Achille Baraguey d'Hilliers
http://dbpedia.org/resource/Achille_Baraguey_d'Hilliers an entity of type: Thing
Louis-Achille, comte Baraguey d’Hilliers (* 6. September 1795 in Paris; † 6. Juni 1878 in ) war ein französischer Staatsmann und Marschall von Frankreich.
rdf:langString
Aquiles, conde Baraguey d'Hilliers (París, 6 de septiembre de 1795 - Amélie-les-Bains, 6 de junio de 1878), Mariscal de Francia. Era hijo del general senador del primer Imperio, Louis Baraguey d'Hilliers, quien fuera jefe de estado mayor de Custine, comandara la represión de los insurrectos del barrio de Saint-Antoine y se distinguiera en las grandes batallas del Imperio.
rdf:langString
Achille, comte Baraguey d'Hilliers est un maréchal de France, né le 6 septembre 1795 à Paris et mort le 6 juin 1878 à Amélie-les-Bains.
rdf:langString
Achille Baraguey d'Hilliers (Parigi, 6 settembre 1795 – Amélie-les-Bains-Palalda, 6 giugno 1878) è stato un generale francese, Maresciallo di Francia sotto Napoleone III.
rdf:langString
Граф Луи Ашиль Бараге д’Илье (1795—1878) — маршал Франции.
rdf:langString
Louis-Achille Baraguey d'Hilliers (6 September 1795 – 6 June 1878), 1st Comte Baraguey d'Hilliers, was a Marshal of France and politician. Baraguey d'Hilliers was born in Paris, the son of the French revolutionary general Louis Baraguey d'Hilliers. He was educated at the Prytanée National Militaire and joined the Grande Armée. Baraguey d'Hilliers served as a second lieutenant in the Russian campaign of 1812, and in 1813 was an aide-de-camp to Marshal Marmont at the Battle of Leipzig, where he lost his left hand. Promoted to captain in 1815, he fought at Quatre Bras. In 1823, he served in the campaign to restore Bourbon power in Spain, where he remained until 1825.
rdf:langString
Louis Achille Baraguey d’Hilliers (ur. 6 września 1795 w Paryżu, zm. 6 czerwca 1878 w Amélie-les-Bains) – francuski generał, marszałek Francji. Achille był synem napoleońskiego generała Louisa Baraguey d'Hilliers zmarłego w 1813 roku. W latach 1823–1825 pozostawał w Hiszpanii. W 1830 po zdobyciu Algieru został pułkownikiem. W 1854 roku dowodził francuską ekspedycją na Bałtyku w czasie wojny krymskiej. Zdobył fortecę Bomarsund w Sund. To niewielkie zwycięstwo dało mu tytuł marszałka Francji, co stało się 28 sierpnia 1854.Zmarł 6 czerwca 1878 w Amélie-les-Bains.
rdf:langString
Achille Baraguey d'Hilliers, född 6 september 1795 i Paris, död 6 juni 1878 i Amélie-les-Bains, var en fransk greve och militär, son till Louis Baraguey d'Hilliers. Baraguey d'Hilliers blev officer vid kavalleriet 1812, överste 1830, divisionsgeneral 1843 och marskalk av Frankrike 1854. Han deltog i fälttågen 1812 och 1813-15, där han i slaget vid Leipzig förlorade sin vänstra hand, samt i expeditionen till Algeriet 1830. År 1833 blev Baraguey d'Hilliers chef för krigsskolan i Saint Cyr och 1843 guvernör i Constantine. Under Krimkriget 1854 erhöll han befälet över landstigningstrupperna på Östersjöflottan och erövrade Bomarsunds fästning. I 1859 års fälttåg förde han 1:a armékåren och utmärkte sig i slaget vid Solferino. Vid krigsutbrottet 1870 var han intill 12 augusti militärguvernör i P
rdf:langString
路易-阿希尔·巴拉杰·迪里埃，第一代巴拉杰·迪里埃伯爵（Louis-Achille Baraguey d'Hilliers, 1st Comte Baraguey d'Hilliers） (1795年9月6日－1878年6月6日) 法国元帅和政治家。 巴拉杰·迪里埃出生在巴黎，法国革命时期将军之子。1809年在第9龙骑兵团中任职并在此后的拿破仑战争中效力。 1812年参加远征俄国，1813年他是奥古斯特·德·马尔蒙元帅的副官，在战斗中失去左臂。1814年站在波旁王朝一边。1815年晋升上尉。1823年在法国西班牙远征军中服役并参加战斗，1830年参加阿尔及利亚探险队，并于同年晋升上校。1833年--1841年任法国圣西尔军事学院院长，坚决平息了学生中的不满情绪。1841年-1844年在元帅手下供职，指挥一个师转战于阿尔及利亚。因其苛刻的纪律而被迫辞职。1847年任21军区监察长，1848年4月革命后，当选为国会议员。随后从保皇党转为路易-拿破仑·波拿巴的忠实拥护者。在1849年9月---1850年意大利革命期间任驻罗马的法军指挥官。1851年任巴黎卫戍部队司令，1852到1853年以大使身份前往土耳其。
rdf:langString
rdf:langString
Achille Baraguey d'Hilliers
rdf:langString
Achille Baraguey d’Hilliers
rdf:langString
Achille Baraguey d'Hilliers
rdf:langString
Achille Baraguey d'Hilliers
rdf:langString
Achille Baraguey d'Hilliers
rdf:langString
Achille Baraguey d’Hilliers
rdf:langString
Бараге д’Илье, Луи Ашиль
rdf:langString
Achille Baraguey d'Hilliers
