Accent (music)

http://dbpedia.org/resource/Accent_(music) an entity of type: WikicatArticulations

Ein Akzent (entlehnt von lateinisch accentus) ist eine Betonung (englisch accent bzw. emphasis) und in der musikalischen Notation auch eine Vortragsanweisung, die damit bezeichneten Noten (bestimmte Melodietöne, harmonisch wichtige Akkorde) dynamisch hervorzuheben bzw. zu betonen. rdf:langString
La acentuación constituye uno de los elementos de la expresión musical. Así como ocurre en el lenguaje que ciertas , palabras o sílabas deben decirse o escribirse de una determinada manera para expresar diferentes sentidos; en la música determinadas notas en la frase musical deben enfatizarse para lograr ciertos efectos, según se disponga en la pieza musical.​​ Un acento en música es un énfasis o relieve que se aplica en un determinado sonido, ya sea bajo la forma de nota o de acorde, ya sea como resultado de su contexto o específicamente indicado por un signo de acento.​​​​ rdf:langString
En musique, l’attaque définit la manière de jouer un son. En acoustique, c'est le début d'une note, moment qui précède la résonance. En synthèse sonore, c'est la durée nécessaire pour atteindre le niveau maximal, après le début de la note. rdf:langString
Dalam dunia permusikan, aksen adalah penekanan yang diletakkan pada not tertentu, atau akor, yang biasanya dapat diketahui dari keterangan tanda aksen. Aksen berperan dalam pada pertunjukan musikal. Aksen dapat ditulis pada notasi atau bagian tertentu oleh komposer, atau ditambahkan oleh pemain musik sebagai interpretasinya pada penampilan musikal. Pada sistem notasi musik Sibelius, "aksen menekan dinamik senilai 50%." rdf:langString
Акце́нт — выделение громкостью (или другим образом) определённой ноты или доли в такте. Ставятся знаки акцентов как над нотами (см. рисунок), так и под нотами. Акцент имеет два понятия: * Средство выделения долей в метре. * Один из видов мелизмов. rdf:langString
In music, an accent is an emphasis, stress, or stronger attack placed on a particular note or set of notes, or chord, either as a result of its context or specifically indicated by an accent mark. Accents contribute to the articulation and prosody of a performance of a musical phrase. Accents may be written into a score or part by a composer or added by the performer as part of his or her interpretation of a musical piece. Compared to surrounding notes: rdf:langString
Akcento en la muzika notacio estas , kiu indikas, ke la markita noto devas esti emfazita dinamike. La plej kutima signo por akcento estas , speco de mallonga dekresĉendo-forko. Pli akran akcenton markas . Krom tio ekzistas signoj similaj a dinamikaj signoj kiel (forzato, "verstärkt") und (sforzando / sforzato, "ege akcentata"). ankaŭ la (fortepiano, "forte kaj tuj poste malforte") apartenas al tio plivastasence. En la epoko de la Viena klasiko oni ankaŭ traktis punktojn kaj kojnojn super aŭ sub la notoj kiel etaj akcentoj, tamen la ekzakta dimensio kaj la plenumado de la akcentigo nuntempe estas pridisputata. rdf:langString
Nella terminologia musicale e nella notazione musicale, l'accento è l'evidenziazione di un suono tramite la modifica di uno dei suoi parametri. A seconda della caratteristica variata, si hanno diversi tipi di accenti: rdf:langString
In de muziek is een accent de nadruk die een tijdsdeel in de cadans van een maat of metrum krijgt, waardoor het zich van andere maatdelen of tijdsdelen onderscheidt. Een belangrijk accent is het maateigen accent. Als een maatsoort uit twee of drie teleenheden bestaat (enkelvoudige maatsoort), valt het natuurlijke accent automatisch op de eerste tel. Als er sprake is van meer dan twee of drie tellen (samengestelde maatsoort), is er sprake van een hoofd- en nevenaccent. Bij een vierkwartsmaat valt dan het hoofdaccent op de eerste en het nevenaccent op de derde tel. Bij een 6/8-maat valt het hoofdaccent op de eerste noot van de eerste groep van drie achtsten, het nevenaccent op de eerste noot van de tweede groep. rdf:langString
