Abu Sa'id Bahadur Khan
http://dbpedia.org/resource/Abu_Sa'id_Bahadur_Khan an entity of type: Thing
Abu-Saïd Bahadur-Khan (Ujan, 2 de juny de 1305-Karabagh, 30 de novembre de 1335), fou el novè Il-kan de Pèrsia, fill i successor d'Oljeitu, i la seva mare era Hajji Khatun. Els seus germans grans van morir i va quedar com únic hereu.
rdf:langString
أبو سعيد بهادر خان (2 يونيو 1305م – 1 ديسمبر 1335م) هو الحاكم التاسع للدولة الإيلخانية 1316م-1335م. وتشمل هذه المملكة في الوقت الحاضر بلدان إيران وأذربيجان وجورجيا وأرمينيا، كذلك أجزاءً من العراق وتركيا وأفغانستان وباكستان. في عقد 1330 انتشر طاعون الموت الأسود في الدولة الإيلخانية وكان أبو سعيد وأبنائه من بين الذين سقطوا ضحايا للوباء، ويقال أن زوجته بغداد خاتون قد دست له السم لشدة غيرتها وكان ذلك سبب وفاته.
rdf:langString
Abu Sa'id Bahadur Khan (June 2, 1305 – December 1, 1335) (Persian, Arabic: ابو سعید بهادر خان ), also spelt Abusaid Bahador Khan, Abu Sa'id Behauder (Mongolian: ᠪᠦᠰᠠᠢ ᠪᠠᠬᠠᠲᠦᠷ ᠬᠠᠨ, Busayid Baghatur Khan, Бусайд баатар хаан / Busaid baatar khaan, [ˈbusæt ˈbaːtər xaːŋ] in modern Mongolian), was the ninth ruler (c. 1316 – 1335) of the Ilkhanate, a division of the Mongol Empire that encompassed the present day countries of Iran, Azerbaijan, Georgia, and Armenia, as well as portions of Iraq, Turkey, Afghanistan, and Pakistan.
rdf:langString
Abou-Saïd Bahadour, né en 1305, mort en 1335, prince mongol descendant de Gengis Khan, membre de la dynastie des Houlagides, est le neuvième ilkhan de Perse de 1316 à sa mort.
rdf:langString
Abu Sa'id Bahadur Khan (2 Juni 1305, Ujan – 1 Desember 1335) (bahasa persia, bahasa arab: ابو سعید بہادر خان ), juga dieja Abusaid Bahador Khan, Abu Sa'id Behauder (bahasa Mongolia: ᠪᠦᠰᠠᠢ ᠪᠠᠬᠠᠲᠦᠷ ᠬᠠᠨ᠂ Busayid Baghatur Khan, Бусайд баатар хаан/Busaid baatar box, [ˈbusæt ˈbaːtər xaːŋ] Mongolia modern), merupakan penguasa kesembilan Ilkhanat pada sekitar tahun 1316-1335. Kerajaan ini meliputi yang sekarang negara-negara Iran, Azerbaijan, Georgia, dan Armenia, serta bagian-bagian dari Irak, Turki, Afghanistan, dan Pakistan.
rdf:langString
알라 알둔야 왈딘 아부 사이드 바하두르 칸(아랍어·페르시아어: ابو سعید بہادر خان Abū Saʿīd Bahādur Khān[*], 몽골어: ᠪᠦᠰᠠᠢ ᠪᠠᠬᠠᠲᠦᠷ ᠬᠠᠨ Busayid Baghatur Khan, 튀르키예어: Ebû Said Bahadır Han)은 아홉번째 이란의 일칸으로, 실질적으로 통치한 마지막 일칸이다. 그의 재위는 일칸들 가운데 가장 길고 안정적이었다. 14세기의 작가들은 아부 사이드의 시대를 황금기로 묘사했다. 그러나 후계자를 남기지 못하고 사망하여, 이후의 일칸들은 실질적인 권력을 행사하지 못했다.
rdf:langString
Abū Saʿīd Bahādur Khān, detto anche Abū Sayyed Bahādur (Mongolo ᠪᠦᠰᠠᠢ ᠪᠠᠬᠠᠲᠦᠷ ᠬᠠᠨ, Busayid Baghatur Khan (Persiano; Urdu; Arabo: in persiano ابو سعید بہادر خان; Ujan, 2 giugno 1305 – Soltaniyeh, 1º dicembre 1335), è stato il nono sovrano dell'Ilkhanato mongolo in Iran (1316–1335).