rdf:langString
阿希尔·巴拉杰·迪里埃
rdf:langString
Achille Baraguey d'Hilliers
rdf:langString
Achille Baraguey d'Hilliers
rdf:langString
Amélie-les-Bains
rdf:langString
Paris
xsd:integer
1547400
xsd:integer
1111213334
rdf:langString
France
rdf:langString
Prytanée National Militaire
rdf:langString
Battle of Möckern
xsd:date
1795-09-06
rdf:langString
Portrait by Charles-Philippe Larivière, 1857
xsd:date
1878-06-06
xsd:integer
1
rdf:langString
Marshal of France
rdf:langString
Louis-Achille Baraguey d'Hilliers (6 September 1795 – 6 June 1878), 1st Comte Baraguey d'Hilliers, was a Marshal of France and politician. Baraguey d'Hilliers was born in Paris, the son of the French revolutionary general Louis Baraguey d'Hilliers. He was educated at the Prytanée National Militaire and joined the Grande Armée. Baraguey d'Hilliers served as a second lieutenant in the Russian campaign of 1812, and in 1813 was an aide-de-camp to Marshal Marmont at the Battle of Leipzig, where he lost his left hand. Promoted to captain in 1815, he fought at Quatre Bras. In 1823, he served in the campaign to restore Bourbon power in Spain, where he remained until 1825. He distinguished himself in Algeria, where he was promoted to colonel after the capture of Algiers in 1830. In 1834, Baraguey d'Hilliers was made vice-governor of the military academy of Saint Cyr, promoted to général de brigade in 1836, he was made commandant of the academy. Sent to Algeria in 1841, by 1843 he had been promoted to général de division and was made commandant of Constantine. Put on the non active list in 1844, by 1847 he was reinstated and made Inspector-General of infantry. After the Revolution of 1848, Nicolas Changarnier was sent as commanding general to Besançon and was elected to the constituent assembly for the department of Doubs. He was then appointed commander-in-chief of the French troops that invaded the revolutionary Roman Republic, in 1849, in the context of the First Italian War of Independence. In 1851 he replaced as commander of the army of Paris Nicolas Changarnier, whom President Napoleon Louis Bonaparte distrusted, and was a supporter of the latter's coup d'état later in that year. In 1853, Baraguey d'Hilliers was sent to Constantinople as ambassador extraordinaire, and recalled in 1854. During the Crimean War he was given command of the expeditionary force destined for the Baltic Sea. After capturing Bomarsund, Baraguey d'Hilliers was promoted to Marshal of France and made a Senator. He would later serve as vice-president of the French Senate. During the Italian campaign of 1859, Baraguey d'Hilliers commanded the I Corps with which he distinguished himself by capturing the town of Solferino during the Battle of Solferino. After the war he was given command of V Corps in Tours. Made governor of Paris in 1870, by his frankness he made himself unpopular with the Empress Eugénie and with Palikao. On 12 August he was replaced by Trochu. After the end of the Franco-Prussian War, Adolphe Thiers made him president of a commission investigating the causes of the French defeat. He died in 1878 in Amélie-les-Bains.
rdf:langString
Louis-Achille, comte Baraguey d’Hilliers (* 6. September 1795 in Paris; † 6. Juni 1878 in ) war ein französischer Staatsmann und Marschall von Frankreich.
rdf:langString
Aquiles, conde Baraguey d'Hilliers (París, 6 de septiembre de 1795 - Amélie-les-Bains, 6 de junio de 1878), Mariscal de Francia. Era hijo del general senador del primer Imperio, Louis Baraguey d'Hilliers, quien fuera jefe de estado mayor de Custine, comandara la represión de los insurrectos del barrio de Saint-Antoine y se distinguiera en las grandes batallas del Imperio.
rdf:langString
Achille, comte Baraguey d'Hilliers est un maréchal de France, né le 6 septembre 1795 à Paris et mort le 6 juin 1878 à Amélie-les-Bains.
rdf:langString
Achille Baraguey d'Hilliers (Parigi, 6 settembre 1795 – Amélie-les-Bains-Palalda, 6 giugno 1878) è stato un generale francese, Maresciallo di Francia sotto Napoleone III.
