2009 Air New Zealand Cup

rdf:langString Air New Zealand Cup 2009

rdf:langString Air New Zealand Cup 2009 – czwarta edycja zreformowanych rozgrywek National Provincial Championship, mistrzostw nowozelandzkich prowincji w rugby union, a trzydziesta czwarta ogółem. Zawody odbyły się w dniach 30 lipca – 7 listopada 2009 roku. Na początku sierpnia 2008 roku została zapropononowana nowa struktura rozgrywek, zakładająca zmniejszenie uczestników do dwunastu, wprowadzenie pełnego systemu kołowego zakończonego fazą pucharową rozpoczynającą się od półfinałów i ewentualny baraż ze zwycięzcą . Pod koniec września NZRU podjął jednak decyzję o wprowadzeniu pełnej, trzynastokolejkowej fazy grupowej przez kolejne dwie edycje przy utrzymaniu liczby uczestniczących zespołów. Zmiany zostały jednak zapowiedziane na sezon 2011. Czternaście uczestniczących zespołów rywalizowało zatem systemem kołowym w pierwszej fazie w ramach jednej grupy, następnie czołowa czwórka awansowała do półfinałów. Zwycięzca meczu zyskiwał cztery punkty, za remis przysługiwały dwa punkty, porażka nie była punktowana, a zdobycie przynajmniej czterech przyłożeń lub przegrana nie więcej niż siedmioma punktami premiowana była natomiast punktem bonusowym. W przypadku tej samej liczby punktów przy ustalaniu pozycji w grupie brane były pod uwagę kolejno następujące kryteria: wynik bezpośredniego meczu między zainteresowanymi drużynami, lepsza różnica punktów zdobytych i straconych we wszystkich meczach grupowych, wyższa liczba zdobytych przyłożeń, ostatecznie zaś rzut monetą. Terminarz został ogłoszony w lutym 2009 roku. Zarówno półfinały, jak i finał były powtórką sprzed roku. Tytuł obroniła drużyna , a dla zawodników ze stolicy był to czwarty przegrany finał z rzędu i szósty w ciągu ostatnich siedmiu edycji. Najlepszym zawodnikiem tej edycji został uznany . Do sędziowania zawodów zaproszeni zostali również arbitrzy spoza Nowej Zelandii – Wayne Barnes, czy . Głównym sędzią finału został , zaś jego arbitrzy liniowi, i Chris Pollock zostali wyznaczeni do prowadzenia półfinałów. W maju 2009 roku ponownie rozpoczęto prace nad reformą rozgrywek. NZRU miesiąc później zatwierdził nową strukturę zawodów obejmującą na najwyższym poziomie rozgrywek dziesięć drużyn, a poniżej niej sześciozespołową Dywizję 1. Pomiędzy nimi zaplanowane zostały spadki i awanse, zaś cały sezon składający się z fazy grupowej i pucharowej miałby trwać maksymalnie trzy miesiące. Cztery relegowane do Dywizji 1 zespoły i dwa awansujące z miały być wyłonione w wyniku zastosowania kryteriów finansowych i sportowych. Wątpliwości dotyczące możliwości finansowych związków z Heartland Championship, które miałyby awansować do wyższej dywizji, oraz proces, którym groziły zespoły zagrożone spadkiem, spowodowały, iż w grudniu 2009 roku NZRU wycofał się z proponowanych zmian pozostawiając ten sam system rozgrywek na kolejny sezon.