rdf:langString
アブー・サイード・ハン（アラビア語: ابو سعيد خان Abū Sa`īd Khān、1304年6月2日 - 1335年11月30日）は、イルハン朝の第9代君主（在位：1316年 - 1335年）。父は第8代君主のオルジェイトゥ。名はアル・スルターヌル・アーディルともいわれ、「正しいスルタン」を意味する。アブー・サイード・バハードゥル・ハン（ابو سعيد بهادر خان Abū Sa`īd Bahādur Khān）とも呼ばれる。漢語史料では不賽因と表記される。
rdf:langString
Ала ад-Дунйа ва-д-Дин Абу Са’ид Бахадур-хан (2 июня 1305 — 30 ноября 1335) — ильхан государства Хулагуидов (1316—1335), преемник своего отца Олджейту. В течение первых десяти лет его царствования (до 1327 г.) страной правил временщик, могущественный эмир Чобан из монгольского племени сулдуз.
rdf:langString
不賽因（蒙古语：ᠪᠤᠰᠠᠢ᠌ᠳᠪᠠᠭᠠᠲᠤᠷᠬᠠᠨ，中蒙通用转写：Busai"d Baɡatur xan；波斯语： ابو سعید بہادر خان Abu Sa'id Bahadur Khan；1304年6月2日 -1335年11月30日），蒙古人，完者都之子，伊兒汗國的第九任君主。1317年4月 - 1335年11月30日在位。 1316年12月16日完者都去世，由儿子不赛因即位，不赛因统治19年后去世，由于不賽因死後无嗣，一度提出找阿里不哥後人阿儿巴當可汗，但也無法阻止各方势力争相推出自己的傀儡；伊兒汗國遂陷於分裂局面、走向瓦解，直到帖木兒将波斯纳入帖木兒帝国的版图後才終結。
rdf:langString
Абу-Саїд Багадур-хан (*ᠪᠦᠰᠠᠢ ᠪᠠᠬᠠᠲᠦᠷ ᠬᠠᠨ, 2 червня 1305 —1 грудня 1335) — хан ільханату Хулагуїдів у 1316—1335.
rdf:langString
Abu Sa'id Bahadur Ĥano (2a de Junio, 1305, – 1a de Decembro, 1335) (en persa; urdua; araba: ابو سعید بہادر خان ) literumita ankaŭ kiel Abusaid Bahador Ĥano, Abu Sajed Behauder (en mongola ᠪᠦᠰᠠᠢ ᠪᠠᠬᠠᠲᠦᠷ ᠬᠠᠨ᠂ Busajid Baghatur Ĥan), estis la naŭ reganto de la ŝtato Ilĥanlando en Irano (1316–1335).
rdf:langString
Abu Saíd Bahador Jan (2 de junio de 1305 - 1 de diciembre de 1335) fue el noveno gobernante del Ilkanato, división del imperio mongol en Persia. Hijo y sucesor de Öljeitü, recibió por su valentía el título mongol de baghatur (Баатар en mongol moderno, «héroe») al repeler una invasión de Jorasán por la Horda de Oro y vencer una rebelión karaí.
rdf:langString
Abū Saʿīd Bahador Chan (auch Behauder, mongolisch ᠪᠦᠰᠠᠢ ᠪᠠᠬᠠᠲᠦᠷ ᠬᠠᠨ᠂ Busajid Baghatur Chan, persisch ابوسعید بهادرخان Abu Saʿīd Bahādor Ḫān ; * 2. Juni 1305 in (heute Armenien); † 1. Dezember 1335) mit dem Titel ʿAlāʾ ad-Dunyā wa-d-Dīn und Bahādur Ḫān war von 1316 bis 1335 der neunte Ilchan.
