперечила постановам Халекдонського собору. Відома з ІІ століття. Набула поширення у VIII столітті в окупованій мусульманами Іспанії, завдяки діяльності толедського єпископа та уржельського єпископа . Повторно розвинута в XII столітті у творах П'єра Абеляра, отримавши назву нео-адопціонізму (англ. Neo-Adoptionism). Розглядалася деякими теологами після XIV століття — Дунсом Скотом (1300), (1320), (1604), Франсіско Суаресом (1617).
rdf:langString
Адопционисты, динамические монархиане (от лат. adoptio «усыновлять») — последователи антитринитарной доктрины, отрицающие божественную сущность Иисуса Христа, считая его человеком, усыновлённым Богом при крещении. Адопционисты считаются антитринитаристами одним из двух, наряду с модализмом или савеллианством, течений монархианства. Первые адапционисты появились уже в II веке, их учение апеллирует к Евангелию от Марка, в котором повествование о детстве Христа отсутствует. По их мнению, нисхождение Духа в момент крещения представляет собой приход божественного начала, принимаемого человеком Иисусом. Эта позиция придаёт человеку Иисусу особый статус. Если бы не произошло Его усыновления Богом, он просто жил бы дальше как Иисус из Назарета. Это, скорее, вхождение Бога в уже живущего человека, чем боговоплощение. С данной доктриной и её последователями велась борьба, как с ересью. Доктрина является одной из точек зрения в споре о двух природах в одной личности Христа.
rdf:langString
嗣子說（英語：Adoptionism），又譯嗣子論、義子說、義子論、養子說、養子論、養嗣主義、收養主義，基督教術語，早期教會中對於耶穌神性的一種見解。這派認為，耶穌完全是一個人類，並不是神。他們以「收養」來比喻耶穌與上帝耶和華之間的關係。 伊便尼派認為，在耶穌接受施洗者約翰的洗禮時，上帝因耶穌具備公義的精神與無私的奉獻，才選擇耶穌擔任他的先知與義子。由拜占庭的狄奧多圖斯發展出的觀點，認為耶穌原本為普通人類，復活之後才擁有神性，因此也被稱為動態神格唯一論（dynamic monarchianism）。 這個學說是一位神論，主張上帝獨一無二，而且高於耶穌，否認耶穌的神性。鐵徒良將它歸屬在神格惟一論之下。在第一次尼西亞公會議之後，被正統教會認定為異端。這個神學主張後來影響到穆罕默德對耶稣的看法。
xsd:nonNegativeInteger
28709