Akcent muzyczny – wyraźniejsze, silniejsze podkreślenie jakiegoś dźwięku lub współbrzmienia. Akcent naturalny pojawia się w tzw. „mocnych” częściach taktu. Inne akcenty (melodyczny, harmoniczny) wynikają z linii melodycznej lub współbrzmienia i układu grup rytmicznych (np. w tańcach). Akcenty dzielą się na: Znak akcentu umieszcza się nad lub pod główką nuty. Szczególnie wyraźne akcenty zaznacza się symbolem sf (skrót od sforzando lub sforzato – „z całej siły”) pod nutą poniżej najniższej linii pięciolinii. rdf:langString
A acentuação, em música, constitui um dos elementos de expressão musical. Tal como se acontece na linguagem, onde certas frases, palavras ou sílabas devem ser ditas ou escritas de determinada maneira para expressar diferentes sentidos, na música determinadas notas na frase musical deverão ser acentuadas para conseguir efeitos particulares, segundo o disponha a obra. Basicamente trata-se de produzir alguns sons mais fortes que outros. Esta acentuação é indicada por meio de sinais e termos correspondentes, a saber. rdf:langString
rdf:langString Akzent (Musik)
rdf:langString Akcento (muziko)
rdf:langString Accent (music)
rdf:langString Acentuación (música)
rdf:langString Attaque (musique)
rdf:langString Aksen (musik)
rdf:langString Accento (musica)
rdf:langString Accent (muziek)
rdf:langString Akcent (muzyka)
rdf:langString Acentuação (música)
rdf:langString Акцент (музыка)
xsd:integer 713921
xsd:integer 1091820736
rdf:langString The horizontal wedges on four of the sixteenth notes are accents. They instruct the musician to play these notes more forcefully.
rdf:langString { \override Score.TimeSignature #'stencil = ##f \relative c'' { b16-> b b b b b-> b b b b b-> b b b b b-> } }
xsd:integer 330
rdf:langString Ein Akzent (entlehnt von lateinisch accentus) ist eine Betonung (englisch accent bzw. emphasis) und in der musikalischen Notation auch eine Vortragsanweisung, die damit bezeichneten Noten (bestimmte Melodietöne, harmonisch wichtige Akkorde) dynamisch hervorzuheben bzw. zu betonen.
rdf:langString In music, an accent is an emphasis, stress, or stronger attack placed on a particular note or set of notes, or chord, either as a result of its context or specifically indicated by an accent mark. Accents contribute to the articulation and prosody of a performance of a musical phrase. Accents may be written into a score or part by a composer or added by the performer as part of his or her interpretation of a musical piece. Compared to surrounding notes: * A dynamic accent or stress accent is an emphasis using louder sound or a stronger sound, typically most pronounced on the attack of the sound. * A tonic accent is an emphasis on notes by virtue of being higher in pitch as opposed to higher in volume. * An agogic accent is an emphasis by virtue of being longer in duration. Accents which do not correspond to the stressed beats of the prevailing meter are said to be syncopated. For example, in common time, also called 4/4, the most common metre in popular music, the stressed beats are one and three. If accented chords or notes are played on beats two or four, this creates syncopation, as the music is emphasizing the "weak" beats of the bar. Syncopation is used in classical music, popular music and traditional music. However, it is more prominent in blues, jazz, funk, disco and Latin music.