rdf:langString
Abu Sa’id pers. ابو سعید بہادر خان, mong. ᠪᠦᠰᠠᠢ ᠪᠠᠬᠠᠲᠦᠷ ᠬᠠᠨ (ur. 2 czerwca 1305, zm. 30 listopada 1335) – władca z dynastii Ilchanidów, panujący w latach 1316-1335. Był synem Oldżajtu. W chwili śmierci ojca miał zaledwie dwanaście lat. W okresie jego małoletności regentem był głównodowodzący armią - . Objęcie władzy przez regenta oznaczało koniec wpływów Raszid ad-Dina. Został oskarżony o otrucie Oldżajtu, co było o tyle łatwe, że był on osobistym lekarzem ilchana. Został uznany za winnego i skazany na śmierć. 7 lipca 1318 wraz został przecięty mieczem na pół wraz ze swoim niepełnoletnim synem, który miał mu rzekomo pomagać w dokonaniu zbrodni. Okres małoletności ilchana to wzmocnienie pozycji koczowniczej arystokracji. Czoban otoczony krewnymi czuł bezkarność, często dochodziło do buntów.
rdf:langString
Abu Sa'id (2 juni 1305 - 1 december 1335), die ook wel Abusaid Bahador Khan of Abu Sayed Behauder genoemd wordt, was de negende heerser van het Ilkanaat in Iran (1316-1335). Hij volgde zijn vader op toen hij nog maar een jongen was; de werkelijke macht lag in de handen van de veldheer , die met een dochter van Uljeitu getrouwd was, en dus in feite een veel oudere zwager was van de koning. Sjahansjahs van Perzië (Iran)
rdf:langString
rdf:langString
Abu Sa'id Bahadur Khan
rdf:langString
أبو سعيد بهادر خان
rdf:langString
Abu Said Bahadur Khan
rdf:langString
Abū Saʿīd
rdf:langString
Abu Sa'id Bahadur Ĥano
rdf:langString
Abu Saíd Bahador Jan
rdf:langString
Abu Sa'id Bahadur Khan
rdf:langString
Abou-Saïd Bahadour
rdf:langString
Abu Sa'id
rdf:langString
アブー・サイード
rdf:langString
아부 사이드 (일 칸국)
rdf:langString
Abu Sa'id
rdf:langString
Abu Sa’id
rdf:langString
Абу Саид Бахадур-хан
rdf:langString
Абу-Саїд Багадур-хан
rdf:langString
不賽因
rdf:langString
Abu Sa'id Bahadur Khan
rdf:langString
ابوسعید بهادرخان
rdf:langString
Abu Sa'id Bahadur Khan
rdf:langString
ابوسعید بهادرخان
rdf:langString
Ujan, Tabriz
xsd:integer
35016469
xsd:integer
1124713012
xsd:date
1305-06-02
rdf:langString
"In the Court of Abu Saʿid". Folio from a manuscript of Nigaristan, Iran, probably Shiraz, dated 1573-74
xsd:date
1331-12-01
rdf:langString
Ilkhanate of the Mongol Empire
rdf:langString
Michael
rdf:langString
Rahim
rdf:langString
Abolfazl
rdf:langString
Al-Sultan Al-Adil Abu Sa'id Bahadur Khan
rdf:langString
Unnamed daughter
rdf:langString
Hope
rdf:langString
Khatibi
rdf:langString
Gholami
xsd:integer
1315
1316
xsd:integer
9
rdf:langString
Governor of Khorasan and Mazandaran
rdf:langString
Amir Yasaul
rdf:langString
Abū Saʿīd Bahādur Khān
rdf:langString
Bahadur Khan
rdf:langString
Sultan Abu Sa'id
xsd:integer
2008
2018
xsd:integer
1316
rdf:langString
Abu-Saïd Bahadur-Khan (Ujan, 2 de juny de 1305-Karabagh, 30 de novembre de 1335), fou el novè Il-kan de Pèrsia, fill i successor d'Oljeitu, i la seva mare era Hajji Khatun. Els seus germans grans van morir i va quedar com únic hereu.
rdf:langString
أبو سعيد بهادر خان (2 يونيو 1305م – 1 ديسمبر 1335م) هو الحاكم التاسع للدولة الإيلخانية 1316م-1335م. وتشمل هذه المملكة في الوقت الحاضر بلدان إيران وأذربيجان وجورجيا وأرمينيا، كذلك أجزاءً من العراق وتركيا وأفغانستان وباكستان. في عقد 1330 انتشر طاعون الموت الأسود في الدولة الإيلخانية وكان أبو سعيد وأبنائه من بين الذين سقطوا ضحايا للوباء، ويقال أن زوجته بغداد خاتون قد دست له السم لشدة غيرتها وكان ذلك سبب وفاته.