rdf:langString
Louis Achille Baraguey d’Hilliers (ur. 6 września 1795 w Paryżu, zm. 6 czerwca 1878 w Amélie-les-Bains) – francuski generał, marszałek Francji. Achille był synem napoleońskiego generała Louisa Baraguey d'Hilliers zmarłego w 1813 roku. Miał tylko jedenaście lat, kiedy wcielono go do 9. pułku dragonów, co miało miejsce w 1806 roku. W następnym roku wstąpił do Prytanée National Militaire. W 1812 roku służył w 2 pułku strzelców w randze porucznika. Brał udział w wyprawie na Rosję w 1812 roku. W sierpniu 1813 roku został mianowany porucznikiem i adiutantem marszałka Marmonta. Kilka miesięcy później, 18 października 1813, stracił nadgarstek lewej ręki od kuli armatniej w bitwie pod Lipskiem. Walczył pod rozkazami Napoleona pod Quatre-Bras. W latach 1823–1825 pozostawał w Hiszpanii. W 1830 po zdobyciu Algieru został pułkownikiem. W 1854 roku dowodził francuską ekspedycją na Bałtyku w czasie wojny krymskiej. Zdobył fortecę Bomarsund w Sund. To niewielkie zwycięstwo dało mu tytuł marszałka Francji, co stało się 28 sierpnia 1854.Zmarł 6 czerwca 1878 w Amélie-les-Bains.
rdf:langString
Граф Луи Ашиль Бараге д’Илье (1795—1878) — маршал Франции.
rdf:langString
Achille Baraguey d'Hilliers, född 6 september 1795 i Paris, död 6 juni 1878 i Amélie-les-Bains, var en fransk greve och militär, son till Louis Baraguey d'Hilliers. Baraguey d'Hilliers blev officer vid kavalleriet 1812, överste 1830, divisionsgeneral 1843 och marskalk av Frankrike 1854. Han deltog i fälttågen 1812 och 1813-15, där han i slaget vid Leipzig förlorade sin vänstra hand, samt i expeditionen till Algeriet 1830. År 1833 blev Baraguey d'Hilliers chef för krigsskolan i Saint Cyr och 1843 guvernör i Constantine. Under Krimkriget 1854 erhöll han befälet över landstigningstrupperna på Östersjöflottan och erövrade Bomarsunds fästning. I 1859 års fälttåg förde han 1:a armékåren och utmärkte sig i slaget vid Solferino. Vid krigsutbrottet 1870 var han intill 12 augusti militärguvernör i Paris och utsågs efter kriget slut till president i undersökningskommissionen rörande nederlagen under kriget.
rdf:langString
路易-阿希尔·巴拉杰·迪里埃，第一代巴拉杰·迪里埃伯爵（Louis-Achille Baraguey d'Hilliers, 1st Comte Baraguey d'Hilliers） (1795年9月6日－1878年6月6日) 法国元帅和政治家。 巴拉杰·迪里埃出生在巴黎，法国革命时期将军之子。1809年在第9龙骑兵团中任职并在此后的拿破仑战争中效力。 1812年参加远征俄国，1813年他是奥古斯特·德·马尔蒙元帅的副官，在战斗中失去左臂。1814年站在波旁王朝一边。1815年晋升上尉。1823年在法国西班牙远征军中服役并参加战斗，1830年参加阿尔及利亚探险队，并于同年晋升上校。1833年--1841年任法国圣西尔军事学院院长，坚决平息了学生中的不满情绪。1841年-1844年在元帅手下供职，指挥一个师转战于阿尔及利亚。因其苛刻的纪律而被迫辞职。1847年任21军区监察长，1848年4月革命后，当选为国会议员。随后从保皇党转为路易-拿破仑·波拿巴的忠实拥护者。在1849年9月---1850年意大利革命期间任驻罗马的法军指挥官。1851年任巴黎卫戍部队司令，1852到1853年以大使身份前往土耳其。 克里米亚战争爆发后，任法国波罗的海远征军司令。1854年8月16日，因攻克俄国要塞而晋升法国元帅。回国后成为参议院议长。1859年法意奥战争爆发后，任第一军团司令，在6月24日的索尔费里诺战役中佔領了索尔费里诺鎮，60年代在一系列要塞中任职。 普法战争初期，1870年任巴黎总督，他坐镇巴黎，但不为拿破仑三世皇后（Eugénie）和八里桥伯爵信任，8月12日被特罗胥取代。普法战争结束后受路易-阿道夫·梯也尔之命组成一个委员会调查战败原因。1878年死于。
rdf:langString
Constantine
rdf:langString
Politician
rdf:langString
Louis Baraguey d'Hilliers
xsd:string
France
xsd:nonNegativeInteger
6526
xsd:string
Constantine