rdf:langString Akcento en la muzika notacio estas , kiu indikas, ke la markita noto devas esti emfazita dinamike. La plej kutima signo por akcento estas , speco de mallonga dekresĉendo-forko. Pli akran akcenton markas . Krom tio ekzistas signoj similaj a dinamikaj signoj kiel (forzato, "verstärkt") und (sforzando / sforzato, "ege akcentata"). ankaŭ la (fortepiano, "forte kaj tuj poste malforte") apartenas al tio plivastasence. En la epoko de la Viena klasiko oni ankaŭ traktis punktojn kaj kojnojn super aŭ sub la notoj kiel etaj akcentoj, tamen la ekzakta dimensio kaj la plenumado de la akcentigo nuntempe estas pridisputata. Vd. ankaŭ: Dinamiko (muziko)
rdf:langString La acentuación constituye uno de los elementos de la expresión musical. Así como ocurre en el lenguaje que ciertas , palabras o sílabas deben decirse o escribirse de una determinada manera para expresar diferentes sentidos; en la música determinadas notas en la frase musical deben enfatizarse para lograr ciertos efectos, según se disponga en la pieza musical.​​ Un acento en música es un énfasis o relieve que se aplica en un determinado sonido, ya sea bajo la forma de nota o de acorde, ya sea como resultado de su contexto o específicamente indicado por un signo de acento.​​​​
rdf:langString En musique, l’attaque définit la manière de jouer un son. En acoustique, c'est le début d'une note, moment qui précède la résonance. En synthèse sonore, c'est la durée nécessaire pour atteindre le niveau maximal, après le début de la note.
rdf:langString Dalam dunia permusikan, aksen adalah penekanan yang diletakkan pada not tertentu, atau akor, yang biasanya dapat diketahui dari keterangan tanda aksen. Aksen berperan dalam pada pertunjukan musikal. Aksen dapat ditulis pada notasi atau bagian tertentu oleh komposer, atau ditambahkan oleh pemain musik sebagai interpretasinya pada penampilan musikal. Pada sistem notasi musik Sibelius, "aksen menekan dinamik senilai 50%."
rdf:langString Nella terminologia musicale e nella notazione musicale, l'accento è l'evidenziazione di un suono tramite la modifica di uno dei suoi parametri. A seconda della caratteristica variata, si hanno diversi tipi di accenti: * armonico in presenza di un cambio di armonia o in coincidenza della percussione di un suono * commetrico con la coincidenza dell'accentuazione del brano con l'accento metrico * contrametrico con lo sfasamento dell'accentuazione del brano con l'accento metrico * frequenziale per l'altezza * intensivo per l'intensità * metrico, prima pulsazione in un gruppo di due o tre impulsi che la nostra sensibilità musicale percepisce come unitario * timbrico per il timbro * temporale per la durata * transitorio sul
rdf:langString A acentuação, em música, constitui um dos elementos de expressão musical. Tal como se acontece na linguagem, onde certas frases, palavras ou sílabas devem ser ditas ou escritas de determinada maneira para expressar diferentes sentidos, na música determinadas notas na frase musical deverão ser acentuadas para conseguir efeitos particulares, segundo o disponha a obra. Basicamente trata-se de produzir alguns sons mais fortes que outros. A nota acentuada é aquela sobre a qual recai um peso distinto da intensidade: na notação musical, um acento é uma marca que indica que uma nota deverá ser reproduzida com maior intensidade que outras (ou seja, que audivelmente deverá ser destacada das notas não acentuadas). Por consequência, também pode designar-se como acento a nota acentuada em si. O acento recai sempre no primeiro tempo do compasso (no caso binário e ternário), e no primeiro e terceiro no caso do compasso quaternário, permitindo a divisão do trecho rítmico. Esta acentuação é indicada por meio de sinais e termos correspondentes, a saber.