rdf:langString
Abu Sa'id Bahadur Khan (June 2, 1305 – December 1, 1335) (Persian, Arabic: ابو سعید بهادر خان ), also spelt Abusaid Bahador Khan, Abu Sa'id Behauder (Mongolian: ᠪᠦᠰᠠᠢ ᠪᠠᠬᠠᠲᠦᠷ ᠬᠠᠨ, Busayid Baghatur Khan, Бусайд баатар хаан / Busaid baatar khaan, [ˈbusæt ˈbaːtər xaːŋ] in modern Mongolian), was the ninth ruler (c. 1316 – 1335) of the Ilkhanate, a division of the Mongol Empire that encompassed the present day countries of Iran, Azerbaijan, Georgia, and Armenia, as well as portions of Iraq, Turkey, Afghanistan, and Pakistan.
rdf:langString
Abu Sa'id Bahadur Ĥano (2a de Junio, 1305, – 1a de Decembro, 1335) (en persa; urdua; araba: ابو سعید بہادر خان ) literumita ankaŭ kiel Abusaid Bahador Ĥano, Abu Sajed Behauder (en mongola ᠪᠦᠰᠠᠢ ᠪᠠᠬᠠᠲᠦᠷ ᠬᠠᠨ᠂ Busajid Baghatur Ĥan), estis la naŭ reganto de la ŝtato Ilĥanlando en Irano (1316–1335). En 1306 kaj 1322, post venki super la armeo de la Ora Hordo kaj super la ribelo de la Kerajto Rinĉin, la Mongoloj donis al li, tiam infano heredanto de , la titolon Baghatur (en moderna mongola Баатар) kun signifo "heroo".Dum la komenco de sia regado, la distinga jud-islama fakulo kaj veziro estis senkapigita; emiro iĝis de facto la reganto de la lando. En 1325 Ĉupan venkis super alia armeo estrita de Ĥano de la Ora Hordo kaj eĉ invadis ties teritoriojn denove. Abu Said enamiĝis de , nome filino de Ĉupan. La emiraj klopodoj por eviti ke Abu Sa'id edziĝu al sia filino, kiu estis jam edzino de , alia povega militsenjoro tiama, ne helpis la situacion. En Aŭgusto de 1327 Abu Sa'id mortigis filon de Ĉupan, nome Demasq Kaja, evidente pro lia aghado ĉe iama konkubino de Öljeitü. Poste Ĉupan mem estis mortigita de la Kartidoj, senjoroj de Herato. Dume la Mamelukoj senkapigis Timurtaŝ, filo de Ĉupan, kiu kiel guberniestro estis ribele kontraŭ la Ilĥanlando dekomence. Abu Sa'id mortiĝis sen lasi heredanton aŭ nomumitan sukcedanton, lasante la Ilĥanlandon dissolvitan al la povo de la ĉefaj familioj, kiaj la Ĉupanidoj, la Jalajiridoj, aŭ de novaj movadoj kiaj la Sarbadaroj. La ŝtato perdis unuecon post lia morto, kaj iĝis mozaiko de regnetoj regataj de Mongoloj, Turkoj, kaj Persoj. La granda vojaĝisto Ibn Batuta gapis ĉe malkovro, je sia reveno al Persio, ke tio, kio ŝajnis forta regno, nur post dudek jaroj estis dissolvita tiom rapide.
