Acol
http://dbpedia.org/resource/Acol an entity of type: WikicatBridgeSystems
Acol is the bridge bidding system that, according to The Official Encyclopedia of Bridge, is "standard in British tournament play and widely used in other parts of the world". It is a natural system using four-card majors and, most commonly, a weak no trump.
rdf:langString
Acol est un système d'enchères de bridge utilisé notamment comme standard dans les tournois anglais. Son nom provient du club Acol Bridge Club, auparavant situé rue Acol à Londres, où ce système a commencé à émerger à la fin des années 1920.
rdf:langString
ACOL is in Nederland het meest gebruikte biedsysteem voor het kaartspel bridge. Het is oorspronkelijk ontwikkeld in Londen in de Acol Bridge Club, die destijds aan Acol Road was gevestigd. Er zijn veel boeken in het Nederlands over ACOL verschenen. De bekendste leerboeken voor de Nederlandse variant van ACOL zijn van 2 groepen schrijvers:
* Cees Sint en , makers van onder andere de in 1980 bekende AVRO bridgecursus en de serie 'Van Start tot Finish'
* Berry Westra, top-bridger (1990-2000 paar met ), daarna schrijver van bridgeboeken
rdf:langString
Acol è un sistema di licitazione del bridge che, secondo L'enciclopedia ufficiale di Bridge, è normalmente utilizzato sia nei tornei britannici che ampiamente utilizzato in altre parti del mondo. Tale licitazione prende il nome dal circolo del bridge Acol, in precedenza situato in Acol road a Londra, dove il sistema ha iniziato ad evolvere alla fine degli anni venti. Secondo Terence Reese , campione di Bridge degli anni 30, i suoi ideatori principali erano, Maurice Harrison-Gray, Jack Marx e Skid Simon . lo stesso Marx, in un articolo del dicembre del 1952 pubblicato sul "Contract Bridge Journal", ha dichiarato: "... il sistema Acol è stato sviluppato da Skid Simon e da me in gran parte una ventina di anni fa".
rdf:langString
Acol jest angielskim systemem licytacyjnym. Acol został opracowany w małym londyńskim klubie brydżowym położonym przy ulicy "Acol Street". Jego głównymi architektami byli Maurice Harrison-Gray, Iain Macleod, J.C.H. Marx, Terence Reese i .
rdf:langString
rdf:langString
Acol
rdf:langString
Acol
rdf:langString
Acol
rdf:langString
ACOL
rdf:langString
Acol
xsd:integer
302643
xsd:integer
1082910107
rdf:langString
Guy Ramsay
rdf:langString
Aces All , Museum Press Limited, London, p. 170.
rdf:langString
progressively, infected and re-infected each other with the virus of the game. In interminable slow walks... they would wander round and round the quiet streets, endlessly discussing the refinements of the enthralling game. Out of these conversations—surely a strange gestation—was born Acol as we know it and play it to-day.
rdf:langString
Acol is the bridge bidding system that, according to The Official Encyclopedia of Bridge, is "standard in British tournament play and widely used in other parts of the world". It is a natural system using four-card majors and, most commonly, a weak no trump.
rdf:langString
Acol est un système d'enchères de bridge utilisé notamment comme standard dans les tournois anglais. Son nom provient du club Acol Bridge Club, auparavant situé rue Acol à Londres, où ce système a commencé à émerger à la fin des années 1920.
rdf:langString
Acol è un sistema di licitazione del bridge che, secondo L'enciclopedia ufficiale di Bridge, è normalmente utilizzato sia nei tornei britannici che ampiamente utilizzato in altre parti del mondo. Tale licitazione prende il nome dal circolo del bridge Acol, in precedenza situato in Acol road a Londra, dove il sistema ha iniziato ad evolvere alla fine degli anni venti. Secondo Terence Reese , campione di Bridge degli anni 30, i suoi ideatori principali erano, Maurice Harrison-Gray, Jack Marx e Skid Simon . lo stesso Marx, in un articolo del dicembre del 1952 pubblicato sul "Contract Bridge Journal", ha dichiarato: "... il sistema Acol è stato sviluppato da Skid Simon e da me in gran parte una ventina di anni fa". Riguardo a Marx e Simon, viene detto: "In interminabili placide passeggiate... girovagando per strade tranquille, avrebbero instancabilmente discusso i dettagli di questo coinvolgente gioco. In queste conversazioni, come in una strana gestazione, è nato Acol come noi lo conosciamo e giochiamo oggi." Il primo libro sul sistema è stato scritto da Ben Cohen e Reese Terence. Skid Simon ha spiegato i principi alla base del sistema, reso ulteriormente popolare in Gran Bretagna dal campione Iain Macleod. Il sistema Acol è in continua evoluzione, ma il principio fondamentale è di mantenere la gara più naturale possibile e rivolgendo la licitazione, quando possibile, a "senza atout".
rdf:langString
ACOL is in Nederland het meest gebruikte biedsysteem voor het kaartspel bridge. Het is oorspronkelijk ontwikkeld in Londen in de Acol Bridge Club, die destijds aan Acol Road was gevestigd. Er zijn veel boeken in het Nederlands over ACOL verschenen. De bekendste leerboeken voor de Nederlandse variant van ACOL zijn van 2 groepen schrijvers:
* Cees Sint en , makers van onder andere de in 1980 bekende AVRO bridgecursus en de serie 'Van Start tot Finish'
* Berry Westra, top-bridger (1990-2000 paar met ), daarna schrijver van bridgeboeken
rdf:langString
Acol jest angielskim systemem licytacyjnym. Acol został opracowany w małym londyńskim klubie brydżowym położonym przy ulicy "Acol Street". Jego głównymi architektami byli Maurice Harrison-Gray, Iain Macleod, J.C.H. Marx, Terence Reese i . "Acol" jest bardzo prostym i naturalnym systemem, istnieje w nim bardzo mało sekwencji forsujących. W każdy kolor otwiera się z czwórek. W pierwotnej postaci charakterystyczną i unikatową cechą "Acola" było to, że siła otwarcia 1BA była zróżnicowana od założeń - przed partią otwierano 1BA z siłą mniej, więcej 13-15PH (później 12-14), a po partii 16-18 (później 15-17). We współczesnym "Acolu" większość graczy używa słabego 1BA bez względu na założenia. W oryginalnym systemie 2♣ było sztuczne i forsujące do końcówki, otwarcia 2♦/♥/♠ były silne, naturalne i forsujące na jedno okrążenie, 2BA pokazywało silną i zrównoważoną rękę. We współczesnych wersjach "Acola" używa się najczęściej tylko dwóch silnych otwarć - 2♣ jest sztuczne i pokazuje "silne dwa" w dowolnym kolorze, a 2♦ jest sztucznym forsingiem do końcówki, otwarcia na poziomie dwóch w kolorze starszym są najczęściej zarezerwowane do pokazania słabego dwa, choć spotykane są także inne wersje tego systemu.
xsd:nonNegativeInteger
23165