rdf:langString In de muziek is een accent de nadruk die een tijdsdeel in de cadans van een maat of metrum krijgt, waardoor het zich van andere maatdelen of tijdsdelen onderscheidt. Een belangrijk accent is het maateigen accent. Als een maatsoort uit twee of drie teleenheden bestaat (enkelvoudige maatsoort), valt het natuurlijke accent automatisch op de eerste tel. Als er sprake is van meer dan twee of drie tellen (samengestelde maatsoort), is er sprake van een hoofd- en nevenaccent. Bij een vierkwartsmaat valt dan het hoofdaccent op de eerste en het nevenaccent op de derde tel. Bij een 6/8-maat valt het hoofdaccent op de eerste noot van de eerste groep van drie achtsten, het nevenaccent op de eerste noot van de tweede groep. Behalve het maateigen accent zijn er diverse andere accenten: * Het fictieve accent, enkel bestaande in de perceptie van een luisteraar, bijvoorbeeld wanneer men naar een klok luistert die "tik tak tik tak" zegt. Men kan zowel "tik" als "tak" als accentpunt ervaren. * Het agogische accent, waarbij een toon enigszins in duur verlengd wordt, dan wel eerder of later inzet. * Het dynamische accent, waarbij de toonsterkte van een toon groter (of soms juist kleiner) wordt gemaakt. Agogische en dynamische accenten treden doorgaans gezamenlijk op.Deze drie soorten accenten heten ook wel metrische of maataccenten. De notatie van een accent geschiedt doorgaans met het teken > boven of onder de betrokken noot. Melodische accenten kunnen een bepaalde toon of groep tonen van de melodie opvallend maken. Hiertoe worden dezelfde metrische accenten ingezet, echter ook wordt vaak door de voorgaande toon als 'opstapje' te gebruiken de te accentueren melodietoon juist in het licht gezet. Andere technieken om accenten (in meer algemene zin) te realiseren zijn: articulatie, ritmische variaties, instrumentatie, klankkleurverschillen, balans tussen tonen en onderlinge verhoudingen tussen diverse stemmen of harmonieën. Ook de toepassing van een of meer syncopen in een muziekstuk kan een (ritmische of agogische) accentwerking hebben.
rdf:langString Akcent muzyczny – wyraźniejsze, silniejsze podkreślenie jakiegoś dźwięku lub współbrzmienia. Akcent naturalny pojawia się w tzw. „mocnych” częściach taktu. Inne akcenty (melodyczny, harmoniczny) wynikają z linii melodycznej lub współbrzmienia i układu grup rytmicznych (np. w tańcach). Akcenty dzielą się na: akcenty naturalnewynikają one z samej natury rytmu. Akcentowane są te nuty, które rozpoczynają proste schematy metryczne zebrane w takcie. Są to akcenty metryczne. Dodatkowo akcentowane są, choć nieco słabszym akcentem pierwsze nuty grup powstałych z rozdrobnienia dźwięków. I tak na przykład w metrum trzy czwarte trzecia ćwierćnuta może być zastąpiona grupą czterech szesnastek i choć ta część metrum nie jest akcentowana, pierwsza nuta z grupy wyróżniana jest drobnym akcentem. Jest to akcent grupowy.akcenty dynamiczne lub charakterystyczneakcent taki pojawia się jako nagłe wzmożenie siły dźwięku i może być umieszczony w dowolnym miejscu taktu, zgodnie z zamierzeniem kompozytora. W notacji muzycznej jest to rodzaj akcentu oznaczanego, akcenty metryczne (naturalne) nie wymagają oznaczania. Znak akcentu umieszcza się nad lub pod główką nuty. Szczególnie wyraźne akcenty zaznacza się symbolem sf (skrót od sforzando lub sforzato – „z całej siły”) pod nutą poniżej najniższej linii pięciolinii. Szczególnym rodzajem akcentu wynikającego z przesunięcia naturalnego akcentu metrycznego na słabą część taktu jest synkopa.
rdf:langString Акце́нт — выделение громкостью (или другим образом) определённой ноты или доли в такте. Ставятся знаки акцентов как над нотами (см. рисунок), так и под нотами. Акцент имеет два понятия: * Средство выделения долей в метре. * Один из видов мелизмов.
xsd:nonNegativeInteger 6988

data from the linked data cloud