rdf:langString
Abū Saʿīd Bahador Chan (auch Behauder, mongolisch ᠪᠦᠰᠠᠢ ᠪᠠᠬᠠᠲᠦᠷ ᠬᠠᠨ᠂ Busajid Baghatur Chan, persisch ابوسعید بهادرخان Abu Saʿīd Bahādor Ḫān ; * 2. Juni 1305 in (heute Armenien); † 1. Dezember 1335) mit dem Titel ʿAlāʾ ad-Dunyā wa-d-Dīn und Bahādur Ḫān war von 1316 bis 1335 der neunte Ilchan. Als Abu Said 1316 Herrscher wurde, war er noch minderjährig. Die internen Machtkämpfe verschärften sich, 1319 griff die Goldene Horde Aserbaidschan an und zwei Emire rebellierten gegen den Ilchan. Nachdem er den Aufstand 1319 unter persönlichem Einsatz beendet hatte, nahm er den mongolisch-persischen Titel Bahadur, d. h. „Held“, an. Auch konnten u. a. die Oberhoheit über Anatolien behauptet und der Kaukasus sowie Chorasan erfolgreich verteidigt werden. Während Abu Sa'ids Herrschaft wurde der Wesir Raschid ad-Din hingerichtet und der General Amir Tschupan de facto zum Herrscher des Reiches. 1320 fiel der Mamluken-Sultan von Ägypten al-Malik an-Nasir Muhammad im armenischen Königreich Kilikien ein. In einem Brief vom 1. Juli 1322 forderte Papst Johannes XXII. Abu Sa'id auf, Kilikien beiseite zu stehen. Er erinnerte Abu Sa'id an die Allianz zwischen Europa und den Ilchanen. Nebenbei plädierte der Papst dafür, dass Abu Sa'id zum Christentum konvertierten sollte. Ilchanische Truppen wurden dann nach Kilikien entsandt, doch trafen sie erst ein, als schon eine 15-jährige Waffenruhe ausgehandelt worden war. Nach Abu Sa'id wurde alle Beziehungen zwischen den christlichen Herrschern und den Ilchanen eingestellt. 1325 fiel Uzbek Chan in sein Reich ein. Abu Sa'id wollte die Tochter Amir Tschupans, Bagdad Chatun, heiraten. Diese war zwar schon verheiratet, doch konnte Amir Tschupan Abu Sa'id nicht davon abhalten. Abu Sa'id starb im Alter von 30 Jahren ohne einen Erben oder Nachfolger. Sein Reich verlor an Bedeutung und zerfiel in viele Königreiche, die von Mongolen, Türken und Persern beherrscht wurden. Der große Reisende Ibn Battuta war überrascht über die Verwüstungen in Persien, das vor zwanzig Jahren noch ein mächtiges Reich gewesen war.
rdf:langString
Abu Saíd Bahador Jan (2 de junio de 1305 - 1 de diciembre de 1335) fue el noveno gobernante del Ilkanato, división del imperio mongol en Persia. Hijo y sucesor de Öljeitü, recibió por su valentía el título mongol de baghatur (Баатар en mongol moderno, «héroe») al repeler una invasión de Jorasán por la Horda de Oro y vencer una rebelión karaí. Habiendo ocupado el puesto de su padre de 1316 a 1335, Abu Saíd mantuvo una cruenta rivalidad con su yerno el emir Chupán, gobernador de facto del imperio, por la mano de su hija Bagdad Jatún. Murió sin embargo sin hijos, y el Ilkanato se fragmentó rápidamente en territorios regidos por distintos poderes mongoles, turcos y persas.
rdf:langString
Abou-Saïd Bahadour, né en 1305, mort en 1335, prince mongol descendant de Gengis Khan, membre de la dynastie des Houlagides, est le neuvième ilkhan de Perse de 1316 à sa mort.
rdf:langString
Abu Sa'id Bahadur Khan (2 Juni 1305, Ujan – 1 Desember 1335) (bahasa persia, bahasa arab: ابو سعید بہادر خان ), juga dieja Abusaid Bahador Khan, Abu Sa'id Behauder (bahasa Mongolia: ᠪᠦᠰᠠᠢ ᠪᠠᠬᠠᠲᠦᠷ ᠬᠠᠨ᠂ Busayid Baghatur Khan, Бусайд баатар хаан/Busaid baatar box, [ˈbusæt ˈbaːtər xaːŋ] Mongolia modern), merupakan penguasa kesembilan Ilkhanat pada sekitar tahun 1316-1335. Kerajaan ini meliputi yang sekarang negara-negara Iran, Azerbaijan, Georgia, dan Armenia, serta bagian-bagian dari Irak, Turki, Afghanistan, dan Pakistan.
