Adalberto Libera

rdf:langString Ανταλμπέρτο Λίμπερα

rdf:langString Ο Ανταλμπέρτο Λίμπερα (ιταλ. Adalberto Libera, 16 Ιουλίου 1903 Τρέντο - Μάρτιος 1963 Ρώμη) ήταν Ιταλός αρχιτέκτονας. Ολοκλήρωσε το αρχιτεκτονικό πρόγραμμα της Academia di Belle Arti (Σχολή Καλών Τεχνών) στην Πάρμα, γενέτειρα της μητέρας του. Μετά την αποφοίτησή του το 1925, συνέχισε τις σπουδές του στην αρχιτεκτονική σχολή στο πανεπιστήμιο της Ρώμης. Το 1928 αποφοιτά από την Αρχιτεκτονική. Στη σχολή γνώρισε τον Μ. Ridolfi, με τον οποίο μετέπειτα συνεργάστηκε σε διαγωνισμούς. Το 1927, μαζί με τους C. E. Rava και G. Pollini επισκέπτεται τη Στουτγκάρδη, όπου εκθέτει μια από τις εργασίες του. Γίνεται μέλος του Gruppo 7 και εκδίδει το Arte e Razionalismo, μια από τις πιο διορατικές συνεισφορές της περιόδου. Έπειτα, διοργανώνει στη Ρώμη μαζί με τον G. Minnucci, την πρώτη Έκθεση Ρασιοναλιστικής Αρχιτεκτονικής. Το 1930 εκλέγεται γραμματέας στην οργάνωση MIAR. Το 1932 σχεδιάζει την έκθεση για τη 10η επέτειο της Φασιστικής Επανάστασης. Το 1933 κερδίζει τον διαγωνισμό για το κτίριο γραφείων του ταχυδρομείου. Το 1935 μετακομίζει στη Via del Tritone όπου γνωρίζει και παντρεύεται τη Stefania Boscaro, ζωγράφο και συγγραφέα. Το 1938 κερδίζει τον διαγωνισμό για το Palazzo dei Ricevimenti e dei Congressi, κάνει πρόταση για τη Villa Salinos, ένα στούντιο του ιδίου και συμμετέχει στο διαγωνισμό για το Palazzo dell’ Aqua e della Luca, μία ακόμα δουλειά που αναλαμβάνει είναι η Villa Malaparte στο Capri. Το 1942, μετά τον πόλεμο, συμμετέχει σε ένα πρόγραμμα ανοικοδόμησης μαζί με τον G. Vaccaro. Το 1947 ξεκινά η συνεργασία του με την ΙΝΑ Casa. Γίνεται επικεφαλής του γραφείου σχεδιασμού. Το 1951 ταξιδεύει στο Μαρόκο και σχεδιάζει ένα σύνδεσμο κατοικιών στο Tuscolano. Τον ίδιο χρόνο γίνεται καθηγητής στην Academia di San Luca και συμμετέχει στην έκδοση του περιοδικού Strutture. Το 1945 μειώνει τα καθήκοντά του στην INA Casa και αρχίζει να διδάσκει στην Φλωρεντία. Συνεργάζεται επιτυχώς με εταιρείες όπως Calini- Monturi και Monaco- Luccichenti. Το 1956 χάνει το διαγωνισμό για το Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα από τον S. Muratori. Κερδίζει όμως το διαγωνισμό για το Palazzo della Regione στο Τρέντο και συμμετέχει στο διαγωνισμό για τον καθεδρικό της La Spezia αλλά και στο οικοδομικό τετράγωνο του ατομικού κέντρου στη Kolaba. To 1958 σχεδιάζει το Ολυμπιακό Χωριό στη Ρώμη, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960. Μετά από ένα χρόνο, ταξιδεύει στην Ινδία για να μελετήσει την εργασία στην Kolaba, καθώς και τα κλιματικά και άλλα χαρακτηριστικά της περιοχής. Το 1962, μετά από 8 χρόνια που διδάσκει στη Φλωρεντία, τον καλούν στη Ρώμη όπου το τμήμα δεν πάει πολύ καλά. Εκεί διοργανώνει ένα μάθημα και προσκαλεί τα πιο προχωρημένα μέλη από τη γενιά των νέων αρχιτεκτόνων να γίνουν οι βοηθοί του. Τον Μάρτιο του 1963 πεθαίνει ξαφνικά.