rdf:langString
알라 알둔야 왈딘 아부 사이드 바하두르 칸(아랍어·페르시아어: ابو سعید بہادر خان Abū Saʿīd Bahādur Khān[*], 몽골어: ᠪᠦᠰᠠᠢ ᠪᠠᠬᠠᠲᠦᠷ ᠬᠠᠨ Busayid Baghatur Khan, 튀르키예어: Ebû Said Bahadır Han)은 아홉번째 이란의 일칸으로, 실질적으로 통치한 마지막 일칸이다. 그의 재위는 일칸들 가운데 가장 길고 안정적이었다. 14세기의 작가들은 아부 사이드의 시대를 황금기로 묘사했다. 그러나 후계자를 남기지 못하고 사망하여, 이후의 일칸들은 실질적인 권력을 행사하지 못했다.
rdf:langString
Abū Saʿīd Bahādur Khān, detto anche Abū Sayyed Bahādur (Mongolo ᠪᠦᠰᠠᠢ ᠪᠠᠬᠠᠲᠦᠷ ᠬᠠᠨ, Busayid Baghatur Khan (Persiano; Urdu; Arabo: in persiano ابو سعید بہادر خان; Ujan, 2 giugno 1305 – Soltaniyeh, 1º dicembre 1335), è stato il nono sovrano dell'Ilkhanato mongolo in Iran (1316–1335).
rdf:langString
アブー・サイード・ハン（アラビア語: ابو سعيد خان Abū Sa`īd Khān、1304年6月2日 - 1335年11月30日）は、イルハン朝の第9代君主（在位：1316年 - 1335年）。父は第8代君主のオルジェイトゥ。名はアル・スルターヌル・アーディルともいわれ、「正しいスルタン」を意味する。アブー・サイード・バハードゥル・ハン（ابو سعيد بهادر خان Abū Sa`īd Bahādur Khān）とも呼ばれる。漢語史料では不賽因と表記される。
rdf:langString
Abu Sa’id pers. ابو سعید بہادر خان, mong. ᠪᠦᠰᠠᠢ ᠪᠠᠬᠠᠲᠦᠷ ᠬᠠᠨ (ur. 2 czerwca 1305, zm. 30 listopada 1335) – władca z dynastii Ilchanidów, panujący w latach 1316-1335. Był synem Oldżajtu. W chwili śmierci ojca miał zaledwie dwanaście lat. W okresie jego małoletności regentem był głównodowodzący armią - . Objęcie władzy przez regenta oznaczało koniec wpływów Raszid ad-Dina. Został oskarżony o otrucie Oldżajtu, co było o tyle łatwe, że był on osobistym lekarzem ilchana. Został uznany za winnego i skazany na śmierć. 7 lipca 1318 wraz został przecięty mieczem na pół wraz ze swoim niepełnoletnim synem, który miał mu rzekomo pomagać w dokonaniu zbrodni. Okres małoletności ilchana to wzmocnienie pozycji koczowniczej arystokracji. Czoban otoczony krewnymi czuł bezkarność, często dochodziło do buntów. Już w 1319 wybuchło powstanie w Chorasanie, kierowane przez uciekiniera z ułusu czagatajskiego, Jasawura, który skorzystał z kolejnej wojny Ilchanidów ze Złotą Ordą. Czoban pokonał go, wyparł też wojska Złotej Ordy z terenów Kaukazu. W 1320 mamelucy najechali podległą Ilchanidom Małą Armenię. Konflikt rozwiązano na drodze negocjacji. Ostatecznie po 60 latach wojen w roku 1323 mamelucy i Ilchanidzi zawarli trwały pokój. W roku 1322 zbuntował się syn Czobana - Timurtasz. Ogłosił się niezależnym władcą w Anatolii. Rebelię zdławił osobiście ojciec. Czoban uzyskał jednak przebaczenie dla swojego syna (pierwotnie Timurtasz został skazany na śmierć). Zezwolono mu na pozostanie wicekrólem Ar-Rumu. W 1327 Timurtasz popadł ponownie w niełaskę. Został ponownie skazany na śmierć i zbiegł do Kairu. Inny syn Czobana - Dimiszk-chodża zbuntował się 1327 i został ścięty. Czoban zareagował na to wznieceniem buntu. Większość stronników poparła jednak ilchana. Jeszcze w tym samym roku Czoban podzielił los syna. Abu Said pozbawiony opieki ambitnego regenta powrócił do polityki Ghazana. W roku 1328 mianował wezyrem syna Raszid ad-Dina - . Ten w swojej polityce dążył do ukrócenia podatkowej samowoli poborców. Skonfliktowało to go z koczowniczą arystokracją, która w czasach regencji Czobana pomnażała swoje dochody i przywileje kosztem państwa. W 1335 Abu Said wziął udział w wyprawie przeciwko Złotej Ordzie. W czasie marszu wojsk w kierunku Arranu zmarł 30 listopada 1335 nie pozostawiając po sobie męskiego potomka. Po śmierci Abu Sa’ida wybuchła wojna domowa, która nie doprowadziła do wyłonienia jednego zwycięzcy, który mógłby zająć pozycję kolejnego ilchana. Państwo Ilchanidów powoli zaczęło się rozpadać.
rdf:langString
Abu Sa'id (2 juni 1305 - 1 december 1335), die ook wel Abusaid Bahador Khan of Abu Sayed Behauder genoemd wordt, was de negende heerser van het Ilkanaat in Iran (1316-1335). Hij volgde zijn vader op toen hij nog maar een jongen was; de werkelijke macht lag in de handen van de veldheer , die met een dochter van Uljeitu getrouwd was, en dus in feite een veel oudere zwager was van de koning. Abu Sa'id werd verliefd op Bagdad Katun, een dochter van Chupan, die getrouwd was met ; Hasan zou later, na een campagne met wisselende successen tegen de nakomelingen van Chupan, de Jalayiridendynastie stichten, die heerste over het centrale deel van het Ilkanidenrijk. De koning dwong Hasan te scheiden van Bagdag Katun en trouwde met haar, waarna ze zich flink met staatszaken ging bemoeien. Koning Abu Sa'id overleed echter zonder erfgenaam of duidelijke opvolger; de desintegratie van het Ilkanaat zette in. De macht werd aanvankelijk overgenomen door een nakomeling van Ariq Boke, Arpa Ke'un, die Bagdad Katun beschuldigde van moord op haar man. Zij werd geëxecuteerd in 1336. Arpa werd korte tijd later gedood na een aanval van de gouverneur van Baghdad, Ali Padsah. Sjahansjahs van Perzië (Iran)
rdf:langString
Ала ад-Дунйа ва-д-Дин Абу Са’ид Бахадур-хан (2 июня 1305 — 30 ноября 1335) — ильхан государства Хулагуидов (1316—1335), преемник своего отца Олджейту. В течение первых десяти лет его царствования (до 1327 г.) страной правил временщик, могущественный эмир Чобан из монгольского племени сулдуз.
rdf:langString
不賽因（蒙古语：ᠪᠤᠰᠠᠢ᠌ᠳᠪᠠᠭᠠᠲᠤᠷᠬᠠᠨ，中蒙通用转写：Busai"d Baɡatur xan；波斯语： ابو سعید بہادر خان Abu Sa'id Bahadur Khan；1304年6月2日 -1335年11月30日），蒙古人，完者都之子，伊兒汗國的第九任君主。1317年4月 - 1335年11月30日在位。 1316年12月16日完者都去世，由儿子不赛因即位，不赛因统治19年后去世，由于不賽因死後无嗣，一度提出找阿里不哥後人阿儿巴當可汗，但也無法阻止各方势力争相推出自己的傀儡；伊兒汗國遂陷於分裂局面、走向瓦解，直到帖木兒将波斯纳入帖木兒帝国的版图後才終結。
rdf:langString
Абу-Саїд Багадур-хан (*ᠪᠦᠰᠠᠢ ᠪᠠᠬᠠᠲᠦᠷ ᠬᠠᠨ, 2 червня 1305 —1 грудня 1335) — хан ільханату Хулагуїдів у 1316—1335.
xsd:integer
1317
rdf:langString
Adil Shah Khatun
rdf:langString
Malika Khatun
rdf:langString
Sarqadaq Khatun
xsd:nonNegativeInteger
16066
xsd:gYear
1331
xsd:gYear
1316
rdf:langString
Sultan Abu Sa'id
rdf:langString
Bahadur Khan (Valiant King)
